E-mail aan een vader
Datum: [b]02.10.2014[/b]
Van: Godspeed@zitindeshit.nl
Aan: Erik.stomm@ongeloof.nl
Beste Pa, Ik weet dat je het moeilijk hebt in de bijstand en dat je het eigen risico van het ziekenfonds niet kunt betalen en dat je het huis hebt “opgegeten” , en dat je de E-mail alleen op het gemeentehuis kunt ophalen, omdat je je geen kabel kunt veroorloven, maar je moet me eens uitleggen wat er 10 jaar geleden fout is gegaan???
Ik ben nu 24, werk na mijn opleiding aan de TH in Eindhoven noodgedwongen als bollenpeller in het Westland, en moet nog 46 jaar werken om met pensioen te gaan. Ik ben benieuwd, want tegen die tijd zal het pensioen wel helemaal niet meer bestaan.
Mijn vriendin, afgestudeerd lerares engels heb ik leren kennen op mijn werk.
Wij hebben ons onlangs een huisje gekocht, en zijn erg gelukkig
Ik verdien niet slecht als ploegbaas, maar mijn vriendin moet voor het minimumloon werken als peller.
Nu loop ik al enige tijd met een ontsteking aan mijn voet, en wil ik me eigenlijk ziek melden, maar dan krijg ik maar 50% ziekengeld en na 6 weken wordt ik ontslagen. Vakbonden zijn er niet meer om te helpen, die zijn verboden door onze regering, alhoewel de kopstukken nu ook in de regering zitten.
Als ik ontslagen wordt ,krijg ik geen WW , want daar moet je minimal 10 jaar voor gewerkt hebben en van de bijstand krijg ik geen ondersteuning omdat mijn vriendin werk heeft.
Ik kan me nog herinneren dat we 10 jaar geleden naar Amsterdam zouden gaan om te demonstreren, maar jij had geen zin omdat het die ochtend regende. Ik weet nog dat je zei, het zal zo erg niet zijn wat dit kabinet voor heeft met ons. Ik vraag me af of jij niet de schuld hebt aan ongelukkige situatie waar wij nu zelf in verkeren. Hoevelen zijn er toen niet thuis gebleven???
Hoe is het eigenlijk met mam? De laatste keer dat ik bij haar was lag ze vastgebonden in bed op een slaapzaal met 50 personen. Ik ben weggegaan omdat het gekrijs van al die mensen mij onpasselijk maakte. Ik zag wel nog dat ze er rustig bijlag, ze kreeg slaapmiddelen volgens de verpleging omdat ze opstandig was en naar huis wilde, maar dat kan niet want eenmaal binnen kom je daar alleen in een kist naar buiten. Zo dement was mam toch helemaal niet, vorige maand kon ik nog gewoon met haar praten, en nu lag ze er als een kasplantje bij.
Ik zag onlangs nog een oud NOS Journaal, je weet wel wat nu MOL NEWS heet, en daar lieten ze zien hoe er 5.000 mensen stonden te demonstreren tegen de plannen van JPB. Vroeger heette hij gewoon Jan Peter Balkenende, maar sinds hij de macht heeft en het koningshuis heeft opgeheven noemt hij zich JPB Prins der Nederlanden. Ik vraag me elke dag af of we niet toch hadden moeten gaan.
We zijn nu aan het sparen voor het km-geld, zodat we binnenkort een keer naar Eindhoven kunnen komen. Met de trein doen we er met alle vertragingen 2 dagen over om van het Westland naar Eindhoven te komen, maar als je met de auto gaat dan lukt het in 1,5 uur.
Er is toch nooit een auto op de weg, met een tarief van 5 euro per km, alles voor het milieu zullen we maar zeggen.
Alleen als mijn voet niet beter wordt, en ik me ziek moet melden dan zal ik dat km-geld hard nodig hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.
Elke avond als ik ga slapen denk ik wel, wat als we toch naar Amsterdam waren gegaan om te demonstreren, zou het dan nu anders zijn geweest.
Tot ziens
Je zoon
25 reacties
rimram · 21 september 2004 op 20:36
hoop dat jouw ‘voorspellende geest’ niet bewaarheid gaat worden… 😡
Hoevelen zijn er toen niet thuis gebleven???
… vandaag niet veel dus, ondanks de regen…zou het helpen?
rimram
Dees · 21 september 2004 op 21:09
😀 Overtuigend hoor…
Ik ging al. En ga nu nog steeds. Maar dit staaltje ‘zachte’ dwang is leuk geschreven.
Raindog · 21 september 2004 op 22:38
Ach ach ach, wat een somberheid allemaal. Is dit wat ‘der Lodewijk’ met ‘een hete herfst’ bedoelde? Geen wonder dat de vakbonden een uitstervend fenomeen zijn. N’est ce pas? Nu maar hopen dat er op zaterdag 2 oktober voldoende sociale hulpverleners zijn om gratis prozac te verstrekken. Jullie kunnen er tenslotte ook niets aan doen. Misschien kom ik zelf ook nog even om wat prozac maar dan wel om een geheel andere oorzaak: de aanblik van al die Lodewijkjes zeg maar. (Hoe een diep pessimisme onder het mom van idealisme gesleten wordt verbaast me nog steeds maar ik heb het mechanisme inmiddels door kan ik je zeggen.) Ondanks alle somberte wens ik jullie allemaal een fijne dag zaterdag 2 oktober. Vergeet niet om het bovenste knoopje van je overhemd los te laten zoals ‘mediagenieke Wouter’ dat doet. (Loopt hij trouwens niet mee voor uitbreiding van ouderschapsverlof of heb ik dat verkeerd begrepen?) Tot mijn grote verrassing zag ik dat ‘der Lodewijk’ dat tegenwoordig ook steeds vaker doet, een knoopje los laten. Het getuigt van visie vind ik maar dat is een persoonlijke mening. Mocht het hard waaien dan wil ik jullie adviseren om eerst te kijken naar wie er op dat moment voor de microfoon staat. Vergeet tenslotte niet om de politie te belagen en een winkelstraat te plunderen.
Succes!!
Godspeed · 22 september 2004 op 02:15
[quote]Ach ach ach, wat een somberheid allemaal. Is dit wat ‘der Lodewijk’ met ‘een hete herfst’ bedoelde?[/quote]
Nee Raindog, fictie hoe het in 2014 kan uitzien als we dit kabinet zijn gang laten gaan.
[quote]Nu maar hopen dat er op zaterdag 2 oktober voldoende sociale hulpverleners zijn om gratis prozac te verstrekken.[/quote]
Vandaag waren er in eindhoven 3000 atievoerders, en die hadden zeker geen prozac nodig, die zitten thuis en zien het nu al niet meer zitten.
[quote]Ondanks alle somberte wens ik jullie allemaal een fijne dag zaterdag 2 oktober.[/quote]
Het zal zeker een fijne dag worden, en met deze demonstratie zal het kabinet tot inkeer komen (hopelijk) En zullen de plannen drastisch worden bijgesteld. En dan zul jij daar vanuit Frieslad de vruchten van plukken, dan kunnen jouw kinderen wel gewoon gaan studeren, en zullen ze WW krijgen als ze even zonder werk zitten, en als ze kunnen dan ook nog met pre-pensioen gaan, ooit.
[quote]Vergeet tenslotte niet om de politie te belagen en een winkelstraat te plunderen. [/quote]
?? wat moet ik nu hiermee ??
[quote](Hoe een diep pessimisme onder het mom van idealisme gesleten wordt verbaast me nog steeds maar ik heb het mechanisme inmiddels door kan ik je zeggen.)[/quote]
Ik geloof dat jij het helemaal nog niet door hebt, dit kabinet gaat zo drastisch bezuinigen op de verkeerde plekken, zodat het volk wel in opstand moet komen.
En als jij ballen had, dan kwam jij ook naar Amsterdam op 2 oktoberom je ongenoegen met dit kabinet te tonen, of ga jij me vertellen dat jij het helemaal eens bent met deze miljoenen nota??
[url=http://www.nu.nl/news.jsp?n=413922&c=11]Hoofdpunten miljoenen nota[/url]
Trouwens, deze oproep om 2 oktober naar Amsterdam te komen geld voor alle ColumnX-ers.
Iedereen zal de impact van deze plannen voelen, zo niet je kinderen of je ouders of andere naaste familieleden.
[url=http://www.nederlandverdientbeter.nl/]Nederland verdient beter[/url]
viking · 22 september 2004 op 11:01
Mijn moeder zei vroeger altijd ( – ) … een hele hoop dingen waarvan ik dacht ‘ach wat, het zal mijn tijd wel duren’ of ‘is toch niet [i]mijn[/i] probleem’. En dat was het toen niet.
Helaas. Nu wel!
En dat is wat Godspeed uiteraard bedoeld en waar hij gelijk in heeft. Maar ja… wat kan het jou schelen welke impact het huidige kabinetsbeleid heeft op je oude dag. Of op het welzijn van je kinderen.
Wie dan leeft, wie dan zorgt?
Bakema_NL · 22 september 2004 op 11:26
Aan de ene kant gaat de regering wellicht te ver. Aan de andere kant krijgen we nu toch echt wat we verdienen met onze grote Nederlandse bek altijd en die stompzinnige neiging om maar alles en iedereen te willen helpen. Kom maar binnen alhier en is er ergens wat aan de hand….Nederland stuurt wel weer wat centjes. En dat is toch wat iedere geitenwollen sok gewild heeft, dat was toch nodig? Dan ook niet gaan zeiken dat in wat mindere tijden de broekriem aangehaald moet worden, of ga zelf de boel regelen ipv er over te mekkeren.
tontheunis · 22 september 2004 op 13:09
Beste Raindog,
Niet om het één of ander, maar betichten we alle voetbalsupporters wanneer een aantal zich onheus gedraagt?
Met andere woorden: áls er lieden zijn die vechten of etalages plunderen, verwijten we dat dan maar aan een ieder die opkomt tegen het afpakken van verworven recht?
Kun je het mensen, die zo langzamerhand niets meer overhouden van wat met veel moeite is verkregen (pensioen, uitkering, pc-privé, spaarloon, gewoon loon, oudedagsvoorziening, loden handdruk, gezondheidszorg, onderwijs, vut, pré-pensioen en ga zo nog maar even door), aanrekenen dat zij zich willen roeren om hun ontstemming daarover te laten blijken?
Hoe haal je het in je hoofd om die mensen domheid te verwijten of ze te betichten van inhaligheid of onbegrip wanneer hen alles wordt afgenomen door mensen die er niet om malen en voor die speciale aankondiging van uitzuigen allemaal een nieuwe hoed kopen die honderden euro’s kost om na de poppenkast allen het glas kir te heffen op weer een leuke, gezellige Prinsjesdag?
Hoe kun je schamperen over een roep uit onmacht tegen lieden die zonder met hun ogen te knipperen het eigen salaris met meer dan tien procent verhogen? Die de scepter zwaaien over de uitkering aan werkelozen welke steeds lager wordt, terwijl ze ondertussen hun kantoor voor drie miljoen laten verbouwen? Moet ik nog doorgaan? Over gouden handdrukken na wanprestatie? Over het elkaar baantjes toeschuiven na bewezen onkunde? Over het miljarden in prestigeprojecten pompen die vervolgens niet in staat blijken om zelfs maar de Duitse grens te overschrijden? Over het doorlopend recht(s) praten wat krom is? Over politici die zweren dat ze iets zullen doen aan het lot van oude mensen in tehuizen om vervolgens weer wat procenten eraf te snoepen? Over oud-premiers die kreten slaakten als ‘exorbitante zelfverrijking’ om vervolgens commissaris bij Shell te worden en er plots begrip voor op konden brengen? Over… Allemachtig, hoe kun je zo met je vinger op die mensen wijzen?
Nee, daarover moet het klootjesvolk volgens jou kennelijk zwijgen. Je meent blijkbaar dat het enger is dat types als Wouter Bos zich weer gaan roeren. Dat daar de machtelozen achteraan zullen gaan marcheren. Laat mij je dan zeggen dat ook Wouter Bos in de ogen van de meesten heeft afgedaan. Ook de PvdA heeft laten zien dat links lullen, rechts zakken vullen betekent.
De mensen op het Malieveld zullen het bovenste knoopje van hun overhemd niet open kunnen doen, waarde vriend die ik overigens zeer hoog in het vaandel heb. Want hun overhemd is inmiddels zó versleten dat er geen knoop meer op zit.
TT
Irma · 22 september 2004 op 19:47
Godspeed, je hebt een leuke vorm gekozen om deze triestheden in te verpakken!!!
TT, nu zet ik onder jouw betoog even ‘Amen’…
Dees · 22 september 2004 op 22:02
Hey Raindog…
Kan er niks aan doen, maar moet een beetje om je felle woordkeuzes lachen.
Op serieuzer vlak, de afbraak van bijvoorbeeld WW is voor mij voldoende reden om deze keer toch maar wel mijn ielige stem te laten horen.
Wat heb jij trouwens toch met het knoopje van Wouter Bos, is dat dan de echte druppel?
Overigens draag ik nooit overhemden, heb je ook nog een leuk idee voor de vrouwen? Niet te Maurits-for-exhibitionism-like graag 😀
Raindog · 23 september 2004 op 00:30
Wel, wel, wel… Bijna nog somberdere reacties. Zo somber, dat ik heel even van plan was om zelf de prozac maar gaan uit te delen. Maar ja, aangezien dat online zo moeilijk gaat, zal ik gebruik moeten maken van de gebrekkige middelen die mij hier wel ter hand staan.
Om te beginnen een paar opmerkingen om enige verduidelijking te scheppen omtrent mijn scherpe bewoordingen:
1 – Het scenario dat Godspeed in zijn column schetst is dermate dramatisch en overtrokken, dat de geloofwaardigheid op bepaalde punten ernstig in het gedrang komt. Eén voorbeeld in dit kader: een afgestudeerde TH’er gaat zeker niet bollenpellen maar gaat tegen die tijd lekker naar India of China waar voor mensen met dergelijke capaciteiten het alleen maar kansen, kansen, kansen zijn wat de klok slaat. Zijn vriendin, afgestudeerd docente Engels zal ook geen enkele moeite ondervinden om aldaar een passende betrekking te vinden. Overdreven denk je nu? India? Goed dan, het kan nog makkelijker: tegen die tijd is Nederland een volledige kennis- en diensteneconomie waarin het niet onwaarschijnlijk is dat er hier dan helemaal geen bollen meer gepeld worden. Tulpen komen in de toekomst namelijk uit China en niet meer uit Amsterdam. Een ander voorbeeld: ontslag bij ziekte is in alle gevallen verboden. Godspeed voegt overigens in zijn latere reactie ook terecht toe dat het hier om fictie gaat. Daarover dus geen verdere discussie maar daardoor wel scherpe bewoordingen van mijn kant als enig tegenwicht.
2 – Ik vind de column politiek van aard. Als we hier politiek gaan bedrijven claim ik het recht om mee te doen. Het is hier nog altijd een democratie.
3 – Prinsjesdag is zeer zeker niet voor iedereen leuk. Met het gekozen beleid gaan vele mensen er op achteruit om niet te zeggen iedereen. Dat is verre van leuk. Sterker nog; ‘leuk’ is in dit kader een volstrekt ongepast woord. Zo sprak ik vanavond bijvoorbeeld nog iemand die inmiddels al zo lang werkloos is geweest dat hij er binnenkort nog maar weer 200 euro in de maand op achteruit gaat. Ik geloof zonder meer dat er veel stille pijn in Nederland is. Ik ben er ook van overtuigd dat die pijn het felste is bij de lagere inkomensgroepen en ook dat is allesbehalve ‘leuk’.
4 – Mijn oproep om te gaan plunderen was een verkapte vraag om het alsjeblieft bij het tegenovergestelde te houden. Overbodige vraag zul je hopelijk zeggen maar mijn klomp brak toen ik deze week lieden van de brandweer de politie te lijf zag gaan.
Dan iets meer inhoudelijk.
Tien jaar geleden reeds was ik ervan doordrongen dat de pensioenvoorzieningen in dit land tegen de tijd dat ik er aan toe zou zijn, volledig uitgeput zouden zijn. Ik heb dan ook geen enkele pensioenvoorziening behalve de wettelijk verplichte (jawel, er is heus nog wel zoiets als een pensioenvoorziening hoor.) Mijn utigangspunt was toen al dat ik tot mijn zeventigste zou moeten werken. Als ik dat in de eerste plaats al haal, want dat moet ook nog maar. Vergrijzing is zo ongeveer het grootste spook van Europa. We praten er pas sinds kort over (sinds dit kabinet nota bene) maar aan het idee zijn we nog lang niet gewend. Met een laag geboortecijfer en een steeds ouder wordende bevolking, is het rekensommetje niet zo moeilijk waaruit blijkt dat straks een onevenredig klein deel van de bevolking (de jongeren of de werkenden zo je wilt) een voorziening voor een belachelijk onevenredig groot deel van de bevolking zal moeten bekostigen. Alleen in theorie al is dat onmogelijk, zeker als je weet dat de ouderen van tegenwoordig een aanslag plegen op dergelijke pensioenpotten die ongeveer tweemaal zo groot is als dat hun inleg in die potten is geweest. Het enige passende antwoord op deze ontwikkeling is langer werken. En hier wordt het moeilijk want je moet ergens beginnen en waar je ook begint (nu of tien, twintig jaar later) zal er altijd een groep mensen zijn voor wie dat niet in overeenstemming is met hun verwachtingen. Een overgangsregeling is daarom noodzakelijk en die is er dan ook. Waarom ik dit voorbeeld zo uitgebreid toelicht? Er ligt namelijk een diepere discussie aan ten grondslag naar mijn mening. Kernvraag in die discussie is: moet of kan een overheid verantwoordelijk zijn voor een 100% sluitend sociaal vangnet? Vervolgvraag is: moet of kan zij dit op termijn nog zijn? Het spijt me zeer te zeggen dat ik niet denk dat dit kan. Dit bewustwordingsproces is vreselijk ingrijpend. Het zit in iedere vezel van ieders lichaam. Zò vanzelfsprekend zijn al deze voorzieningen steeds voor ons geweest. Zò rijk en bevoordeeld zijn wij steeds geweest. Zòveel hebben we in dit land sinds de tweede wereldoorlog met zijn allen opgebouwd. Oudere werkenden van nu zijn steeds doordrongen geweest van een bepaalde leeftijd waarop zij met pensioen konden gaan. Zo werd er dan ook over gesproken. “Ik mòet nog zes jaar.” Dat soort uitdrukkingen. Als je jaar in jaar uit met dat idee leeft, dan is het alleszins begrijpelijk dat het een ontzettende tegenvaller is wanneer nu blijkt dat je misschien nog wel een paar jaartjes langer moet. Tot zover begijp ik de consternatie. Toch zijn we nu denk ik op het punt aanbeland waarop we onszelf af moeten vragen of dit allemaal nog wel betaalbaar is. Niet alleen voor nu maar vooral voor in de toekomst om ook dan een bepaalde hoeveelheid voorzieningen te kunnen blijven waarborgen. Natuurlijk kun je als land op de pof leven maar het is een vraag waard of een gezonde boekhouding je misschien ook verder brengt. En niet alleen jij en ik nu, maar vooral jouw en mischien ook wel mijn kinderen later.
Ik kan niet op iedere maatregel nu ingaan, ik heb er daarvoor zelfs ook nog te weinig over gelezen. Kernpunt is wat mij betreft dat we nu in ieder geval een kabinet hebben dat zich gelukkig niet teveel zorgen om haar imago maakt en in plaats daarvan de slechte boodschap gewoon maar eerlijk vertelt in plaats van er omheem te draaien en verder iedereen met een kluitje in het riet te sturen. Of ze later, als hun tijd geweest is, met de problemen op te zadelen. Vergeet niet dat we acht jaar paars goed hebben te maken. In acht jaar is het kennelijk mogelijk om zoveel aan te richten dat vier jaar maar amper genoeg zijn om ook maar zoiets als een begin van een verbetering te bewerkstelligen. Het argument dat D66 en VVD daar toen ook bij waren is wat mij betreft niet relevant omdat men nu gelukkig wel andere dingen doet dan toen.
De maatregelen zijn niet leuk. Op de manier waarop dat allemaal gecommuniceerd wordt is zeker ook het nodige aan te merken maar ik ben in ieder geval blij dat er eindelijk eens iets gebeurd. Want geloof het of niet, ondanks het feit dat ik geen kinderen heb wil dat niet zeggen dat ik me niet eens zorgen om ze maak.
