Chaos

Ja hoor, vandaag is het weer zo’n dag. Zo’n dag dat alles niet loopt zoals ik wil, vanaf het begin. Vanaf het moment dat de wekker gaat en ik mijn grote teen tegen mijn tafeltje stoot terwijl ik de rest van mijn lichaam uit bed probeer te hijsen. Vloekend zoek ik de knop van het licht, en daarbij glijd ik met mijn eerste voet van de bovenste tree van de trap. Nog net op tijd weet ik me vast te klampen aan de trapleuning. En terwijl mijn kloppende hart nog luider klinkt dan het geluid van mijn wekker zo’n 20 seconden geleden strompel ik de trap af.