Maatschappij
Mijn spoor
Ik zie mijn leven als een trein. Een trein die een spoor blijft volgen. Een lang spoor. Een spoor met maar één einde. Het einde dat nog heel ver weg zou moeten zijn, maar de zekerheid is er niet. Er is een korte weg naar het einde en een lange. Ik heb geen keuze- het spoor leid me wel. Het enige wat ik kan doen is binnen de rails proberen te blijven om niet te ontsporen.
