Naakt voor de schutting? Over de schutting was het toch? Die film? Die blotebillenfilm. Oerhollands platgaan. Niks geen bunnypakkie aan. Niks geen veren in de reet. Gewoon kaal voor en door de schutting. Zonder sokken. Witte sokken. Bah. Onder een wild begroeid grijzend afdak met laaghangende ballen, het stokje vijf Lees verder…
Het weer in Nederland is zo wisselvallig als een persoon met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Binnen één dag krijgen we soms te maken met zacht weer, stortbuien met hagelstenen, en zelfs een windhoos. De zon gaat continu aan en uit – meestal uit – en je moet je continue aanpassen. De Lees verder…
Het is wel weer eens tijd voor een ouderwetse damesperikelen… Als vrouw van middelbare leeftijd wordt het steeds lastiger om er fris en fruitig uit te blijven zien. Zeker als je houdt van zekere aspecten van het ‘goede leven’. Het goede leven – de wat donkere variant, aangezien ‘goed leven’ Lees verder…
De ene man heeft nog maar net het loodje gelegd of ik heb alweer een nieuwe. De vorige was best heel braaf, maar een beetje een watje. Er zat niet veel actie in, en eigenlijk verveelde het me vrij snel. Ik heb goed voor hem gezorgd, maar toch heb ik Lees verder…
Tijd is relatief. Zo lijken sommige momenten eeuwen te duren, al worden die momenten steeds schaarser. Het schijnt mij toe dat mijn tijd sneller tikt dan voorheen. Dat merk ik als ik een serie op Netflix kijk. Elke aflevering is gemiddeld 45 minuten maar naarmate de serie vordert lijkt het Lees verder…
Wijsheid komt met de jaren, zegt men. Met mijn verjaardag nog maar net achter de rug vraag ik me af of ik het afgelopen jaar door nieuwe wetenswaardigheden wijzer ben geworden? Inzichten van het afgelopen jaar: Dat het experiment ‘autoloos’ door het leven gaan is mislukt. Het is zwaar ruk Lees verder…
Hoe het komt dat beachvolley ooit tot een olympische sport is verheven zal wel altijd in nevelen gehuld blijven. Nog onlangs werd vertoond hoe in een zandbak een balletje werd geslagen door bruingebrande dames met trendy zonnebrillen en minuscule bikini’s die nauwelijks de mogelijkheid boden tot het aanhechten van een Lees verder…
Ik ben als kind op mijn achterhoofd gevallen. Het was 1999 en we vierden met familie en vrienden carnaval in ‘Eetcafé De Witte Zwaan’. Ik was verkleed als piraat, net als mijn broertje en al onze vriendjes. We deden net alsof we op een schip waren en kregen ruzie over Lees verder…
Zo. Maar weer eens een ouderwetse, authentieke ‘Damesperikelen’. Heren opgelet! Alleen geschikt voor incrowd… Als ik ergens een hekel aan heb, is dat het regelmatig terugkerende onderhoudsprogramma dat je als vrouw blijkbaar hoort uit te voeren. Eens in de maand – het strikte minimum – moet ik een dagdeel reserveren Lees verder…
“Gefeliciteerd, u bent één van de 600 gelukkigen met Pulmonale Hypertensie.” “Dank u wel dokter. En wat heb ik nu gewonnen?” “Een levensverwachting van ongeveer 5 jaar, misschien 6 met een beetje mazzel.” “Nou, dan ben ik blij dat ik geen longkanker heb, want dan had ik heel wat jaartjes Lees verder…
Lieve Lisanne, Nou dat was gezellig van de week in dat eetcafé, dat moesten we maar eens vaker doen. Het eten viel een beetje tegen, maar ja, de sfeer was prima, en we hebben gezellig gekletst. Wel erg veel over koetjes en kalfjes, maar dat is ook wel eens leuk. Lees verder…
Was ik maar een roze koek, dan had ik elke dag bezoek. Mensen vinden mij zo lekker, oh, wat baal ik als een stekker. (gedicht van mijn broer) Mijn vriend is verslaafd aan roze koeken. Uit liefde voor hem haal ik dan ook regelmatig die vrolijke ronde rakkers in huis. Lees verder…