Het was vorige week, 9 januari 2008, prachtig vriesweer in het Zillertal. Het zonnetje scheen en de pistes van de Spieljochbahn lagen er hard, maar heel mooi bij. Een skiparadijs op aarde; dat was het.
Onder deze omstandigheden wordt het skigaspedaal diep ingedrukt. Ik verkeerde drieëneenhalf uur lang zonder pauze op de pistes van berg- tot dalstation. Wat een kick. Nu zal ik de laatste zijn die op dit glorieuze moment enige gelijkenis tot stand wil brengen met good-old Franz Klammer, maar op een dag als vandaag bereikt de eigendunk bijna het stinkend niveau.
Is er dan niets dat op een dag als deze, de euforische gevoelens kan verstoren? Nee, maar wel bijna.

Ik had het gevoel tijdens één van de afdelingen een soort van bumperklever achter mij te voelen. Dat kan natuurlijk niet op een superdag als 9 januari 2008. Het gaspedaal werd wat dieper ingedrukt, maar de ‘bumperklever’ werd niet op beslissende afstand gebracht. Op dat moment voelde ik mij net als vijfentwintig jaar geleden, toen ik met mijn secretaresse Betsy een middag een schaatstoer reed en, o hoe stom, dacht ‘dat wijfie rijd ik zo wel even los’. Nou, de neus van dat wijffie bleef zo dicht tegen mij gigantische achterbumper, dat ik het schaamrood op de kaken kreeg bij de gedachte alleen.

Bij het dalstation remde de bumperklever in mijn directe nabijheid. O, Heer sta me bij, daar stond een bejaarde!!!! Een kromme oude man, bijna zonder tanden, een versleten skipak en een stem als een valse citer: ‘Gruss Gott’.

In de lift daarboven vroeg ik mijn skimaatje: ‘Heb je die alter Scheisser achter mij gezien?’ Achteraf denk ik dat wat meer eerbied op zijn plaats zou zijn geweest. Later hoorde ik van onze gastfamilie is Asterhof dat het hier zonder twijfel ging om de plaatselijke ex-skikampioen Gerhard; nu 82 jaar!!!

Tijdens de laatste vijfhonderd meter van onze laatste dalafdaling, skieden we onder de gondelbahn naar de Spieljoch door. In de gondel direct boven mij hadden drie scholieren op weg naar de top luidruchtig plezier. De raampjes van de gondel gingen open, er verschenen die hoofden en die riepen in koor: ‘Alter Scheisser!!!!!!!!!!!!!!’

Het was een groot compliment.

Categorieën: Actualiteiten

5 reacties

arta · 17 januari 2008 op 20:53

Jaa, dit begint weer verdacht veel op een ouderwetse Schoevers te lijken! 😀
(Een paar slordigheidsfoutjes daargelaten, maar een kniesoor die daar op let!)

Grumpy-old · 18 januari 2008 op 03:00

Ik heb betere columns gelezen. Deze leest een stuk minder prettig weg dan vorige stukjes. (Komt misschien ook omdat ik niks heb met skieën en alte scheissers 😉 )

Greetz
Grumpy

pally · 18 januari 2008 op 16:26

Best leuk, Schoevers, maar zonde van de slordigheidjes. Het is natuurlijk moeilijk om tijdens een vliegende afdaling met een grijsaard hijgend in je nek óók nog eens foutloos te schrijven 😀

groet van Pally

Dees · 18 januari 2008 op 18:42

Ik heb vast slordig gelezen, want ze waren me niet opgevallen. Wel een leuk stukje trouwens 🙂

SIMBA · 19 januari 2008 op 05:15

Erg leuk!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder