Leren tellen! Wie is er niet mee groot gekomen. Binnen dit tel- & speelveld vormen de cijfers 1 t/m 10 de basis. Vandaar de basisschool… ‘t Zal enige relatie hebben met je handen en voeten: 10 vingers/10 tenen. Gedurende het bestaan kun je er van de 20 wellicht ettelijke kwijtraken Lees meer…
Zo hobbel je, voordat je er erg in hebt, november al weer uit en dwaal je reeds een week in december rond. Zelfs Sinterklaas is alweer naar huis. De donkere dagen voor Kerst zijn een feit, een Kerst die dit jaar wederom zonder dochter en nu ook zonder oudste zoon Lees meer…
Ik heb er nog niet in durven rijden, de nieuwe aanwinst van echtgenoot. Hij is groot, chic en vooral nieuw. Elk butsje of krasje dat er nu opkomt zou de eerste zijn. Zal je net zien. Parkeer je braaf dat bakbeest langs de hoofdstraat, staat daar opeens een paaltje. Deze Lees meer…
‘Hé zak, geef mij eens een biertje.’ ‘Als je het netjes vraagt.’ ‘Dat doe ik toch, lul!’
Burgemeester Peen-Te Strak van Maastricht heeft vorig jaar een konijnenhok in het centrum van de stad gekocht van een ambtenaar die betrokken was bij een politieke rel in de Limburgse hoofdstad. Dat schrijft de Volkskrant vanochtend. Ze had de aankoop, die onderhands verliep, niet gemeld bij de gemeente. Peen-Te Strak Lees meer…
We stonden voor een moeilijke keuze. Op welke wijze zouden we spitsig Parijs voorbij gaan. Het was niet erg handig van ons om juist op dit tijdstip hier aan te komen, maar je kan niet álles goed doen. Aan de andere kant van Parijs wachtte ons het hotel dat al Lees meer…
Noem zo snel mogelijk een rits duo’s op, vroegen ze: Abbott & Costello, An & Jan, Asterix & Obelix, Bassie & Adriaan, Batman & Robin, Bonny & Clyde, Bram & Freek, Cindy & Bert, Don & Phil, Duo vreemd, Duo X, Floris & Sindala, Gert & Hermien, Hannibal Heyes & Lees meer…
Dit is het eerste deel uit een paar columns over wanneer andere mensen een mening hadden, die uitdrukten en die achteraf gewoon overdreven, dom of soms uiting van jaloersheid waren. Ik weet dat je niet te veel moet terugkijken naar het verleden. Maar er zijn momenten die vergeet je niet, daarvan wil ik er een paar vertellen naast mijn serieuze columns.
Ik zal zo ongeveer elf jaar geweest zijn. Mijn zus kwam thuis met een brief die ze graag wilde voorlezen. Waar het epistel vandaan kwam weet ik niet meer, maar ik heb gelachen, gelachen tot en met tranen in mijn ogen. En nu, zesenveertig jaar later, kom ik het stukje Lees meer…
Alles was klaar: fietsen achterop de auto, broodjes gesmeerd, gîte schoon en de nieuwe huurders in ons Alpenhuisje geïnstalleerd. Zelfs de zes mini-fuchsiaatjes, die door echtgenoot net voor de vakantie waren gestekt en dus mee moesten om hun overlevingskansen te vergroten, stonden bewaterd op de hoedenplank. Kortom we konden vertrekken. Lees meer…
Met de zilveren Renault Modus tot het dak toe volgepropt komen dochter en vriendin het plein oprijden. Dochter springt de auto uit en vliegt ons in de armen. Vriendin worstelt zich iets minder soepel naar buiten. Met een verkrampte spier in haar bil loopt ze wat stram na al die Lees meer…
Met bakken kwam het uit de lucht. Rukwinden smeten takken over de weg en tergde het met sjorbandjes en ducttape vastgeplakte cabriodakje. Angstig bad ik dat het touwtje dat de achterklep aan de carrosserie moest borgen niet zou knappen. Vandaag zou eindelijk mijn Citroën Pluriel weer in ere worden hersteld, Lees meer…