Alleen voor terminale patiënten. Als ik het goed begrepen heb hangt er sinds kort een bordje met deze tekst op de deur van de thuiszorg. In ieder geval bij de thuiszorg in Groningen, Overijssel en Gelderland. “Alleen voor terminale patiënten”. ‘T is een kartonnen bordje. Het hangt achter het glas van de voordeur. Met de tekst leesbaar voor degene die buiten staat. Het zit met plakband vast. Met zwarte stift is het in blokletters geschreven: “Alleen voor terminale patiënten”. Terminaal betekent dat je op niet al te lange termijn zult overlijden. De thuiszorg ziet kans om je daar nog wel even bij te helpen. Als het maar niet te lang duurt. Voor ondersteuning bij een dood die iets verder weg ligt moet je bij de thuiszorg niet meer zijn. “Alleen voor terminale patiënten”. De thuiszorg wil wel meer doen. Aan goede wil ontbreekt het natuurlijk niet. Maar ja, het geld is op. En tsja, geen geld. Dan houdt alles op. Er is natuurlijk maar één manier om het probleem op te lossen. Meer geld.
Dat lijkt ook een beetje het adagium van de thuiszorg: Als er een probleem belt, dan moet er geld gekwijld.
Pavlov in optima forma.

Tis halverwege het jaar en het geld is op. Een redelijke vraag lijkt me de vraag hoe dat nu kan? Welke uiterst capabele planner en welke uiterst capabele administrateur bestieren daar de boel? Of beter: Welke Manager Planning & Control en Manager Finance managen daar de toko? Het lijkt me dat daar toch wel eens een vraag aan gesteld mag worden. Of ligt het daar niet? Zijn het die vermaledijde overheid, zorgkantoren en verzekeraars weer. Zijn zij het weer die dwars liggen? Zij willen weer niet. Zij snappen het niet. Tis hullie. Hullies schuld. Aan de thuiszorg ligt het niet.
Enige reflectie zou bij de gemiddelde thuiszorgorganisatie niet misstaan. De vraag of zij misschien zelf een rol hebben bij het ontstaan van de huidige problemen lijkt niet, of in ieder geval niet als eerste, aan de orde. Voor de vraag welke bijdrage zij zouden kunnen leveren aan het oplossen van de problemen, geldt hetzelfde.

De thuiszorg fuseert en professionaliseert er op los. De door fusies ontstane megaorganisaties zijn verworden tot complexe systemen waar men elkaar nauwelijks weet te vinden. Manager valt over manager en reorganisatie over reorganisatie. De politiek wast de handen vooral in onschuld. Zo ook mevrouw Terpstra. Zij staat voor een belangrijk deel aan de basis van dit verhaal. Tien jaar terug zou ze, als staatssecretaris van Welzijn, Volksgezondheid en Sport de modernisering van de thuiszorg ter hand nemen. Verbetering van de marktwerking, grotere doelmatigheid, eigenbijdrageregeling… etc. Mevrouw Terpstra zou het fiksen.
Maar thuiszorg was uiteindelijk haar ding niet. Dat blijkt maar weer.
Sport was haar ding.
Gisteren was ze op televisie. Bij de officiële presentatie van de Olympische ploeg. Ze stond er bij als een Griekse godin van de buitencategorie. Alsof ze de directe afgevaardigde van Olympus zelf was. Mevrouw Terpstra. Erica. Met een brede glimlach en een welgemeend welkom begroette ze elke Olympische sporter persoonlijk. De één een hand. De ander een omhelzing. Allemaal welgemeend. Enthousiast. Ze toonde zich een betrokken eindverantwoordelijke met hart voor de sport.
Dat zouden ze bij de thuiszorg ook goed kunnen gebruiken dacht ik.
Een betrokken eindverantwoordelijke met hart voor de thuiszorg.
Voorlopig hangt het kartonnen bordje er nog.
Tis nog duidelijk leesbaar.
“Alleen voor terminale patiënten”.

Frank
7 juli 2008


3 reacties

Dees · 12 juli 2008 op 11:11

Mooi stukje Frank! Ik vind het eigenlijk onbegrijpelijk dat de reacties onder jouw stukjes vaak een beetje uitblijven.

De thuiszorg ken ik alleen van de zorgenden aan huis en dat waren dan ook nog hele goeie met hart voor de mens. Daar teert de thuiszorg ook op, op het opofferingsimago, dat is goed voor het binnenhalen van nog meer geld.

Volgens mij, in dat soort organisaties is er ook bijna niks aan te redden met reorganisatie. Patronen zitten er zo diep ingebakken, dat enkel een volledig nieuwe organisatie kans van slagen zou hebben, anders is het stroop op beton smeren… Het failliet van de thuiszorg uitspreken zal echter niet zo snel gebeuren, al is dat feitelijk wat er op dat bordje staat geschreven. Tja.

pally · 13 juli 2008 op 12:23

Goed stuk, Frank, actueel onderwerp, prima belicht. ik ben het ook met de inhoud eens.

grrroet van Pally

Prlwytskovsky · 13 juli 2008 op 15:19

Ja Frank, goed stukje.

Alleen wat eronder staat zou ik dan weglaten, want dat zal mij een worst zijn, of een biet. 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder