WK SCOOTMOBIEL

Het volgende bericht trekt mijn aandacht:
NK scootmobiel voor 75-plussers:
Geen brullende motoren vandaag op het circuit van Zandvoort, maar 72 scootmobielen. Twaalf teams doen vandaag op het racecircuit mee aan het Nederlands Kampioenschap scootmobiel voor 75-plussers. De razende senioren moeten tijdens een race meerdere obstakels omzeilen. En wie er wint, gaat naar huis met de gouden trofee. Zelfs mensen van boven de 90 doen mee.

Nog niet uitgelezen, word ik afgeleid door een hels kabaal buiten. Een scootmobiel raast de stoep voor mijn huis op. Iets met een helm op, stapt af en even later gaat de deur open. Mijn oude schoolvriend Wiebe. Hij begint onmiddellijk te zeiken over al die mensen die hem zo vreemd aankijken als hij op zijn scootmobiel voorbij rijdt. ’Waarom vinden mensen het raar dat ik op een scootmobiel rijd?,’ vraagt hij zijn helm neerleggend. Kom mee, ik heb op de markt een kampioenschap scootmobielracen georganiseerd. In navolging van die kampioenschappen in Zandvoort. Maar dan iets anders.

Snel racen wij naar de markt. Wiebe op zijn scootmobiel. Ik fietsend.
Wat ik op de markt waarneem tart elke beschrijving.
Picture this: Een groot marktplein met een soort circuit waaromheen tientalen stoelen zijn geplaatst. Aan de start, ongeveer honderd scootmobiels.
Er is een tent waar je de hele dag , bingo kunt bezoeken .Tenten waar je aan de zuurstof kan of een verse bloedtransfusie ondergaan. Er zijn kraampjes waar je gehoorapparaatjes kunt kopen en lichtgevende krulspelden.

Kortom: Wiebe heeft overal aan gedacht.
Onderhand word ik bijna overreden door een vrouw van een jaar of tachtig..Ze kijkt mij ijzig aan. Ze heeft heel grote tanden met veel gezicht er omheen. Tanden die voor een heel ander beest bestemd zijn. Daarnaast heeft zij een hoofd vol krulspelden in een troosteloos gebied die sommige mensen, haren noemen. Ze krijst of ik niet uit kan kijken! Ik citeer: Kaik uit, gore lul!!!
Dus glimlach ik naar haar en zeg iets aardigs om haar op te fleuren: ‘Laat me raden, u was playmate van de maand mei 1863?’
Als reactie dendert zij bijna over mijn voeten.

Wiebe stelt mij voor aan mede organisator Koos: ‘ook wij organiseren dit niet voor de lol,’ zegt hij. ‘Er zit echt een diepere gedachte achter. De directe aanleiding is de groeiende eenzaamheid onder thuiswonende ouderen. Een groot deel woont nog thuis, maar je ziet dat de oudere snel vereenzaamt. Hun partner valt weg, dus ook geen kans meer om de hele dag te zeiken en te etteren. Hun netwerk valt weg. Dus niemand meer om te koeioneren te treiteren of te claimen.
Velen durven niet meer te schelden en kwijnen weg. En dan is het superbelangrijk dat ze mobiel blijven en relatief veilig erop uit kunnen trekken om anderen het leven zuur te kunnen blijven maken. Daarvoor is de scootmobiel magnifiek uitgerust.
Deze race zorgt voor extra training zodat ze, in de supermarkt, nog makkelijker blikken doperwten en dergelijke omver kunnen rijden. Nog sneller slachtpartijen op fietspaden kunnen aanrichten.
En dat klopt. De vrouw met veel- tanden- en- gezicht er omheen draait om en dendert nietsontziend, met woeste blik op mij af.
Naast haar linker oor een krulspeld. Van goud. Bungelend aan een grijze haarlok.
Ik kom in de buurt van de scootmobiel-gerechtigde leeftijd.
Euthanasie wordt steeds aantrekkelijker..