Binnenkomer

Hebt u er wel eens opgelet hoe mensen zich gedragen als ze binnenkomen?
Ik weet ook niet waarom ik er plotseling op ben gaan letten. Het gebeurde gewoon. Het brein bleef hangen op dat onderwerp, liet het niet los en als schrijver weet je dan: dit is een onderwerp daar kom je niet onderuit. Voorbeeld: Op een verjaardag komt iemand binnenvallen, cadeau in de aanslag en het eerste wat hij/zij zegt is: ’ Doet jullie bel het nog steeds niet?’
Of: ‘goh, toch wel een eng trapje’. Of: ’Jezus, wat donker hier!’
Een negatief commentaar gaat vooraf aan groeten of felicitaties.
Mijn idee is dat mensen vaak verlegen zijn als ze een ‘vreemd hol’ bezoeken en dan even hun tanden moeten laten zien.
Zo van: ik waag me hier binnen, maar kijk uit! Ik ben niet van gisteren.

Wat ik ook zo curieus vind: gasten die hun auto voor je deur parkeren ( bij ons blokkeert dat trouwens het hele uitzicht op de dijk aan de zijkant, maar dat terzijde) en dan een hele tijd met de achterklep open en hun hoofd naar binnen, van alles aan het verzamelen zijn en elkaar dan instructies toeroepen als: ‘Pak het nou, dààr moet het liggen’ of ‘ Ik had het toch echt meegenomen, jìj had het net nog in je handen’.

Daar sta ik dan buiten met mijn koude nek en welkomstgezicht dat langzamerhand in die stand dreigt te bevriezen. Want hoe kun je een glimlach zo lang volhouden? Moet ik misschien gaan oefenen voor de spiegel met de kookwekker erbij?
Als ze ten lange leste ontwaken uit hun visiteverstarring krijg ik zò plotseling een groot boeket in mijn handen geduwd dat ik het bijna van schrik laat vallen.

Er is ook een categorie die ruziënd en verhit binnenstapt omdat ze heel lang hebben moeten zoeken en daar elkaar de schuld van geven. ’Jìj zei dat je het wist; eerst rechtsaf en dan links, nou, dat hebben we geweten’.
Ik wacht met een sereen gezicht of ze elkaar te lijf zullen gaan en vraag me intussen af waar ik de verbanddoos heb gelaten.
Zou ik ‘ Take two! ’kunnen roepen om ze een tweede kans te geven?

Als ze mij uiteindelijk opmerken besluiten ze gewoonlijk het toch verder maar thuis af te handelen.
Maar blijkbaar is het een hectisch gebeuren dat op bezoek gaan……

Ik denk er over workshops te gaan verzorgen voor binnenkomers, volgens mij een gat in de markt.