Kijk ze daar nou toch zitten, mijn oogappeltjes. Amper een uur geleden wilde ik ze nog permanent wegwerken achter een dikke laag stucwerk, maar inmiddels smelt ik als sneeuw voor de zon bij de aanblik van hun genietende gezichtjes. Binnentredende stralen zonlicht doen hun goudblonde haartjes wonderschoon oplichten. In hun knuistjes prijken twee kleurige Lees meer…
Al tien minuten tuurt je vrouw met een holle blik naar haar geopende kledingkast. Je vrees dat er een neuraal defect is opgetreden neemt zienderogen toe. Plots ontwaakt ze uit haar trance. ‘Ik heb niets om aan te trekken’ verzucht ze. In jouw ogen doet haar kledingbestand niet onder voor een regionaal bevoorradingscentrum van Lees meer…
Aanhoudend gemekker dringt mijn oren binnen en doet me ontwaken uit mijn slaap. Het blijkt Shakira die zich een weg door de speakers van mijn wekkerradio blaat. Iets over heupen die niet liegen ofzo. Ik sla mijn kwelgeest knock-out, wrijf de slaap uit mijn ogen en stap met mijn verkeerde been uit Lees meer…
Quasi nonchalant plof ik neer op de bank in de huiselijk aandoende wachtkamer. Rustend tegen de armleuningen liggen roze kussentjes in de vorm van misplaatst lachende monden met onnatuurlijk witte tanden. Het verschoten leer voelt kil aan en verraadt dat mijn voorganger al langere tijd in de martelkamer aanwezig is. Snerpende geluiden van een niets Lees meer…
Vrouwen beschikken over een extra hersenkwab die mannen ontberen: eentje voor het opslaan van nutteloze details. Dit stelt ze in staat de meest onbenullige veranderingen in hun leefomgeving en daarbuiten te registreren. Een situatieschets ter verduidelijking: Op een dag kom je thuis en tref je je vrouw staand in het Lees meer…