Tenslotte nog een algemeen punt: Ik vind het zeer zorgwekkend hoezeer we (de capaciteiten van) mensen onderschatten. Van 100% voorzieningen worden mensen lui en verliezen ze zaken zoals creativiteit en doorzettingsvermogen. Neem nu eens de miljoen WAO’ers bijvoorbeeld. In dit land zijn we er maar al te gemakkelijk aan gewend om mensen af te schrijven. En niet alleen op de begroting maar ook op hun menszijn. Stel je eens voor dat een heel land over jou denkt dat je niets kunt. Dat is toch vreselijk? Niet dat iedereen zonder reden in de WAO zit hoor. Detail in dit kader: ik werk iedere dag weer met mensen die iets met de WAO te maken hebben. Maar dat betekent niet dat ik het recht heb om ze zomaar af te schrijven en geen resultaat of prestatie van ze hoef te verlangen. Pas wanneer ik wel die prestatie of dat resultaat van ze vraag, pas dan neem ik ze werkelijk serieus. Een beperking hoeft geen afschrijving te betekenen.
Ik heb vandaag de hele dag op een ondernemersbeurs gestaan. De man waarover ik het net had, die straks nog maar weer eens 200 euro op zijn uitkering zal gaan verliezen, was op die beurs om een baan te vinden. Halverwege de vijftig, samen met zijn vrouw tussen al die mannen en vrouwen in dure pakken onder wie ik zelf. Hij had gewoon het CWI opgebeld en gezegd: “Binnenkort is die ondernemersbeurs en ik wil daar graag naar toe om ook daar om werk te zoeken en mag ik wel kaarten van jullie?” Het CWI heeft kaarten voor hem verzorgd. Hij vroeg ook mij of het bedrijf waar ik werk misschien ook een baan voor hem had. Ik werk namelijk bij een sociaal werkvoorzieningsbedrijf en hij is inderdaad voor een X-percentage afgekeurd en hoopt binnenkort in aanmerking te komen voor ons bedrijf. Ik kon hem niet helpen natuurlijk; dergelijke procedures lopen nu eenmaal langs andere trajecten, kosten veel tijd en worden niet zelden bemoeilijkt door aanverwante omstandigheden zoals overheidsbeleid. Hij had een taxibedrijf dat ook op dit beurs stond benaderd om bij ze te komen werken via een reïntegratiebedrijf dat ons zusterbedrijf is. Ik heb hem de folder van het reïntegratiebedrijf gegeven om aan het taxibedrijf te overhandigen zodat hij zich daardoor beter zou kunnen presenteren. Ik hoop van harte dat hij succes zal hebben. Sterker nog: ik weet gewoon dat hij succes zal hebben en ik heb hem ook uitgelegd waarom: initiatief. Deze man neemt zelf het inititief in handen en dat zouden meer mensen moeten doen. Lange tijd is dat van overheidswege niet echt noodzakelijk geweest en dat heeft deels geleid tot een achteroverleunend deel van de bevolking. Wat we nu zien gebeuren is het wakker schrikken van veel van die mensen en ik twijfel er niet aan dat dit tot veel initiatieven van mensen zal leiden. Jammer dat dit nodig is als je er langer over nadenkt.
Bovenstaande stellingname is zeer breed van aard en wat mij betreft van toepassing op vele facetten van ons maatschappelijk leven. Ook ik kan me er op punten het nodige persoonlijk van aantrekken. Ik zou bijvoorbeeld meer mensen kunnen helpen om een baan te vinden om maar eens iets te noemen. Nu doe ik dat incidenteel eens een keer maar qua presentatie van zaken kan ik best het nodige voor mensen betekenen soms en misschien zou ik anderen daar vaker mee kunnen helpen (net zoals iemand mij daar eens mee geholpen heeft maar dat terzijde). Een dergelijke discussie in deze breedte voeren doet geen recht aan individuele pijnlijke gevallen en daar ben ik me volledig bewust van. Ik realiseer me daarom ook maar al te goed dat er ontzettend veel mensen zijn die ik wat dat betreft niet hoef te benijden en soms is dat zuur. Er worden ons in ieder geval nu geen knollen voor citroenen verkocht ondanks dat het zuur is. We hebben in ieder geval een kabinet dat er eerlijk voor uitkomt dat het ronduit knollen zijn. Nu de vraag aan ons allemaal of we in de toekomst misschien rotte knollen willen. Of niet natuurlijk.
Dees: V-halsje mag ook.
Zonder gekheid: wie vindt dat hij of zij op 2 oktober naar Amsterdam moet gaan moet dat vooral doen. Het is tenslotte op een zaterdag dus de bonden hoeven hun stakingskas ook niet aan te spreken. Dat is pas solidair! 😉
Raindog
Godspeed · 23 september 2004 op 11:00
[quote]Eén voorbeeld in dit kader: een afgestudeerde TH’er gaat zeker niet bollenpellen maar gaat tegen die tijd lekker naar India of China waar voor mensen met dergelijke capaciteiten het alleen maar kansen, kansen, kansen zijn wat de klok slaat.[/quote]
Deze banen worden [b]nu al[/b] via Off Shoring in India en China uitgevoerd.
[quote]tegen die tijd is Nederland een volledige kennis- en diensteneconomie waarin het niet onwaarschijnlijk is dat er hier dan helemaal geen bollen meer gepeld worden.[/quote]
Waar haal jij die kennis vandaan?? Ze gaan nu pas bouwen in de regio Zuidoost-Brabant aan dit kenniscentrum.
[quote] een afgestudeerde TH’er gaat zeker niet bollenpellen maar gaat tegen die tijd lekker naar India of China waar voor mensen met dergelijke capaciteiten het alleen maar kansen, kansen, kansen zijn wat de klok slaat. [/quote]
Al eens in India of China gewerkt??? Of dacht je dat je als buitenlander daar het 20 voudige salaris krijgt van een Chinees of het 40 voudige van iemand uit India??
[quote]Tien jaar geleden reeds was ik ervan doordrongen dat de pensioenvoorzieningen in dit land tegen de tijd dat ik er aan toe zou zijn, volledig uitgeput zouden zijn. [/quote]
Fijn dat je dit 10 jaar geleden al zag, maar al die mensen die het nu nog steeds niet zien, wat moeten we daar dan mee????
[quote]Mijn utigangspunt was toen al dat ik tot mijn zeventigste zou moeten werken. Als ik dat in de eerste plaats al haal, want dat moet ook nog maar.[/quote]
En wat als je het lichamelijk niet meer aankunt op je 60. jaar??? Wat dan???
[quote]Alleen in theorie al is dat onmogelijk, zeker als je weet dat de ouderen van tegenwoordig een aanslag plegen op dergelijke pensioenpotten die ongeveer tweemaal zo groot is als dat hun inleg in die potten is geweest. [/quote]
De ouderen die nu met (pre)pensioen gaan hebben wel hun hele leven betaald, en die mogen dan nu ook nog even 5 jaar langer werken.
[quote]Ik werk namelijk bij een sociaal werkvoorzieningsbedrijf.[/quote]
Worden jullie niet gesubsidieerd door de overheid?? En concureren jullie niet met het echte bedrijfsleven??
[quote]en hij is inderdaad voor een X-percentage afgekeurd en hoopt binnenkort in aanmerking te komen voor ons bedrijf. Ik kon hem niet helpen natuurlijk; dergelijke procedures lopen nu eenmaal langs andere trajecten, kosten veel tijd en worden niet zelden bemoeilijkt door aanverwante omstandigheden zoals overheidsbeleid.[/quote]
Nou, daar gaan ze dan nu ook wat aan doen, hoorde ik gisteren, de burocratie bij de overheid wordt aangepakt.
[quote]Nu de vraag aan ons allemaal of we in de toekomst misschien rotte knollen willen.[/quote]
Nee, doe maar knollen uit een ander kistje.;-)
pepe · 23 september 2004 op 14:50
Ik vind het gewoon een klasse stukje/column, hoop dat die brief er nooit hoeft te komen.
ignatius · 23 september 2004 op 16:51
Klasse column Godspeed!!
Uiteraard leidt een column als deze tot enige polemiek. Raindog mag dan ook, naar mijn bescheiden mening, zijn standpunten uitdragen ook al kunnen mensen zich daar niet (helemaal) in vinden (mezelf incluis).
Tevens was mijn indruk dat Raindog een aantal van zijn uitspraken meer als ironie bedoeld heeft om een discussie aan te zwengelen, hetgeen hij in zijn reactie(s) heeft bevestigd. Waarvoor dank.
Er dient op een aantal punten ingegrepen te worden door dit kabinet, waarbij ik me alleen afvraag of hierbij de juiste mensen/instanties getroffen c.q. aangepakt worden.
Ter adstructie.
Hier heeft een wethouder zijn functie neergelegd vanwege veelvuldige openbare dronkenschap. Let wel hij is niet ontslagen doch heeft ontslag genomen! In de strikte zin der werkloosheidswet is hier sprake van verwijtbaar werkzoekend, hetgeen inhoudt dat betrokkene geen recht kan doen gelden op een WW-uitkering in de zin van voornoemde wet. Belanghebbende zou dus bij de GSD een aanvraag tot bijstand in moeten dienen, hetgeen hem geweigerd moet worden op grond van voornoemde feiten. Geloven we het zelf? Uit welingelichte bron heb ik inmiddels begrepen dat meneer gewoon zijn WW en wachtgeld heeft toegekend gekregen. Moet iemand zonder ambtenarenstatus eens proberen!
Het argument inzake de pensioenvoorzieningen is kolder. Elke econoom kan je uitleggen dat die pensioengelden er gewoonweg zijn. Doch waarom moeten pesnsioengelden beheerd worden door megainstituten met giga aantallen medewerkers die in uiterst luxueus ingerichte kantoren die gelden verkwanselen (beleggen, beursgang etc.)
Waarom wel gouden handdrukken voor managers die bewezen hebben een organisatie naar de kloten te helpen terwijl de gewone man op straat staat en gemiddeld 2 á 3 maanden op zijn uitkering moet wachten?
Waarom gigabedragen besteden aan reintegratiebureaus die zich over de ruggen van de werklozen schaamteloos verrijken? Waar gekeken wordt naar de zak geld die iemand bij zich heeft en mensen waarvan je vantevoren al kan inschatten dat dit nooit tot uitplaatsing zal leiden worden ‘begeleid’. (letterlijk: “ignatius daar zit een hoop geld. Begeleid, school om, coach en train. Op het moment dat je iemand in intensieve bemiddeling c.q. jobhunting hebt voer je wat activiteiten uit (de helft + 1) en schopt hem/haar er dan uit. Op deze manier kunnen we gewoon declareren”. Dit heb ik dus letterlijk van mijn voormalig directeur te horen gekregen!!). M.a.w. een grote farce die hele reintegratiebussines. Hier wordt geld weggesmeten!
Waarom een uiterst kostbare oorlog voeren in een land waar we niets te zoeken hebben?
Waarom wachtgelden tot 65ste voor ambtenaren terwijl de gewone WW’er na 4 jaar buitenspel staat. Door wie worden die wachtgelden opgebracht?
De betuwelijn! Moet ik nog meer zeggen?
Onderwijs en gezondheidszorg dient gratis te zijn (voor alle duidelijkheid, misbruik dient gesanctioneerd te worden)!! Gooi die graaimanagers en hun companen eruit, bespaart ook weer een hoop.
Waarom moet de meerwaarde in winst vertaald en daarmee exorbitante salarissen betaald worden. Stel een maximum van €5000 netto in voor ’topfuncties’. Is toch meer dan genoeg!
Ergo: onder het mom van allerlei smoezen wordt de verzorgingsstaat de nek omgedraaid, waarbij ik de kanttekening wil maken dat de uitwassen inderdaad bestreden dienen te worden. Deze zitten echter op een geheel ander niveau dan de gewone man, die gwoon hard voor zijn centen moet werken. Haal daar de centen weg. Maar nee dat gebeurt niet. Waarom? Deze parasieten willen bewust het solidariteitsbeginsel (waar onze verzorgingsstaat toch op gegrondvest is)om zeep helpen omdat ze zelf deel uitmaken van de zogenaamde ‘internationale finanzbourgeoisie’.
En zo kan ik nog wel een hele tijd doorgaan, maar zie hier de zin niet van in. Wordt er zo moe van. Vind het gewoon jammer dat mensen in de leugens van deze bende trappen.(overigens kunnen de dependencia en/of centrum-periferie theorieën van o.a. Franke en Galtung ook op micro-niveau worden uitgelegd. Doch het voert te ver om hier uitgebreid op in te gaan).
Kortom, AAN HET VOLK VAN NEDERLAND: ONTWAAKT!! DE LICHTEN DOVEN IN EUROPA. SCHUDT HET JUK VAN DE TIRANNIE AF. ONTWAAKT!!
Raindog · 24 september 2004 op 00:02
Beste mensen,
Gelukkig heeft mijn reactie tot enige verheldering omtrent mijn bedoelingen kunnen leiden. Ik heb het hier vaker gezegd: pas wanneer we ophouden om met elkaar te praten houdt pas echt alles op. Een gezonde discussie, kortom, ga ik dan ook niet uit de weg. Bovendien heb ik toch al de indruk dat het merendeel van ColumnX politiek gezien links geörienteerd is (net zoals vrijwel alles en iedereen wat of die schrijft in Nederland) en ik voel daarom enige morele verplichting om de andere kant van het spectrum te vertegenwoordigen. Op bepaalde issues dan. Over het algemeen ben ik geen man van dogma’s. Een en ander neemt overigens niet weg dat ik mezelf wel als rechts van het midden typeer. We kunnen daar een andere keer misschien nog eens over discussieren. Tenslotte kan ik je toevertrouwen dat ik soms twijfel. Iemand heeft mij ooit eens beticht van ‘rechts lullen en links denken’ en tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet wat ik daar precies mee aanmoet.
Mijn excuses nog voor mijn vele typefouten gisteravond. Het was laat na een lange dag, net zoals nu en ik sluit tikfouten daarom ook nu niet uit.
Bepaalde reacties op mijn verhaal snap ik heus wel Godspeed en ook Ignatius. Toch ga ik nu even niet op alles in. Zoals ik al zei, laat na een lange dag. Het enige rood in mijn leven staat nu voor me op tafel in een kelkvormig glas en ik wil me daar bij voorkeur op richten straks.
Toch moet ik opmerken dat het me jammer genoeg niet is ontgaan dat op de kernvragen die ik neer heb geprobeerd te leggen niet is ingegaan. Ik vind dat jammer. Als die vraag namelijk serieus zou worden beschouwd, zouden de maatregelen die nu lijken te worden getroffen misschien beter geduid kunnen worden. Nog steeds worden ze daar op dit moment niet echt prettig van maar het had een begin kunnen zijn van een fundamentelere discussie. Bijvoorbeeld over waar we over tien of twintig jaar graag willen zijn en wat we nu moeten doen dat daarvoor dan nodig is.
Gegraai van managers of incapabele wethouders die onder gunstige voorwaarden de bons krijgen zijn wat mij betreft over het algemeen incidenten. Natuurlijk wordt het opgeblazen en aan een gewone man is het inderdaad ook niet uit te leggen wanneer iemand anders bij wanprestatie er bijna gefortuneerd van af komt. Je komt dat op zoiets als moraal. Is dat wat we willen? Toch moeten we niet doen alsof dit alleen in de bovenlaag van functioneel Nederland voor zou komen. Je wilt niet weten hoe vaak ik mijn voormalige buurman aan heb willen geven die overdag slapend een WAO-uitkering incasseerde en ’s nachts er nog wat bij verdiende zoals dat heet. Hij zorgde er steevast voor weer thuis te zijn voor de zon opkwam. Is dat niet hetzelfde? Ik heb me er blauw aan geërgerd, temeer omdat mijn vader iedere dag trouw naar zijn werk sjokte.
Ik weet dat we een periode hebben gehad waarin alle Ad Verhoeventjes van Nederland beschouwd werden als idols. Gelukkig is dat tijdperk inmiddels zo goed asl voorbij. Vergeet niet dat je gelukkig niets hoort van al die andere (top)managers die gewoon hun werk zo goed mogelijk proberen te doen, daarbij de verantwoording die zij dragen voor hun onderneming en dus voor alle arbeidsplaatsen van hun werknemers gewoon hartstikke serieus nemend. Het zijn alleen de excessen die de media bereiken: dat is nu eenmaal veel leuker nietwaar? Hetzelfde gaat op voor politici. Als ze mij het salaris van JPB zouden geven, dan denk ik niet dat ik zijn werk op dit moment graag zou willen doen. Ik denk dat ik die beker door zou geven. Een kamerlid verdient ook goed maar werkt daar eveneens hard voor. En dan kun je wel een leuk artikeltje publiceren over de vakantiedagen van kamerleden, vergeet niet dat zij hun vrije dagen (of eigenlijk hun reces-dagen) vaak vullen met diverse werkbezoeken in den lande of over de grens. Het is belangrijk dat zij dit doen. Er gebeurt immers zo veel meer in Nederland dan in die ene vergaderzaal in Den Haag. En ja, dat geldt zelfs voor wethouders. Ik heb zelf de afgelopen dagen enkele wethouders van verschillende gemeenten ontmoet. Je bent een publieke figuur en zodra iemand anders dan jijzelf of je partner je gezicht ziet, ben je simpelweg in functie. Ik bijvoorbeeld begeef me nog steeds met graagte in de anonimiteit op gezette tijden.
En tirannie? Vergeet niet dat we democratisch voor deze tirannie gekozen hebben. Geen enkel kabinet dat dergelijke maatregelen moet treffen (of ’treft’ zo je wilt) zal zoiets als de populariteitsprijs winnen. Ik denk ook niet dat men daar op dit moment zo bewust voor gaat. Voor de Bosjes en de De Waaltjes ligt dat op dit moment heus wel iets makkelijker kunnen we gerust stellen. Stropdas af, knoopje los en op een stoel in het koffiehuis gaan staan of zitten en klaar. Ontevredenheid mobiliseren is niet zo moeilijk, ontevredenheid kanaliseren in een goede richting is vele malen moeilijker.
Laat ik mijn stelling dan nogmaals poneren omdat ik echt denk dat dit de kern van de discussie is: moet of kan een overheid verantwoordelijk voor een 100% sluitend sociaal vangnet zijn en zo ja, is dit op termijn nog mogelijk?
Over SW-bedrijven doe ik je later graag nog eens een boekje open Godspeed. Ja; wij worden gesubsidieerd en niet zo’n beetje ook. Ja; wij begeven ons op de normale markten en op die markten ontmoeten wij soms andere partijen. Als je dat op prijs stelt, leg ik je er graag alles over uit. Maar dat doe ik nu even niet meer. Morgen moet er namelijk weer gewerkt worden ;-).
Raindog
ignatius · 24 september 2004 op 11:58
Beste Raindog,
Ik respecteer en waardeer je reacties/bijdragen aangezien je je de moeite neemt om je visie/uitgangspunten met argumenten te onderbouwen en niet zomaar wat begint te roepen. M.a.w. ik lees ze graag. Of deze aansluiten bij de belevingswereld van anderen is een ander verhaal, maar daarom is het niet minder belangrijk dat issues van meerdere kanten belicht worden, zo je wil uit een ietwat onverwachte hoek, hetgeen een discussie alleen maar de nodige ‘sjeu’geeft.
Of het merendeel van de cx’rs links georienteerd is durf ik geen uitspraak over te doen. Het is alleen zo dat politiek links bepaalde issues en het daarbij behorende gedachtegoed als ’typisch links’geclaimd heeft (als ik het zo mag stellen).
Dat links automatisch gekoppeld wordt aan sociale bevlogenheid, solidariteit, rechtvaardigheid etc. is in mijn visie een gotspe. Alsof mensen aan de politiek rechterzijde geen sociale betrokkenheid zouden hebben. Ik lees in jouw bijdragen (en dan heb ik het niet alleen over bovenstaande reacties betrokkenheid bij het wel en wee van je medemens).
Of ik zelf in de linker- dan wel rechterkant van het politieke spectrum thuishoor is me zelf ook niet geheel duidelijk. Maar net als jij walg ook ik van het misbruik maken van sociale voorzieningen en dit altijd maar met de mantel der liefde toedekken. Een sociale voorziening is een vangnet en geen hangmat!, en dit heeft naar mijn mening niets met links of rechts van doen. Al denken velen daar helaas anders over.
Zoals je in mijn reactie hebt kunnen lezen zijn we beide werkzaam in ongeveer dezelfde sector. Mijn voorbeeld van gisteren was één kant van de medaille. Ik kan ook legio voorbeelden aandragen van mensen die grof misbruik maakten, die ik overigens wél heb aangegeven, maar die op generlei wijze door de daartoe bevoegde instanties (in hoofdzaak GSD) hiermee geconfronteerd en gesanctioneerd werden. Maar dit terzijde.
Wat ik in mijn reactie heb willen aangeven is dat ook ik ervan overtuigd ben dat zaken dienen te veranderen, dat er ingegrepen dient te worden. Alleen de manier waarop en waar de gelden vandaan dienen te komen wijken onze ideeen af.
T.a.v. van jouw centrale stelling ben ik de overtuiging toegedaan dat een overheid verantwoordelijk is voor een 100% sluitend sociaal vangnet. Doch wel met duidelijke en stricte richtlijnen en regelgeving! Nogmaals, misbruik is onacceptabel en dient in mijn visie zeer zwaar bestraft te worden. Doch heb ik het gevoel dat momenteel met 2 maten gemeten wordt. Gewone mensen die altijd keihard gewerkt hebben, vaak fysiek zwaar werk, nu op een zijspoor worden gezet en misschien de laatste 2 jaar voor hun pensionering nog naar de bijstand moeten hollen daar heb ik inderdaad grote moeite mee. Of dit links is betwijfel ik. Voor alle duidelijkheid heb ik het hier niet over mensen die nog nooit wat gepresteerd of een dag in hun leven gewerkt hebben.
Ik ben ervan overtuigd dat een verzorgingsstaat in stand gehouden kan worden mits inkomens, lasten etc. eerlijker verdeeld zouden worden. Ik verzet me tegen het uitgangspunt van de individuele verantwoordelijkheid doorgedreven in haar uiterste consequentie, ik verzet me tegen het uitgangspunt van marktprincipes als deze ontaarden in onverschiiligheid voor diegenen die, ondanks alle inspanningen en moeite, het niet gered hebben. Ik verzet me tegen de visie dat zorg, toegang tot voorzieningen, onderwijs etc. alleen voorbehouden is aan mensen die dit financieel kunnen dragen ongeacht hun capaciteiten. Ook verzet ik me tegen ideeen die het als normaal zien dat mensen die vijftien jaar lang op de bank hebben liggen rukken opeens omgeschoold moeten worden, ja het is zelfs hun recht, en dan mijn of jouw manager worden aangezien gebleken is dat ze over een zeer goed stel hersens beschikken. Ook verzet ik me tegen diegenen die voor elk pijntje en kwaaltje het als hun recht zien minstens vier specialisten te consulteren terwijl iedereen met gezond verstand ziet dat er niets aan de hand is, behalve een gebrek aan aandacht. En tenslotte verzet ik met ook tegen idiote cao’s, te ver doorgeschoten sociale plannen waardoor mensen niet meer in beweging te krijgen zijn (ik neem aan dat je ook met deze lui te maken hebt gehad). Bovendien ben ook ik een voorstander van eigen initiatief en eigen verantwoordelijkheid mits dit niet ontaard!! En voor dat laatste ben ik bang heel erg bang, dat er teveel mensen die dit niet verdienen langs de kant komen te staan met alle maatschappelijke gevolgen van dien.
n.b Maak je nied druk om tiebvaute. Die maakdt ieder1en wel uns! 😉
Groet, Ignatius.
Raindog · 24 september 2004 op 18:59
Beste Ignatius,
Laat ik deze aanhef ook eens kiezen want ik kan er achter staan. Ik ben inderdaad niet het type om sec te roepen. Ik heb er zelfs een diepe afkeer van, om alle redenen zoals die waarschijnlijk ook voor jou zullen opgaan, en voor een deel bepaalt dit misschien wel mijn moeite met het fenomeen vakbond. Ik weet het cijfer niet exact maar volgens mij is nog geen 15% van de Nederlandse beroepsbevolking lid van een vakbond en toch schreeuwt en roept het alsof men de teugels zo stevig in handen heeft dat alles zonder hen onbestuurbaar zou zijn. Bovendien: ik heb ze niet gekozen hoor en evenmin ben ik lid. Dit neemt niet weg dat ik de functie die zij vervullen voor individuele problemen en probleemgevallen onderken en waardeer. Het is zo langzamerhand zeer ingewikkeld om de weg door het Nederlandse regeltjeswoud te vinden en het is alleen maar mooi dat mensen daar hulp bij geboden wordt wanneer nodig.
Vorig jaar hadden wij een roerig jaar gehad in verband met een toen nog op handen zijnde reorganisatie. Om het jaar toch nog met enig leukheidsgehalte had ik het idee opgevat om vlak voor de kerst nog iets te organiseren. Ik dacht aan een barbeque bij ons in de werkplaats. Iedereen lekker binnen (ca. 90 man), heaters aan, stokje bakken en een pilsje erbij. Leuk! Dacht ik…. Mijn collega die formeel gezien iets over die werkplaats te zeggen heeft, benaderde ik met dat idee. Hij schrok ervan en keek me met grote ogen aan vanuit zijn burostoel. “Kan niet. ARBO. Gas binnen. BHV. Mag niet.” Over het idee zelf werd niet eens nagedacht. Zò is het er bij ons allemaal ingeslopen, dat we door de veelheid aan regels, wetgeving en andere beperkingen, niet eens meer stilstaan bij de vraag of iets de moeite eigenlijk waard is of domweg leuk is om te doen. Nee, in plaats daarvan durven we eigenlijk niet meer te kiezen omdat er vast wel iets voorgeschreven zal zijn waarom iets niet kan. Het ontneemt ons alle creativiteit vind ik persoonlijk en ik constateer dat op vrijwel alle gebieden. Je komt op vragen zoals of het nu eigenlijk om het doel op zichzelf gaat of om alles wat daar, al dan niet in theorie, omheen kan hangen. De reactie van mijn collega deed op mijn beurt mijn mond weer openvallen. Bij het idee an sich, dat waar het volgens mij eigenlijk om ging, daar werd niet eens stilgestaan. Er werd ook niet nagedacht over of we alternatieven konden bedenken waardoor we het oorspronkelijke idee toch gestalte konden geven. Raar is dat. Toch?
Zo ongeveer steekt ook mijn visie inelkaar op een overheid die verantwoordelijk moet zijn voor een 100% sluitend sociaal vangnet. Met de eigen verantwoordelijkheid wordt volgens mij niet perse bedoeld dat het ieder voor zich moet zijn. Het kan ook juist betekenen dat we misschien wel een beetje meer verantwoordelijk voor elkaar moeten gaan worden. Immers, als we een overheid voor alles verantwoordelijk willen stellen is er op de keper beschouwd niemand meer verantwoordelijk. Uiteindelijk kom je dan op de vraag hoe wijd de mazen van het sociaal vangnet moeten zijn. Op microniveau kom ik in mijn dagelijkse praktijk in aanraking met dergelijke vraagstukken. Ik heb al vermeld dat ik in een SW-bedrijf werk. Ik weet dat er veel ellende en moeilijkheden zijn in vele persoonlijke situaties. Ik stuit daarbij met enige regelmaat op de vraag of ik daar zelf iets aan moet doen en zo ja, wat dan precies. Hoe help je mensen? Als meneer B zijn energierekening niet meer kan betalen en afgesloten dreigt te worden, moet ik hem dan geld lenen of kan ik hem misschien maar beter nu meteen op zijn smoel laten gaan (omdat zijn problemen al lang genoeg hebben geduurd) zodat hij er toch van overtuigd raakt dat hij maar beter de stap naar de schuldsanering kan maken om zodoende werkelijk iets aan zijn leven(sstijl) te veranderen. Door wat ik soms allemaal zie, neig ik steeds meer naar het laatste om eerlijk te zijn, de echt sneue verhalen even buiten beschouwing latend waarvoor ik indien nodig graag een uitzondering maak. Een regel is wat dat betreft voor mij niet heilig en ik kijk dan ook liever naar het doel of het idee waar het eigenlijk over gaat. Jouw duiding daarvan Ignatius, het verschil tussen het vangnet en de hangmat, vond ik wat dat betreft zeer treffend moet ik zeggen. Als je het me toestaat, gebruik ik die zelf later ook graag nog eens.
