Worden kinderen dommer gemaakt in vergelijking met mijn jeugdjaren?

In het jaar 1963, toen ik 12 jaar oud was, bracht mijn vader mij in zijn auto naar het college, wat de middelbare school is in Vlaanderen, te vergelijken met de vroegere HBS in Nederland.

“Hier is de gevangenis!” grijnsde hij.

Ik herinner mij een vreselijke angst om dat gebouw binnen te gaan.

“Maak je geen zorgen,” zei mijn vader. “Ik maakte een grapje. Je gaat ‘s morgens om negen uur binnen en om vier uur in de namiddag ben je weer thuis. Als het sneeuwt zal je natuurlijk wat langer op je fiets zitten.”

Ik heb in die school zes jaren van mijn leven doorgebracht. Aan ouders wiens kind slecht presteerde werd gewoon gezegd dat zij naar een andere school moesten uitkijken want de school wilde geen dommerds. Zo ging dat toen in de jaren 1963-1969 toen ik daar op school was.

Als 12-jarig jongetje kreeg ik Latijn te verwerken, en het huiswerk bestond er in om elke dag 25 woorden Latijn te leren.

In het tweede jaar moest ik in staat zijn om een eenvoudige tekst te kunnen vertalen van het Latijn naar het Nederlands en het Frans. In dat tweede jaar, toen ik 13 jaar oud was, kwam daar nog Oud-Grieks bij, wat heel andere lettertekens gebruikt zoals in de beroemde uitspraak van de Griekse wijsgeer Solon μηδὲν ἄγαν.

In het derde jaar kwam er Engels, Duits en grondig Frans bij, maar ook vijf uren Grieks en zes uren Latijn per week, naast de gewone vakken zoals wiskunde, meetkunde, enzovoort.

Je zal begrijpen dat ik weinig vrije tijd had, want elke leraar gaf huiswerk. Je begon dus aan je wiskunde huiswerk, gevolgd door je Grieks en Latijns huiswerk en al die tijd zag je je vroegere speelkameraadjes op straat spelen.

Ik ben er niet slechter van geworden. Na zes jaren op die school begon ik aan de universiteit rechtsgeleerdheid te studeren en daar genoot ik van de vrijheid – en van de meisjesstudenten.

Wat ik nu zie is dat de jeugd die discipline niet meer aankan, want het huidig onderwijs is gemaakt op maat van de kinderen. In het Engels noemt men dat “dumbing down”, wat betekent dat men moeilijke dingen simpel maakt voor de leerlingen met als gevolg dat zij geen complexe leerstof meer aankunnen.