We zijn in ons land terughoudend met het bekend maken van namen van mensen die ergens van worden verdacht, maar nog niet zijn veroordeeld. Voor bedrijven ligt dat toch wat anders. Consumenten moeten ervan op de hoogte zijn, wanneer er concrete verdenkingen zijn dat een bedrijf de klant onvoldoende waar voor zijn geld biedt. Daarmee hoeft lang niet altijd te worden gewacht tot een rechter zich over de kwestie heeft gebogen.
Denk aan allerlei frauduleuze beleggingsfondsen. Vér voordat de oplichters -die met bedrijven als Palminvest en Easy Life mensen voor miljoenen euro’s bedrogen- zich voor de rechter moesten verantwoorden, was al duidelijk dat het foute boel was. Kranten, televisie, internet: je moest wel stekeblind zijn om niet te merken dat er wat mis mee was. En die kennis weerhield argeloze consumenten ervan om in de gladde praatjes van de oplichters te trappen.

Het Ministerie van VROM rijdt in dit opzicht een scheve schaats. Inspecteurs namen vorige week in de Amsterdamse haven een container met oude huishoudelijke apparaten in beslag. Die spullen waren op weg naar Ghana, om daar te worden verwerkt op een manier die zonder twijfel in schril contrast staat met de wijze waarop dit soort afval volgens de Nederlandse wet dient te worden gerecycled of vernietigd. Een handelaar zonder milieuvergunning had die spullen opgekocht bij een grote Nederlandse keten van winkels in huishoudelijke apparaten. Tot zover natuurlijk een prima actie van de VROM-Inspectie! Maar bij de volgende stap gaat het mis.

Het is logisch dat er nieuwsgierigheid ontstaat naar de vraag, om welke winkelketen het hierbij gaat. En ik kom op voor de belangen van consumenten. Dat beschouw ik in mijn hoedanigheid van internetcolumnist als een van mijn taken. Dus nam ik contact op met het ministerie van VROM. Daar wilde men mij niet vertellen welke winkelketen in strijd met de regels over behandeling van teruggebrachte huishoudelijke apparaten handelt. “Want het bedrijf was nog niet voor de rechter gebracht, en de kans op bedrijfsschade was aanzienlijk” als de naam van het bedrijf in verband met deze afvalzwendel aan het licht zou komen.

Natuurlijk, het is slecht voor een bedrijf als er negatieve publiciteit is. Klanten blijven dan weg, en dat betekent een gevoelig inkomstenverlies. Je moet je dus wél even afvragen hoe reëel de kans is dat de verdenking ook echt waar is. In dit geval is het echter overduidelijk dat er iets niet goed zit. Immers, de winkelketen heeft afval meegegeven aan een niet-bevoegd bedrijf, en een container vol met oude friteuses, waterkokers etc. is in beslag genomen. Er is dus geen twijfel over, dat dit allemaal écht is gebeurd.

Maar wat is nu het consumentenbelang? Dat is niet ingewikkeld. Consumenten betalen “verwijderingsbijdrage”. Dat is een verplichte heffing, bovenop de verkoopprijs. Dat geld wordt gebruikt om ingeleverde oude huishoudelijke en elektronische apparaten op een verantwoorde manier te kunnen recyclen of vernietigen. Zonder schade voor mens en milieu. En een consument die ergens voor betaalt, mag ook weten of hij waar voor zijn geld krijgt, direct of indirect.

Er is minimaal één winkelketen in Nederland die de regels over verantwoord slopen van apparaten aan zijn laars lapt. In plaats van te zorgen voor een goede verwerking, worden de spullen meegegeven aan een of andere malafide schroothandelaar zonder vergunning. Dat kost geen geld en is niet duur! Consumenten die belang hechten aan gezonde mensen en een schoon milieu moeten het recht hebben om te weten met welke winkel ze niet in zee moeten gaan. Dat recht wordt nu namens minister Cramer getraineerd.

Kan de minister mij even uitleggen, waarom het financieel gewin van een malafide winkelketen belangrijker wordt gevonden dan het recht van de consument om te controleren of zijn dure euro’s wel worden besteed aan waar ze voor betaald zijn? De minister gáát mij dat ook uitleggen. Ik deed een verzoek in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur. Ik wil weten hoe het zit. Welke winkelketen het betreft. Om welke vergunningloze inzamelaar het gaat. Want met betrekking tot deze milieuzwendel komt wat mij betreft de onderste steen boven!

Het WOB-verzoek leest u hier: http://driekoplopers.web-log.nl/driekoplopers/2009/02/oplopers-eist-o.html


DriekOplopers

Driek Oplopers is het pseudoniem van veelschrijver Rikus Spithorst. Rikus is actief als voorzitter en woordvoerder van de Maatschappij Voor Beter OV en is hoofdredacteur bij stevigestukkies.nl

10 reacties

LouisP · 9 maart 2009 op 11:23

D.
een duidelijk verhaal, goed verwoord, genuanceerd.
Zouden die apparaten nog een tweede leven krijgen? Bij ons staan er ‘oude kledingcontainers’ Die gaan misschien ook naar Ghana. Zoals ik de oude spullen erin prop kunnen ze daar wel een strijkijzer gebruiken.

groet,
L.

pally · 9 maart 2009 op 12:04

Een goed stuk, Driek. Prima onderbouwde mening, bij één onderwerp gebleven en duidelijk verwoord. Zo lees ik ze graag van je,
En deze keer ben ik het ook nog met je eens. :wave:

groet van Pally

doemaar88 · 9 maart 2009 op 12:18

Goed stuk, goed punt! Helemaal mee eens.

SIMBA · 9 maart 2009 op 12:20

Maak je nog bekend welke winkelketen het is? (ik gok op Mediamarkt “ik ben toch niet gek”)

Mien · 9 maart 2009 op 15:40

Hoi Driek,

Zit daar toevallig mijn Moulinex friteuse-pan ook bij? Artikelnummer: Moul1979rr76xL Type: Luxe

Zo ja.
Kan ik die dan via jou onmiddelijk terugvorderen.
Uiteraard inclusief de verwijderingsbijdrage?
Dan breng ik hem alsnog naar Malle Pietje bij ons om de hoek.

Zet mij in ieder geval op de mailinglijst, mocht er een petitie nodig zijn.

Alvast bedankt en sterkte met het verdere verloop van jouw reuze Geuzen-actie.

Mien

p.s. Goede column!

maurick · 10 maart 2009 op 08:18

Een goed onderbouwd stukje.

[quote]Je moet je dus wél even afvragen hoe reëel de kans is dat de verdenking ook echt waar is. In dit geval is het echter overduidelijk dat er iets niet goed zit.[/quote]

Is het niet zo, dat zij verplicht zijn om de naam nog niet te noemen, voordat de rechter uitspraak heeft gedaan? Een verdachte is immers ook nog niet een dader, ook al is hij op heterdaad betrapt. Pas wanneer de rechter tot de conclusie is gekomen dat hij/zij schuldig is, dan pas spreek je van dader.

DreamOn · 10 maart 2009 op 12:04

[quote]Is het niet zo, dat zij verplicht zijn om de naam nog niet te noemen, voordat de rechter uitspraak heeft gedaan? Een verdachte is immers ook nog niet een dader, ook al is hij op heterdaad betrapt. Pas wanneer de rechter tot de conclusie is gekomen dat hij/zij schuldig is, dan pas spreek je van dader.[/quote]

Maar een verdachte kan niet doorgaan met zijn criminele daden als hij in voorarrest zit te wachten op zijn rechtzaak.
Terwijl deze winkel nog steeds van nietsvermoedende klanten een verwijderingsbijdrage kan vragen voor huishoudelijke apparaten, omdat niemand weet om welke winkelketen het gaat.
Bovendien staan nu alle winkelketens onder verdenking bij de burgers, want er wordt wél gespeculeerd over de daders.
Ik vind ook, dat burgers gewoon het recht hebben om te weten over wie dit allemaal gaat.

Goed pleidooi, Driek! 😉

maurick · 10 maart 2009 op 15:55

@ DreamOn

Het is niet altijd zo dat verdachten onder voorarrest zitten.
Ik ben het ook wel eens met Driek, maar enige nuance mag op dat punt niet ontbreken.

DriekOplopers · 10 maart 2009 op 16:40

@ Maurick: Die nuance ís er toch ook, in mijn column? [quote]Natuurlijk, het is slecht voor een bedrijf als er negatieve publiciteit is. Klanten blijven dan weg, en dat betekent een gevoelig inkomstenverlies. Je moet je dus wél even afvragen hoe reëel de kans is dat de verdenking ook echt waar is.[/quote]
Hier leg ik toch uit, dat je er wel zorgvuldig mee om moet gaan, en per geval moet beslissen? Toch?

maurick · 11 maart 2009 op 15:50

@ Driek

Maar het gaat erom of het juist wel juridisch aanvaardbaar is. Ze zullen pas de naam mogen publiceren, wanneer het rechtelijk bewezen is. Dat zie ik niet in jouw stukje. In dit geval beslist de rechtelijke macht en helaas moet VROM ook deze macht accepteren.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder