‘HET IS VERDOMME NIET EERLIJK’. Ik sta in de rij bij kassa nummer drie. De man voor mij heeft een slechte dag: de moestuintjes zijn op. Stotterend van woede probeert hij de caissière op andere gedachten te brengen. Heeft zij thuis niet nog ergens wat rode kers liggen? Wanneer haar antwoord zijn oren bereikt springen de tranen in zijn ogen. Gedesillusioneerd loopt hij de winkel uit; bang voor wat hem thuis te wachten staat.
Mijn gedachten dwalen af naar Ben Stom. Op 30 april 1905 speelt het Nederlands voetbalelftal zijn allereerste interland. Er wordt gewonnen van België, met 4-1. De treffer van de Belgen is een eigen doelpunt van Nederland, de doelpuntenmaker: Ben Stom.
Hoe ontzettend wreed is deze wereld, dat uitgerekend de man met deze naam dit lot te wachten stond? Hoe vaak moet de noodkreet van de man in de Albert Hein door Ben zijn hoofd hebben gespookt? ‘Het is verdomme niet eerlijk…’
Ben speelt slechts negen wedstrijden voor het Nederlands elftal. Van een autobiografie komt het nooit. Zijn kans op eeuwige roem is verkeken, evenals de eventuele prachttitel: ‘Ik, Ben Stom’. Wonder boven wonder lijkt hij er zelf weinig last van te hebben, acceptatie is zijn grootste gave. In een interview verklaart hij eens: ‘Tsja, zo ben ik gewoon.’. Hij sterft, tevreden, op 18 augustus 1965.
Het eigen doelpunt van Ben is het bewijs van de onafwendbaarheid van het lot; een deterministische wereld. Ben Stom is als een kloosterzuster die non-profit werk verricht, als een straatracer met een burn-out. Sommige dingen op deze wereld zijn gewoon zoals ze zijn. Vind je dat lastig om te accepteren? Denk dan de volgende keer eens aan Ben Stom, geloof me, het werkt.
8 reacties
Meralixe · 13 juni 2016 op 12:40
Welkom op column x.
Vandaag speelt België zijn eerste wedstrijd tegen Italië in verband met het Europees kampioenschap 2016 maar dit even ter zijde.
Nee hoor, ik wil geen zeurpiet zijn maar je column… ik snap er niets van. :confused:
Nachtzuster · 13 juni 2016 op 16:51
Welkom op CX. Grammaticaal is je column prima in orde, maar ook ik kan er geen touw aan vastknopen. Het verband met de supermarktman en Ben Stom zie ik niet.
JC · 13 juni 2016 op 17:13
Dank voor het warme welkom;) Het stukje is bedoeld als een oproep tot berusting, het tevreden kunnen zijn over de toevalligheden in het leven waar men geen invloed op heeft. Het verschil van aanpak en beleving tussen de twee mannen was de link. Dit is helaas niet echt overgelomen blijkbaar, volgende keer beter(:
NicoleS · 13 juni 2016 op 17:43
Welkom JC. Ik vond dat je goed schrijft. Je bedoeling snapte ik ook en al doende voegt alles steeds beter samen zoals je het in je hoofd gepland hebt. Schrijf vooral verder hier, een nieuwe enthousiaste schrijver zijn wel altijd blij mee.?
Esther Suzanna · 13 juni 2016 op 23:40
De intentie is leuk gevonden. Goed geschreven, taaltechnisch en vlot. Jammer dat de link nog niet helemaal helder overkomt. De kunst is om wat in ons hoofd zit helder over te brengen en soms lukt het, soms niet.. Gewoon doorgaan… 🙂
van Gellekom · 14 juni 2016 op 07:56
Bij mij komt het wel over. Prima gedaan! 😀
Mien · 14 juni 2016 op 08:39
Ben Stom was er even stil van. Maar alle hoop was nog niet verloren. Tijdens het EK ’88 verloor Nederland de eerste wedstrijd tegen de Russen. In de finale was het andersom. Europees kampioen. Wie had dat van te voren bedacht? Ik niet. Soms schrijf je geschiedenis en soms niet. Het kan verkeren. Blij kennis met je gemaakt te hebben, Ben Stom. Ik zal je nooit vergeten. En dat is op zich al knap. Opstaan uit vergetelheid. Leuke column.
arta · 14 juni 2016 op 10:40
Heel erg leuk geschreven.
Zeker na even Googlen en zien dat Bertus (Ben) Stom echt bestaan heeft! 😀