Het nieuwe plan van het Centraal Planbureau is een compleet betaalde sabbatical. Tenminste, zo klinkt het mij in de oren. De beste manier om voortijdig schoolverlaters naar school te krijgen, schijnt een financiële stimulans. Geld in ruil voor het stoppen met je opleiding? Een lelijke paradox. Onze regering bestaat uit een generatie die lang wilde studeren. Acht jaar was geen uitzondering. Wij moeten binnen vier jaar klaar zijn, en dan werken! Er moet geld in de economie gepompt worden. Studeren kost geld! Ik lig er al bijna niet meer wakker van. Het spervuur aan voorstellen, om de student van geld en tijd inleveren in te laten leveren, is al bijna een gewenning geworden. En net als ik mijzelf er bij neer heb gelegd dat ik niet verder zal kunnen studeren, wordt ik wakker geschud door het CPB.
Ik voel mij bedrogen. De tweede fase is mij als vette maïspap de strot in geduwd. Alsof ik een gans ben, moet ik in vier jaar een diploma leveren. Door het kabinet Tom word ik als Jerry opgejaagd. En net als ik Tom verslagen heb, door hem met mijn diploma knock-out te slaan, zie ik hoe zestienjarige muisjes op tafel dansen. Ik voel huichelarij. De keel van de student wordt nog net niet helemaal dicht geknepen en tegelijkertijd worden scholieren betaald om naar school te gaan. Zoals het CPB het ons verteld: ”Voorbeelden zijn periodieke financiële bijdragen voor deelname aan onderwijs na de leerplichtige leeftijd en bonussen voor het behalen van diploma’s.”
Je begrijpt dat ik het niet eens ben met de maatregel. Het VWO zal een zevenjarige opleiding worden, zodat je extra geld krijgt als je afstudeert. Zelfs als het wel gelukkig maakt, geld is niet de oplossing voor elk probleem. In Engeland blijkt het wel te werken. Terwijl ik van hen een andere les heb geleerd: Money is the root of all evil. En het CPB weet dat. In hun persbericht zeggen zij namelijk het volgende: “Effectiviteit Nederlands voortijdig schoolverlaten beleid onbekend…”
Ik vind het goed dat de voortijdige drop-outs gestimuleerd worden tot het afmaken van een opleiding, punt. Dat daar geen discussie over bestaat. Dat het CPB naar oplossingen voor dit probleem zoekt is een goed teken, maar dit is niet de juiste maatregel. De één belonen als hij afstudeert en de ander bestraffen als hij dit niet doet. Laat het een oproep zijn voor de regering om haar gehele onderwijs beleid aan te passen. Als zestienjarigen beter opgeleid worden door een financiële prikkel, dan geldt dat ook voor studenten.
Voor mij is het hoe dan ook te laat. Ik ben al lang geen zestien meer en over vijf maanden ben ik ook stu-fi af. Om mijn mineur wat kleur te geven, druk ik maar een cd van Kanye West in de speler: ‘The College Dropout’.
[i]Cor Jan van Zwol[/i]
[size=xx-small]Bron: [i]Centraal Planbureau, persbericht nummer 6[/i], 08-02-2006: http://www.perssupport.anp.nl/Home/Persberichten/Actueel?itemId=7529[/size]
[i]Dit verhaal is tevens verschenen in in de SoAP (Sociologisch Atropologisch Periodiek, Jaargang 37, nr.2, april 2006). Dit is het blad van de vakgroep Sociologie van de Rijksuniversiteit Groningen.[/i]
1 reactie
senahponex · 21 april 2006 op 13:28
Praat me er niet van deze en vele andere idoote ideen heb ik inmiddel overleeft en dat met twee studerende kinderen. 😀