Het weer is redelijk. Vanaf station Zaandam loop ik richting een schoenenzaak in het Centrum voor een paar nieuwe stappers. Zaandam is mooi geworden. Vroeger was het na Den Helder de sufste stad van Noord-Holland maar sinds Inntel heeft gekozen voor een klassiek Zaans-aanzicht, sinds de Gedempte Gracht weer open ligt en sinds er een Primark is gevestigd, leeft de stad als nooit tevoren. Ik luister naar mijn iPod en zwing opzichtig met mijn heupen op “Lose Yourself To Dance” van Daft Punk (come on come on come on come on come on come on come on come on come on come on ).

Tijdens mijn wandeltocht stuit ik op twee studenten die enquêteren voor één of ander cosmeticamerk. Beiden hebben een bak met shampoomonsters voor de platte buik hangen. Ik heb geen zin in de enquêteurs en neem mijzelf een vlotte afwijzing voor. Langzaam loop ik hen schuin kijkend voorbij maar ze hebben geen aandacht voor mij. Alle aandacht gaat uit naar een kale vent die voor mij loopt. Ik ben diep beledigd en loop na 40 meter weer terug richting station. Wederom zien ze mij niet staan.  Ik knars mijn tanden bijna aan gruzelementen terwijl mijn vuisten wit aanlopen. Toch geef ik niet op. De derde keer van passeren kniel ik vlak voor één van de twee studenten en strik ik uitgebreid mijn veters. Eindelijk val ik op. De enquêteur vraagt mij of hij mij iets mag vragen. Nee, dat mag hij niet! Met een hupje (mijn veters zitten ineens weer muurvast) kom ik overeind en loop met een zelfvoldane grijns bij hem vandaan.

In de schoenenzaak word ik geholpen door een heer die ieder woord volgt met een zucht alsof het zijn laatste adem is. Ik schrik hier een beetje van. Stel dat hij ineens voor mijn neus dood neervalt? Het geeft zo’n rommeltje en kost zoveel tijd. Verklaringen, DNA-afname en meer van die narigheid. Daar heb ik vandaag geen rekening mee gehouden. Ik heb een strak tijdschema. Gelukkig blijft hij ademen en bespaart mij daarmee een hoop gedoe. De schoenenaankoop laat ik voor wat het is. Ik weet niet hoe snel ik me uit de voeten moet maken. Stel je eens voor dat de man zich alsnog bedenkt?

Op donderdag en zaterdag is het marktdag in Zaandam centrum. Mijn favoriete tapaskraam staat er ook. “Hoi Bert!” hoor ik kraammedewerkster Céline al enthousiast roepen. Het klinkt mij als muziek in de oren. Céline en ik zijn stapelgek op elkaar. Althans de liefde van mijn kant is echt. Ik ben helemaal hooked aan Céline. Ze is nog lekkerder dan de tapas die ze verkoopt. Tenminste dat denk ik want ik heb nog niet de proef op de som genomen. Ik hoop dat de liefde wederzijds is maar een cynisch stemmetje in mijn achterhoofd sluit niet uit dat het doorgewinterde professionaliteit harerzijds is. Nadat ik voor zo’n 15 Euro aan etenswaren bij Céline heb ingeslagen (“een beetje magertjes, Bart!”) struin ik nog langs enkele kledingzaken.

Snel wip ik het Jeanscentre binnen. Met luid gejuich word ik onthaald. Ook hier kent de volledige verkoopstaf mij als een vaste afnemer. Ik probeer enkele shirts maar ze bevallen mij geen van allen. Ze zitten mij niet lekker. Die vakantie heeft kennelijk toch een negatief effect op mij gehad. Er zijn een paar kilo’s aan het lijf toegevoegd en  wonderwel  nog op de verkeerde plaatsen ook! Dat wordt de komende weken weer flink wortels knagen en tomaatjes snoepen. Ik knikker de vers aangeschafte tapas nijdig in de Kliko en stap in draftempo richting het station.

Categorieën: Algemeen

Bert K

Zo'n 11 jaar geleden begon ik met het schrijven van columns. Ik heb belangstelling voor mensen en alle gewone en ongewone dingen die ze doen en laten. Een onuitputtelijke bron van inspiratie. In mei 2013 is een bundel, Spam genaamd, van mij verschenen.

9 reacties

Libelle · 16 september 2013 op 09:02

Het is niet zo interessant om te lezen over een man die met sterk wisselende stemmingen en een behoorlijk opgepoetst ego voor 15 euro vers voedsel in de vuilnisbak gooit.

pally · 16 september 2013 op 10:03

Buiten de inhoud vind ik dit stukje leuk geschreven, met zelfspot en oog voor detail. Licht stukje voor de maandagochtend.

Meralixe · 16 september 2013 op 10:29

Te weinig nieuwsgierig makende elementen die de lezer moet aanzetten tot doorlezen. Er zitten ook enkele rare kronkels in de bedenkingen zoals inderdaad 15 € voedsel richting…
Die twee studenten die enquêteren enerzijds ten stelligste vermeiden om er dan toch geïrriteerd tot drie maal toe rond te toeren is ook niet normaal. Goed, hier beloof je de lezer een stevige uithaal van jewelste richting studentje maar die is dan verder nergens te bespeuren. Geen vlotte afwijzing te vinden.
Zo zit de column vol van dergelijke banaliteiten, of was dit de bedoeling?

    Bert K · 16 september 2013 op 16:40

    Bedankt voor je reactie. Natuurlijk is het gedrag behoorlijk banaal en abnormaal. Dat was de bedoeling ook van dit stuk. Er zijn helaas genoeg van dergelijke mensen te vinden. Ik ben dol op egogedrag omdat juist dergelijk gedrag zoveel onzekerheid blootstelt.

    Ik ben het wel eens dat ik de stukken kan uitdiepen. Dat is een zwakke plek van mij waar ik aan moet werken.

Ferrara · 16 september 2013 op 16:25

Die zelfspot is leuk, maar er rammelt ook veel.
Treuzelen om aandacht te trekken van de de student terwijl je een strak tijdschema hebt.
De vlotte afwijzing blijft uit, daar was ik juist benieuwd naar geworden.
Je stapt in draftempo.
En dat je voor 15 euro , in mijn ogen toch een redelijk bedrag, luxe eten in de kliko hebt gegooid, geloof ik echt niet.
Misschien heb ik deze grappig bedoelde column wel te serieus gelezen.

    Bert K · 16 september 2013 op 16:43

    Bedankt voor je reactie. Hier kan ik iets mee. Uiteraard gooi ik niet voor 15 Euro in een kliko.

Sagita · 16 september 2013 op 20:45

Zaandam is toch geen studentenstad? Hoe weet je dat die enquêteurs studenten zijn?
groet Sa!

Yfs · 16 september 2013 op 20:47

Met Pally eens dat het op zich leuk is geschreven. Qua inhoud komt het bij mij over als ‘losse flodders’, bijna alsof je willekeurige bladzijden leest uit iemands dagboek. Aan het einde had ik dan ook zoiets van “Ja, okay… en?’
Om het neerknielen met de veter-truc heb ik smakelijk gelachen, dat wel!! 😉

Mien · 19 september 2013 op 12:24

Leuk column. Ben het wel eens met Ferrara voor wat betreft haar eerste drie opmerkingen. Het idee achter de column, enqueteurtje plagen, is leuk gevonden maar had wat scherper mogen uitgewerkt.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder