Tuinhuisperikelen (5) Help! Er ligt weer water in mijn tuinhuis.

Nooit wilde ik nog water in mijn tuinhuis zien. En dan – op een morgen nadat het ’s nachts eindelijk weer eens flink geregend heeft – vind ik van water doordrenkte lakens op mijn vloer.

Na een flinke speurtocht ontdek ik de zwakke plek in mijn idylle.

Het regenwater sijpelt tussen de binnen- en buitenwand van mijn tuinhuis en is vermoedelijk ook de oorzaak van de rot in het hout. Die wand moet vernieuwd, maar niet nu. Eerst wil ik de binnenboel aan kant. Weer alles op zijn plek. Even uit kunnen rusten en kijken door het raam naar het roodborstje dat wipt van tak tot tak in de rododendron.

Alleen een nieuwe vloer op een laag water dat niet wegzakt, is ook geen goed idee! Dus op naar de Gamma, waar ik me verdiep in alles wat kieren althans tijdelijk dicht. Een soort van EHBO-pakket.

Het kostte me een lange middag. Bovenop de ladder met het pistool waaruit dakreparatiekit tergend langzaam over de rand van de dakgoot kroop en mijn handen en vingers aan elkaar plakten van de zwarte teer. Hoe in godsnaam moest ik die weer schoon krijgen? Ik dacht terug aan een oud familieverhaal. Hoe mijn moeder een toen driejarige broer wel eens met boter had schoongemaakt. Nadat deze op de boerderij naast ons de geit had vastgehouden terwijl een even oud buurjongetje het dier eens flink in de teer had gezet. De buurvrouw had zich later verbaasd afgevraagd waar plotseling die bonte geit vandaan was gekomen. Tot haar zoon het verhaal uit de doeken deed. Een heel pakje boter had mijn moeder nodig om mijn broer weer toonbaar te maken en de geit mocht vanwege het verbrandingsgevaar de hele zomer niet van stal. Gelukkig kreeg ik mijn handen met een flinke scheut terpentine weer helemaal schoon!

http://belichtingstijd.blogspot.nl/2011/06/help-er-ligt-weer-water-in-mijn.html