De telefoon gaat, ik neem op. Een vrouwenstem roept mij vriendelijk een ‘Goedendag! spreek ik met iemand die gaat over personeelszaken?’ toe.
‘Dat ben ik!’ antwoord ik nog vrolijk terug, naïef als ik ben. ‘Drinken uw werknemers koffie?’ wordt er gevraagd. Verbaasd kijk ik om mij heen. ‘Uhm, nee. Jan zit aan een kopje thee en Fred die eet alleen maar’. ‘Bent u geinteresseerd in een gratis koffiemachine?’.

Alarmbellen rinkelen in mijn oren, het zweet staat achter mijn oogballen en mijn darmen
lijken plotseling salsalessen te volgen, met mijn ruggegraat als danspartner en hart als boombox.

Gratis. Het duurste woord dat marketing-technisch bestaat. Als het woord gratis valt, grijp ik instinctief naar mijn knip, blokkeer ik mijn creditcards en zet ik zandzakken voor de deur.
Gratis is het roest op een schip, het ellenlange reklameblok tussen een film, de etterende puist op een bruid.

‘Niet geinteresseerd’, probeer ik nors te antwoorden. Het verlagen van mijn stem heeft altijd een duidelijk effect op mensen, zolang ze mijn verdomd olijke gezicht maar niet zien. Maar niet bij deze vrouw. Ze reageert alsof ik haar net een compliment over haar verbluffende cerkooptechniek heb gegeven: ‘Hoeveel mensen werken er dan bij u?’.

‘Op dit moment geen één, het is lunchpauze. En als u het niet erg vind, wil ik ook nog een poging doen om mijn boterham naar binnen te werken voordat ik naar huis ga’. ‘Heeft u thuis wel koffie dan?’, is het antwoord op mijn kasloze smeekbede.

Na nog een half uur verbaal te hebben geschermd met deze vrouw, hing ik met een voldane grijns kordaat op. ‘KLING!’ hoopte ik eigenlijk te horen toen ik de ‘hoorn erop legde’. Tegenwoordig zijn die telefoontjes een stuk minder bevredigend.

Eindelijk kon ik mij naar mijn aandacht aan mijn broodje wijden, en probeerde een grijs te onderdrukken. Ze heeft mij niet te pakken gekregen. Volgende week komt de koffiemachine, maar zeker niet gratis!

Categorieën: Algemeen

11 reacties

Dees · 9 september 2007 op 12:03

Ow FatTree! Lees je stukjes nog een keer over voor je ze instuurt. Ze zijn veel te leuk om die typvergissingen er maar in te laten.

Losse pols schrijven is hartstikke leuk en het spontane ervan spat van het scherm. Maar het spontane gaat echt niet verloren als je ze in ieder geval even naloopt op van die lullige oogstruikelblokken.

eLGee · 9 september 2007 op 12:44

😆
Heb erg gelachen om je column.

Li · 9 september 2007 op 13:21

Leuke titel en de column is zeker geen koffie verkeerd. Het begint lekker pittig maar het eindigt een beetje slap 🙂

Li

Shitonya · 9 september 2007 op 16:53

Over die paar typfoutjes lees ik gemakkelijk heen. Was erg amusant om te lezen.

arta · 9 september 2007 op 20:46

Helemaal leuk!
(Al ben ik het wel eens met Dees, dat wanneer je meer aan die foutjes zou werken het eindresultaat nóg beter zou zijn)
🙂

KawaSutra · 9 september 2007 op 22:59

Goed geschreven, nou ja….bijna goed.

FatTree · 10 september 2007 op 00:09

Iedereen bedankt voor de leuke reacties!

@Dees: Ik heb onderhand het ‘voorbeeld’ knopje ontdekt!

pally · 10 september 2007 op 10:32

Leuk en vlot geschreven FT!
En maar nogmaals hameren: jouw columns verdienen het om foutloos te zijn.
Mensen die daar graag overheen lezen zijn meestal degenen die zelf veel fouten maken heb ik opgemerkt.
Ga voor het beste, als je het belangrijk vindt.

groet van ( juf) Pally

.[/quote]

FatTree · 10 september 2007 op 12:19

Blijf aub hameren als ik het niet leer juf!
Het doel van CX is om je te verbeteren, is het niet?

Bedankt!

dj_Eddy · 10 september 2007 op 13:30

Schrijffoutjes worden storend als je er over na moet gaan denken wat er eigenlijk had moeten staan en dat is hier af en toe het geval. Niettemin een bijzonder vermakelijk verhaal met een ijzersterk begin dat je de column als het ware intrekt.

pepe · 10 september 2007 op 22:32

Vermakelijke column, hier een grijns op mijn toet.

Dat van die piepkleine foutjes weet je inmiddels al door voorgaande reacties.;-) Hoef ik dus niet te tikken.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder