Specialist

De parlementaire democratie wordt in de Westerse wereld in het algemeen gezien als de beste bestuursvorm die een land kan hebben. Immers de besluiten worden genomen bij een meerderheid die representatief dient te zijn voor de samenleving van dat land. In ons land worden besluiten genomen door de volksvertegenwoordigers in de Eerste en de Tweede kamer, terwijl de voorstellen gedaan worden door het kabinet. En ieder besluit wordt genomen op basis van de beschikbare informatie. Op dit punt komt een van de negatieve punten van ons stelsel naar voren: het kabinet heeft departementen ter beschikking om zaken uit te zoeken. Kamer leden hebben dat niet. Kort gezegd de mate waarin kamerleden in staat zijn wetsvoorstellen op hun inhoud te toetsen is beperkt.

Veel kamer fracties hebben dan ook specialisten in dienst, of maken gebruik externe specialisten. De vraag blijft dan altijd: wie is nu echt een specialist. Kennis valt immers niet te controleren en is zelden zwart wit.

Toch zijn er gevallen waarbij – zij het met enige inspanning – de standpunten van de specialist zeer ter discussie gesteld kunnen worden. Naar aanleiding van de aanvaring van verscheidene schepen met de reeds gezonken Tricoloure pleit Eelco Leemans, scheepvaartspecialist van de Stichting De Noordzee voor een verkeersbegeleidingssysteem op de Noordzee.

Deze stelling name is erg opmerkelijk, immers een kleine blik op de kaart van het Kanaal en de Noordzee laat grote roze vakken zien, die in het scheepsjargon: “verkeersscheidingstelsels” worden genoemd. Iedere jachtschipper weet dit. Deze stelsels werken als snelwegen op zee, de richtingen worden gescheiden. Verder dient ieder schip wat zich in deze verkeersscheidingstelsels begeeft te melden. Voor schepen die van de oceaan komen is dit ter hoogte van Cap Gris Nez bij radio Cherbourg. Bij deze melding dienen alle relevante gegevens van het schip (waaronder een gedetailleerde omschrijving van de lading) en de reis op te geven. Iedere zeevarende weet dit. Vanaf dit punt worden de schepen per radar gevolgd tot ze veilig hun haven bereiken.

Deze informatie is zo algemeen bekend dat het niet waarschijnlijk is dat dhr Leemans dit niet weet. Waarschijnlijker is dat hij de recente ongelukken gebruikt om zijn organisatie te profileren. Blijkbaar heeft hij niet van Greenpeace en de Brentspar geleerd dat degelijke discussies om de inhoud gaan en niet om de politiek.

Erger nog is dat Diederik Samsom – kamerlid van de PVDA- op basis van deze informatie kamervragen wil stellen. Hij heeft blijkbaar niet goed geluisterd naar de argumenten van Stichting Noordzee. De Stichting noemt als een van de oorzaken van de ongelukken “ongemotiveerde bemanning”. Maar een zeeman die moedwillig tegen een ander schip aanvaart is niet ongemotiveerd, maar suicidaal. En daar helpt geen verkeersbegeleidingssysteem tegen.