Beest.
De stad roept.
Driest, triest, gelijk een circusdier, dolend over het mistige plein onder de hoge brug. [i]Het[/i] mist veel.
Duisternis, vroeger was je, van [i]het[/i]. Geluk is anders in het donker.
Vroeger was [i]het[/i] anders. Volledig, anders. Volledig, op zoek, dorstig, maar anders. [i]Het[/i] mist veel.
Wacht maar tot ik groot ben!
Zien ze het aan me? Wie neemt [i]het[/i], wie geeft [i]het[/i]. Straatlicht, madelief en lichtekooi. Uitgedoofd. Oog omhoog . Oog en droog schoppen naar de maan, gluren door de ruiten.
Pancreas, maaginhoud, strottenhoofd, wurgen, bijl, houw en hak, die moet je hebben. ‘Afmaken.’
Harteloos, zonder dogen. Smeken voor entree, vloeiende strijd met rilling als dessert. [i]Het[/i] had zelden rust gekend. [i]Het[/i] kende die niet. Andersom wel, van binnen en van buiten.
[i]Het[/i] werd geweckt. [i]Het[/i] werd gewekt door zwavel en flakkerend licht.
‘Waarom?’ vroeg ze. [i]Het[/i] noemde hen Bob. ‘Ge kunt het eraan zien’, zei de ander wijs.
Doodse stilte, as tot as, stof tot stof. De plumeau doorbrak het.
Pancreas, maaginhoud, ellepijp, bijl, houw en hak, die moet je hebben. Inmaken die hap.
Merde, bloed en was, uitwas, altijd lastig! Vreemd gezicht, een gezicht, geen gezicht. Mimiek, grimas. [i]Het[/i] mist veel
Vreemd karakter, eigen aard, veel waard, rariteit. Wel karakter, van de bovenste plank. Gesloten. Toe. Het was toe, met was toe.
‘Ge kunt het eraan zien’ zei ze bijna eerbiedig.
Ze prikten er doorheen.
‘Doe jij [i]het[/i] vannacht?’ ‘Ben wat vreemd.’ ‘Of mag ik [i]het[/i] draaien?’
‘Bob’, zei [i]het[/i], tegen het ongeboren buurkind.
12 reacties
arta · 5 maart 2009 op 21:14
Dit is een stuk dat iets meer aandacht vraagt. Ik heb het gefascineerd drie keer gelezen en las er drie keer wat anders uit: Het kwaad van de grote stad, angst voor wat een ongeboren kind er kan overkomen en het relaas van Jack de Ripper (of een soortgelijk persoon)
Totaal anders dan wat er normaal hier geplaatst wordt, maar intrigerend, ik ga hem zeker nóg eens lezen… Dat is de moeite meer dan waard.
🙂
maurick · 5 maart 2009 op 22:18
Een pittig stukje, Louis. Een pittig, maar mooi stukje. Ik heb het ook drie keer doorgelezen, en elke keer zag ik weer iets nieuws.
[i]Het[/i] is een mooi stukje. 😉
Mien · 6 maart 2009 op 07:27
Beetje vreemd maar wel lekker.
Aparte stijl en mooi ritme.
Niets en alles zeggend
Kortom niet voor de poes.
Knap gecomponeerd deze column.
Chapeau!
Mien Harig Beest
Mosje · 6 maart 2009 op 09:03
Mysterieus stukje, poetisch haast.
Twijfel of je dat “het” steeds cursief moet plaatsen, legt er erg veel nadruk op.
lisa-marie · 6 maart 2009 op 09:19
Elke keer lees ik wat anders.
Ik vind het fascinerend en poëtisch mooi.
LouisP · 6 maart 2009 op 09:30
hoi,
ik ben behoorlijk onder de indruk van enkele korte(re) stukjes van Cx. Dus wilde ik het ook proberen. Wellicht te hoog gegrepen.
Sympathiek dat ik toch wat reacties heb gekregen zodat ik kan blijven proberen.
L.
LouisP · 6 maart 2009 op 09:36
Mosje,
met ‘het’probeerde ik ‘het beest’ te benadrukken.
1Moordenaar in Londen.(P Circus,T Square, T Bridge)Big Ben(Ripper)
2Pathologie anatomie,DrZeldenrust,rariteitenkabinet, Lombroso,Curled, formaline.
Bedankt, nu ben ik het kwijt.
L.
doemaar88 · 6 maart 2009 op 09:53
Ietwat vreemd, poetisch en mysterieus. Dat is ook meteen hetgeen wat ik zo mooi vind aan dit stuk. Prikkelend om nogmaals te lezen. Knap.
Dees · 6 maart 2009 op 10:10
Ik zal het maar eerlijk zeggen. Ik begrijp dit stukje niet. En ik denk niet dat het helemaal aan mij ligt dat ik het niet zo begrijp. Ik vind het te versluierd. Dat zou ik ook mysterieus kunnen noemen, maar ik vind het net iets minder positief dan mysterieus (sorry). Mistig, wellicht 😉
Maar het gebruik van taal is geweldig. Het spelen ermee, het ritme, het wecken wekken was uitwas. Straatlicht, madelief en lichtekooi. Vreemd karakter, eigen aard, veel waard, rariteit. Schitterend, dat.
Nana · 6 maart 2009 op 10:15
Dees is mij voor, zoals wel vaker…Ik begrijp het ook niet zo goed, maar ik vind het mooi geschreven! Mijn advies maak eens gedicht of lied met dit thema. Dan weer een verhaal. Werkt niet altijd, maar wie weet!
Prlwytskovsky · 6 maart 2009 op 16:38
De nadruk leggen op “het” zoals Mosje al aanstipte, stoort mij ook.
Qua verhaal loopt het goed maar ik mis eigenlijk de rode draad van je schrijfsel. Kan natuurlijk ook aan mij liggen. 😉
LouisP · 6 maart 2009 op 18:50
nee P.
het ligt niet aan jouw, ik ben de draad zelf een beetje kwijt geraakt. Het idee leek me leuk. Maar veel ingewikkelder dan ik dacht. Maar ik ben benieuwd hoe ingewikkeld eigenlijk.
L.