Voor mij is 11 september in de eerste plaats een zwarte dag in 1973. Een monsterverbond van multinationals, Amerikaanse geheime diensten, hoge militairen en ordinaire fascisten pleegde een staatsgreep tegen het democratische bewind van president Allende in Chili. Henry Kissinger, nota bene zelf met zijn joodse ouders voor de bruinhemden uit Duitsland gevlucht, was het brein achter dit bloedbad. Duizenden doden, gevangenen, gemartelden, mensen die naar het buitenland moesten vluchten om het vege lijf te redden. Het einde van een groots sociaal en politiek experiment. Het móést kapot. Amerikaanse politieke belangen en (dus) geld gaven de doorslag. Nog steeds voel ik pijn als ik denk aan de slachtoffers, maar ook trots bij de gedachte aan Salvador Allende en de moedige arbeiders, kunstenaars en studenten die deze moorddadige staatsgreep wilden verijdelen en samen met hem tot het laatst de eer van Chili en het socialisme verdedigden.
Nu is Bolivia aan de beurt. Al geruime tijd organiseren de bekende krachten gesteund en betaald door de yanqui, rellen en ondermijnende acties tegen de wettige regering van president Evo Morales. Deze heeft niet voor niets 11 september gekozen om de VS ambassadeur het land uit te wijzen. Vanuit de Amerikaanse ambassade lopen regelrechte lijnen naar lieden die met terreur, geweld, hetzes, leugens, laster, omkopingen en sabotage, de sociale omwenteling onder leiding van de Indiaanse socialist Morales trachten te ondermijnen. Deze probeert een rechtvaardiger maatschappij op te bouwen en dat is voor Uncle Sam ontoelaatbaar.
Het Chileense scenario (Operatie Jakarta genoemd naar de CIA staatsgreep tegen de Indonesische president Soekarno in 1965 waarbij één miljoen mensen werden vermoord) is weer opgepoetst en in stelling gebracht. Lichtpunt is dat Bolivia niet, zoals Chili in 1973, het enige land op het vasteland van Zuid-Amerika is dat een nieuwe weg is ingeslagen. In de steden en dorpen, in de dalen en over de bergen, over de pampa’s en hoogvlakten, in fabrieken en op universiteiten: ja, op het hele continent klinkt de stem van de vrijheid en de sociale vooruitgang. We weten wie die stem willen smoren. Hun wandaden zullen niet vergeten worden. Handen af van Bolivia!
© Jan Bontje 2008
1 reactie
Neuskleuter · 20 september 2008 op 12:39
Ik vind het altijd wat moeilijker om te reageren op je columns, omdat ze een ver-van-mijn-bed-show presenteren. Dat betekent dat ik het vooral moet doen met de informatie die je geeft, omdat ik er zelf weinig kennis van heb. Dit is geen kritiek, het is juist goed dat iemand ook eens andere onderwerpen belicht.
Je legt goed uit wat er daar gebeurt, geeft een duidelijke mening en eigenlijk kan ik alleen maar instemmend meeknikken.