Aanzoek? Basta!!

Het is woensdagavond, mijn avond om te koken. Terwijl ik gebogen over alle
potten en pannen sta, tja het zijn er veel want de een wil wel vlees en de
ander is vegetariër, de ander lust geen broccoli en ook geen spruitjes, voel
ik iets in mijn nek.
Gatver zijn er nou nog steeds van die vieze langpootmuggen?? wild begin ik
om mij heen te slaan en voel ik een wel heel robuuste langpootmug. het kan
nog praten ook want meteen hoor ik “auw”!. Het blijkt mijn nieuwe huisgenoot te zijn, die mij zo gezellig voor het
fornuis zag staan, dat hij bedacht mij liefelijk in mijn nek te zoenen.
’Donder op Kees, ik sta te koken, selse kip, ga fietsen.’
’Jezus mens, het lijkt wel of we al 80 jaar met elkaar getrouwd zijn. Ik wil
alleen maar even met je kroelen hoor, meer niet.’
’Dat is jouw probleem want wij zijn niet getouwd en gaan ook nooit trouwen!’
’O nee? , nou dat dacht ik wel.”
‘Nee Kees ,dat heb jij dan fout gedacht, wij gaan nooit trouwen, part of the deal honey!!!’

Kees laat zich nu niet meer met een kluitje in het riet sturen en roept
vastbesloten: ‘ dat heb je dan mis want wij gaan trouwen, basta’.
Helaas kon ik toen mijn lachbui niet meer inhouden en heb Kees even
smakelijk uit staan lachen. Gelukkig ontbreekt het hem ook niet aan humor
dus lacht hij vrolijk mee.

’Even zonder gekheid Dinah, we kunnen toch best trouwen?’
’Nee Keesje ,die tijd is geweest, seen that, been there, noway.’

Wanneer ik nog net het eten van aanbranden kan behoeden en we na het eten
even lekker zitten bij te komen met een kop koffie, kids voor de tv, vraag
ik ineens of zijn vraag over trouwen en kreten als basta, nu een aanzoek was??
’Aanzoek’,vraagt hij verbaast?? ‘nou, weet ik eigenlijk niet, vond jij het een
aanzoek??’

Als wij een paar dagen later met vrienden dit voorval op tafel gooien, zie
ik zijn ogen nog steeds glimmen, was het nu een aanzoek of niet???

Gelukkig weet hij zelf mijn antwoord al, dat hoef ik niet meer uit te
leggen.