Alles gaat voorbij

Er is geen fundamenteel verschil tussen één transportmiddel en een ander; één verblijf en een ander; één kleedstijl en een ander; één etniciteit en een ander; of zelfs één persoon, land, of werelddeel en een ander: ze zijn allen ooit ontstaan en zullen allen ooit weer vergaan, als stof op een rek, of druppels op een hete plaat.
Omdat we het lot kennen van alles om ons heen, zouden we in feite niet moeten blijven stilstaan bij verlangens naar de meest prestigieuze en dure bezittingen als onze positie of financiële capaciteit dat niet toelaat. Verlangen naar het onbereikbare creëert ontevredenheid en bitterheid, en het vermindert onze lust tot het ten volle genieten van het hier en nu. Het dwingt ons onze handelingen te rekken tot een ondraaglijk punt, en berooft ons derhalve van onze gemoedsrust en ons gevoel van geluk.

Het ergste van dit alles is, dat we achteraf zullen terugblikken en ons zullen afvragen waar het allemaal goed voor was, omdat zelfs de meest prominente status symbolen – aangenomen dat we werkelijk onze rust opofferen om hen te vergaren – zullen vergaan door de immer knagende tand des tijds, en ons zullen achterlaten met herinneringen aan vergane bezittingen en vervlogen genot.

Miljoenen mensen die de middelbare leeftijd bereiken, of gepasseerd zijn, zullen u hierover kunnen vertellen: streberigheid en ambitie zijn slechts goed in beperkte mate. Iedereen moet weliswaar zijn of haar dromen trachten te verwezenlijken, maar niet ten koste van alles.

Het is in feite best verbazingwekkend als je gewoon verschillende culturen die naast mekaar leven observeert: je leert er veel meer door dan welke boekenkennis je ook zou kunnen bijbrengen. Sommige mensen geven voorkeur aan hun familieleven en werken slechts hard genoeg als nodig is om een goed leven te leiden met hun geliefden, terwijl anderen in dezelfde buurt haast nóóit thuis zijn omdat ze hosselen om dat extra inkomen te vergaren dat hen in staat zal stellen om die derde wagen – nieuwste model natuurlijk – in hun garage te kunnen parkeren, of om de rekeningen voor al die stijlvolle status symbolen die ze in de afgelopen maanden hebben aangeschaft, te betalen.

En hoewel dus de net beschreven werkzieke/ statusverslaafde persoon misschien neerkijkt op zijn of haar simpele/ambitieloze buur, kan je je in gemoede afvragen of deze neerbuigendheid niet absoluut belachelijk is. Want wie handelt er nu eigenlijk op de juiste manier, en wie niet? Waar ligt de werkelijke zin van het leven, en waar maken we onze misrekeningen over de inhoud van echt welzijn?

Deze vragen indiceren dat het stellen van onze prioriteiten misschien wel een hardere taak is dan velen van ons inschatten. Allereerst moeten we bepalen wat onze prioriteiten zijn en waarom. Verkeerde prioriteiten zullen ons leiden tot een verkeerde benadering van het leven, terwijl het formuleren van de juiste prioriteiten ons waarschijnlijk zal leiden tot uiterst en langdurig geluk. Maar het kan dus best zo zijn dat we wat hulp nodig hebben teneinde deze juiste prioriteiten te kunnen formuleren.

Vraag de oudste persoon die je kent om advies. Er is een grote kans dat hij of zij je zal aanmoedigen om te kiezen voor de immateriële, innerlijk bevredigende activiteit van meer tijd doorbrengen met geliefden en het doen van de dingen waar je het meest om geeft, ten koste van het constant streven naar de materiële luxe, die slechts één ding gegarandeerd zal doen als de tijd verstrijkt: tenietgaan.

Toegegeven: alles gaat voorbij op een bepaald moment – zelfs ons leven en de levens van diegenen waar we van houden. Maar als we onze prioriteiten op orde stellen, en beseffen dat we slechts een beperkte tijd hebben om het beste te maken van onze reis hier, zullen we tenminste een gevoel van vervulling en tevredenheid hebben wanneer de herfst en winter van ons leven aanbreekt. We zullen vrij zijn van de zo vaak gehoorde klacht achteraf: “Had ik maar…”

Onthoudt: het is geweldig om rijkdom en roem te vergaren, maar het is geweldiger om terug te kunnen kijken en trots te zijn op de weg die je hebt afgelegd. Het is goed om de dingen juist te doen, maar het is beter om de juiste dingen te doen.