Je punt over links vs. rechts is geheel terecht. Sociale ideeën zijn inderdaad op naam van links terecht gekomen terwijl de vaak voor de hand liggende vervolgconlcuise dat rechts zou staan voor alles wat niet sociaal is zeer dubieus of belachelijk is. Bedankt voor die extra aanwijzing en ik onderschrijf hem.
Ik vond het leuk om inderdaad te begrijpen dat je je bezighoudt met iets op het gebied van reïntegratie. Het gaat in de kern over inderdaad zo goed als dezelfde materie terwijl dat vanaf jouw kant van het speelveld een strikt commerciële bezigheid is geworden. (Dat kon ook niet anders natuurlijk; het was volledig voorspelbaar toen die markt +/- 2 jaar geleden werd vrijgegeven.) Ons zusterbedrijf dat zich met reïntegratie bezighoudt vind ik bij vlagen ook lachwekkend moet ik zeggen. Wanneer ze mensen bij me willen plaatsen doen ze vreselijk hun best en als die mensen eenmaal geplaatst zijn is de bemoeienis met de persoon vrijwel meteen zo goed als over. Ik heb mensen van die club wel eens met die mening geconfronteerd en dan krijg ik altijd een formeel gezien hele keurig correcte reactie retour. Een plaatsing is één turfje dichter bij de targets en dus de euro’s en dan weer snel op naar het volgende turfje. Het meest komische is nog wel dat dit bedrijf nogal wat moeite heeft om die targets te halen en slim genoeg heeft het moederbedrijf ze vanaf het begin meteen in een aparte BV geparkeerd. Need I say more? Over wat dit voor individuen betekent wil ik het vandaag helemaal niet meer hebben.
Ik snap je beweegredenen bij het volledig sluitende vangnet en dat dit geborgd moet zijn in regelgeving, controle, handhaving en sanctionering wanneer nodig. Toch ben ik op dit punt bang en voorzichtig, juist om het punt van regelgeving. Regelgeving is niet de oplossing voor alles. Dat is juist wat we nu met elkaar aan het leren zijn. Elke regel schept zijn eigen uitzonderingen of ontduikmogelijkheden en daarom juist ondervinden we nu verschillende tijd- en geldverslindende problemen op allerlei gebieden. Ik kies veel liever voor slechts een kadering van ideeën, intenties of concepten en vind dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden en geloof dan ook in een bepaalde bewegingsvrijheid van zowel individuen als verantwoordelijke instanties in het bereiken van die doelstellingen of ideeën. Bij voorkeur met voldoende mogelijkheden voor creativiteit wanneer dit recht doet aan de achterliggende ideeën of bedoelingen. Door een gebrek aan creativiteit (wegens de inperking daarvan door regulering) zijn we naar mijn mening inmiddels star in onze ideeën als ook in ons handelen geworden. Zelfs zo star dat we verandering maar moeilijk meer kunnen verdragen. En dat in een tijdperk waarin voortdurende beweging een gegeven met een veel hogere frequentie dan voorheen is geworden en niets meer statisch is. Wie werkt nog voor zijn gouden horloge?
Ik wil je tenslotte bedanken voor en komplimenteren van jouw manier van reageren. Ik wil er niet teveel over uitweiden maar voor mij persoonlijk zijn dit belangrijke thema’s op dit moment. Ik zit middenin een reorganisatie, draag daarin ook verantwoordelijkheid en zie de moeite die bepaalde mensen hebben om in de verandering mee te kunnen komen. Soms zelfs het verzet daartegen. Mensen verliezen hun zekerheden; daar komt het zo’n beetje op neer en er moet daar iets op de een of andere manier tegenovergesteld worden. Soms is dat een beroep op vertrouwen, een andere keer is het het laten zien van de resultaten van verandering. Het beroep op ‘breder’ of ‘buiten je kaders’ denken is nobel maar ontzettend moeilijk. Ik ben daar nu al een jaar lang mee bezig en nog heb ik er mensen bij die gedurende dat jaar niet veel verder zijn gekomen dan waar zij vorig jaar waren. Ik ben wat dat betreft dan ook bijna uitgepraat inmiddels. Eventuele achterblijvers moeten straks zelf maar kiezen of ze nog aan willen haken of niet. En wie dat niet wil, goed dan, jammer ook, maar die moet dan maar in zijn eigen misere blijven zwelgen. Ik wil in ieder geval niet toestaan dat anderen door hen teruggehouden worden in hun creativiteit en hun initiatief. Want ook in het licht van de X- en Y-theorie ben ik nog steeds degene die een zeer positief mensbeeld heeft. Mensen kunnen veel meer dan ze zelf soms denken en het is de kunst om juist dat te stimuleren. Eruit halen wat er in zit! Ook wanneer de omstandigheden waaronder dat allemaal plaats moet vinden wellicht minder gunstig zijn dan voorheen.
Genoeg gepreekt!
Als je het niet erg vindt stap ik binnenkort graag weer over naar een ander onderwerp, al dan niet verwant met deze. Ik hoop je daar met enige regelmaat graag weer te ontmoeten ;-).
Raindog
Godspeed · 24 april 2013 op 10:11
Nu 9 jaar later, is gelukkig niet alles uitgekomen. 😎
Harrie · 24 april 2013 op 10:20
Tsjeempie, wat een lange column … en dan die reacties. Toen wisten ze nog wat schrijven was. Lang, lang, geleden. Maar ehhh … welcome back! Schrijf jij ook nog een thema column? Je hebt nog een jaar de tijd! 😉
Godspeed · 24 april 2013 op 11:44
Toen in 2004 had men nog tijd om uitgebreid te reageren.
Geen Facebook-Hyves-Linkedin-Pinterest-weer-online op je telefoon. 😀
Harrie · 24 april 2013 op 14:13
Het ene sluit het andere toch niet uit? Ha, ha, over uitsluiten gesproken binnen de context van SM ( Sociale Media 😉 ). Groetjes, Harrie
Meralixe · 24 april 2013 op 10:44
Heeft het in september 2004 veertien dagen geregend of zo?
Mens toch, wat een lange reacties, en wij, nu, zeuren al over een te lange column… 😎
Godspeed · 24 april 2013 op 11:48
Weet ik niet meer maar wel op de zaterdagmorgen in Amsterdam wel. 😥
Godspeed · 24 april 2013 op 11:51
Weetje,
in 2004 had men nog recht op maximaal 5 jaar WW en 2 jaar Vervolg WW( bijstandsniveau). Het had niet veel gescheeld of we zaten nu al op 1 jaar WW en 1 Jaar vervolg WW. 😯
Ma3anne · 24 april 2013 op 14:00
Goeie vooruitziende blik had je. :yes:
Haha die lange reacties! Je maakte wel wat los met je column. Ik kan me niet herinneren dat er vaak zulke lappen tekst onder geschreven werden. Toch? ?:-)
Harrie · 24 april 2013 op 14:12
Hier ligt een uitdaging … :rotfl: :rotfl: :rotfl: