Ongelogen: jarenlang hoorde ik voetbalfans scanderen: ‘Het is de hoogmoed van …’ gevolgd door de naam van de tegenstander. Nu begrijp ik dat dit niet een voorbeeldige vorm van afzeiken is, maar dat het om homo’s gaat! Zijn mijn oren bevooroordeeld, of gaat de werkelijke schandalige strekking ten onder in Lees meer…
We kijken uit op het volle terras aan het dorpsplein. Hier op de bovenverdieping van dit café-restaurant, hebben we een even fraai als rustig zaaltje afgehuurd voor onze familiereünie. Wie de opgang te steil vindt, kan met een traplift veilig opstijgen. De middag is innemend, zowel qua karakter, gespreksstof als Lees meer…
Uitzoeken hoe mijn familiebanden in elkaar steken, begon met het interviewen van de oudere generaties. Nu die kennis is opgedroogd, zijn behalve bestanden van overheid en kerken, vooral ook overlijdensadvertenties en rouwkaarten interessante informatiedragers. Met enige zelfredzaamheid lukt het me de kluwen van namen en data te ordenen in een Lees meer…
De verhuizing van rijtjeshuis naar twee-onder-een-kapwoning ging gepaard met de aanschaf van een nieuw bed. ‘Een liesiemo,’ zei de man. ‘Lekker van honderdveertig breed naar honderdzestig.’ Nee, naar twee keer tachtig, wilde ik waarschuwen, maar liet het erbij. Mijn onuitgesproken vrees kwam uit. Binnen een jaar stond er een nachtkastje Lees meer…
Ondanks de talloze nationale onzekerheden, is het grammaticaal juist om naar Nederland te verwijzen met het bezittelijk voornaamwoord ‘zijn’. Landen gelden in de spraakkunst als onzijdig. In ons geval is dat een gewaagde rubricering. Na de onafhankelijkheidsoorlog met Spanje, zijn we via het klassenconflict tussen rijk en arm aanbeland in Lees meer…
