Je bent zo jong als je je voelt. Ja, ja, mooie woorden. Iedere keer als ik buk om iets op te rapen en er zo’n oudemannenzucht aan mijn lippen ontglipt, zegt mijn lichaam toch iets anders. ‘Houd een ander voor de gek’! Je weet dat je niet meer de jongste Lees meer…
Ritmisch en gestaag beuken de golven op de rotsen. Het lijkt bijna een liefkozing, zij het een hardhandige. Alsof de zee wil laten zien aan het land wie de baas is. Er is geen ontsnapping voor de rotsen, gelaten ondergaan ze hun lot. Langzaam afbrokkelend, tot er niets meer van Lees meer…
De strakblauwe lucht. De zingende vogels, verborgen in het struikgewas. De blauwe ekster, huppelend op het gras voor ons huisje. De meeuwen, zittend op de oranjebruine daken, soms alleen, soms met een groepje. Eerst gooide de ene zijn kop in zijn nek, om uit te barsten in ‘gelach’, al gauw Lees meer…
Het gehuil komt nu van alle kanten. Ik zie niets maar hoor van alles. Ik hoor het hijgen van roofdieren, opgewonden door de jacht. Ik hoor het fladderen van de vleermuizen, vlak boven mijn hoofd. Links begint het gehuil weer en wordt meteen aan alle kanten overgenomen. Het huilen wordt Lees meer…
Mijn dochtertje wil graag een katje. Als het even kan een grijs tijgertje. Of een Blauwe Rus, dat mag ook. Nu is mijn ervaring met blauwe Russen niet zo best. Met nuchtere Russen trouwens ook niet. Een jaartje geleden wilde ze graag een vogel. Maar wel één die kon fluiten. Lees meer…
