De blije overpeinzingen van Henk Helftheuvel

Vanmorgen stond mijn zoontje al om half zes naast mijn bed onder het triomfantelijk uitroepen van de tekst “papa piertje, papa piertje”. U moet namelijk weten dat mijn zoontje pas 2 jaar oud is en dat hij dus het articuleren van het woord “papiertje”nog niet helemaal onder de knie heeft. En al zeker niet in combinatie met het woordje papa. Kort en goed, het knulletje had een papiertje van papa gevonden en vond – ondanks het uiterst beroerde tijdstip – dat het teruggebracht diende te worden bij de rechtmatige eigenaar. Ik helaas.