Hij smaakt zuur, de Unilevertraan. Geplengd ergens in de buurt van het Nauw van Calais. Door Johannes God. Hij en alleen hij is de bouwer van en uitvinder van dit megabedrijf. En alleen omdat hij de enige God die tweetalig is. Iets wat de Raad van Bestuur behaagde. Gelijk de Lees meer…
Langzaam schuiven ze de bankjes in. De rollators staan geparkeerd langs de wand van het Rève-lokaal. Het kleine stukje naar de bank kunnen ze nog wel lopen. Gelukkig maar. Toch nog iets dat hen op de been houdt. Ik spreek hier over de klas van 1880. Ja, toen er nog Lees meer…
Ik zit in het kleedlokaal en haal de voetbalschoenen uit mijn tas. Ze glimmen nog. Gisteren nog gepoetst met Vim. De witte strepen van mijn oude Quicksteps doen haast pijn in mijn ogen. Vandaag spelen we thuis. Mijn voetbalsokken trek ik het laatste aan. Maar niet voordat ik eerst mijn Lees meer…
Fris is een Fries die niet van schaatsen houdt. Niet van schaatsten houdt? Bestaan die dan? Jazeker. Sterker nog. Fris is een Friese doorloper die niet van schaatsen houdt. Hij houdt dus wel van doorlopen. Doorlopen in alle opzichten. Zo draagt Fris de Fries altijd mascara. En niet van die Lees meer…
Van woede plakte hij de letters aan elkaar. Pretentieusverdriet. Hoezo pret? En Tieu verdrietig? Kan dat samen? Ja, dat kan samen. Ik leg het even uit lieve lezer. Ik ga hier niets wegmoffelen en ga met de billen bloot. Het was Tieu die de letters met zijn zoute tranen aan Lees meer…
