Bastiaan B. Springfield mijmert door het leven.

De economie draait, scholen zit bomvol, universiteiten floreren en te vormen landsbesturen kabbelen op deze golvende welvaart voort alsof het er even niet toe doet. Het zonnetje schijnt vaker dan ooit en het geluksgevoel in Nederland schijnt hoog te staan op de wereldranglijst. Fantastisch allemaal. Heel fijn ook, want dat is wat we allemaal willen. Gelukkig zijn.

Vaak is het zo dat als het zo goed gaat we uit het oog verliezen dat er ook dingen zijn die helemaal niet zo goed gaan of die, op zijn zachtst gezegd, hulp kunnen gebruiken. En als die dingen met mensen te maken hebben of nog sterker, echte mensen zijn, dan is het van het allergrootste belang dat we niet collectief indommelen omdat het ons zo lekker goed gaat. Juist dan moeten we scherp zijn op medemensen die wat minder fortuinlijk zijn. Die op de een of andere manier net even hebben misgegrepen toen de fortuinlollies werden uitgedeeld.

Want is het niet zo dat we juist deze mensen nodig hebben om ons eigen geluk nog verder te doen accelereren? De kennis en ervaring dat er ook mensen bestaan die minder of zelfs geen geluk hebben. Dat versterkt het geluksgevoel omdat je beseft dat het ook anders had kunnen zijn. Dat het ook ‘mis’ had kunnen gaan met jou. Maar ook het besef dat als je wat kunt doen voor deze minder bedeelden je jezelf daardoor weer een stuk specialer voelt. En dus nog gelukkiger. Vanwege het gevoel, maar ook door de erkenning van andere gelukzaligen die jou met jouw gedrag complimenteren. Waardoor je zelfs de collega gelukkigen ontstijgt. En dat terwijl je aan de andere kant ook nog eens goed doet voor juist datgene en diegenen die het nodig hebben.

En ja goed doen dient vaak een eigenbelang en ja de goeddoeners worden er meestal niet slechter van. Maar doet dat er toe? Nee dat doet er helemaal niets toe. Deden we het allemaal maar. Want wie goed doet, goed ontmoet. En als we allemaal goed zouden doen, dan waren we een heel eind. Omdat geluk nu eenmaal relatief is en voor ieder wat anders voelt.

En dat is mooi. Heel mooi. Ik ken geen mooier voorbeeld waar eigenbelang en helpen dichter bij elkaar komen. Zo dicht zelfs dat het er niet meer toedoet waarom iets gebeurt en wat de reden daarachter is. Als het maar gebeurt. En dat is de beste situatie voor iedereen. Dat brengt ons allemaal samen en dat is wat we uiteindelijk willen. Samen uit, samen thuis. Want dat simpele gevoel maakt ons pas echt gelukkig.

B.B. Springfield

 

 

 

 

 

Categorieën: Algemeen

Bastiaan B. Springfield

Bastiaan B. Springfield mijmert door het leven

2 reacties

Karen.2.0 · 15 november 2017 op 17:50

Heel goed gedaan! 😉

Nummer 22 · 15 november 2017 op 18:12

Mooi verwoord! Chapeau. U raakt de kern want als er iemand klaagt dat hij/zij het slecht heeft, ongelukkig is, dan is er op onze aarde altijd wel een mens die het nog slechter heeft en nog ongelukkiger!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder