Ik zit in het kleedlokaal en haal de voetbalschoenen uit mijn tas. Ze glimmen nog. Gisteren nog gepoetst met Vim. De witte strepen van mijn oude Quicksteps doen haast pijn in mijn ogen. Vandaag spelen we thuis.

Mijn voetbalsokken trek ik het laatste aan. Maar niet voordat ik eerst mijn doordeweekse sokken heb uitgetrokken. Eigenlijk moet ik het weekendsokken noemen, het is immers zaterdag vandaag.

De tegenstander is allang gearriveerd en de scheids heeft al op onze deur vsn het kleedlokaal geklopt. Waar we blijven. Waar ik blijf. De rest van mijn team staat al op het veld.

Ik ben bang. Heb angst dat ze mijn knieën ruiken. Die zijn namelijk niet okselfris. Kniefris ook niet. Hoe moet dat nu?

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

1 reactie

Suus · 15 mei 2019 op 18:24

Gewoon gaan, of het zweet nu uit je bilnaad komt, uit je oksels spuit of je knieholten meuren, na de wedstrijd kun je altijd met een briefje van de dokter in het scheidsrechter hokje douchen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder