De nieuwe politiek die ons beloofd werd door Pim Fortuyn heeft in ons land al vele slachtoffers gemaakt. Op het uitpuilende bal der gecorrumpeerden viel een nieuwe danspartner te bewonderen: Eduard Bomhoff. Glimmend van pret, als een schooljongen die net de pot met knikkers gewonnen heeft, zat hij bij Paul Witteman aan tafel, genietend van alle aandacht die hij twee maanden had moeten missen. Zijn boek Blinde Ambitie was het nieuws van de dag. Hij klapt hierin uit de school over de gang van zaken tijdens kabinetsvergaderingen. Zelfs premier Balkenende, die doorgaans uitblinkt in het bedekken van Minister Nawijn met de mantel der liefde, heeft voor zijn doen ferme taal gebezigd. Het Openbaar Ministerie moet uitzoeken of Bomhoff kan worden vervolgd voor het lekken van informatie uit de notulen van de genoemde vergaderingen.

Jawel, Bomhoff uit ook ‘forse’ kritiek op zijn eigen functioneren. Het was hem niet gelukt de LPF tot een eenheid te smeden. Voor de rest krijgen alle anderen de wind van voren. Zo maakte hij deel uit van het ‘Levend Behang’ achter Balkenende, die aan het eind van een lange dag Algemene Beschouwingen graag wilde horen hoe goed hij het gedaan had. Het behang putte zich daarna uit in niet-gemeende complimenten aan het adres van de premier. Dat had Bomhoff dus zeker niet gedaan, aldus Witteman. Jawel, zo ginnegapte Bomhoff, dat was de kleine leugen die hij zich had gepermitteerd.

Onbekend met de mores in de Nederlandse politiek en niet gewend aan de batterij camera’s en journalisten die elke dag op zoek zijn naar nieuws, ging het mis met Bomhoff en de zijnen. In de politiek ben je gemuilkorfd, kun je niet zeggen van je denkt of wat je vindt. Het partijstandpunt, daar gaat het om. Compromissen maken is ‘the name of the game’. Lobbyen, hard werken, stukken bestuderen en praten als Brugman, met als resultaat twee stappen vooruit en één terug. En soms is er helemaal geen vooruitgang te bespeuren. Daar moet je tegen kunnen. Een echte volksvertegenwoordiger beschikt dan ook over gedrevenheid en een lange adem, onontbeerlijke eigenschappen voor een politicus.

Maatschappelijk gearriveerde personen zie je dan ook zelden in de bankjes van de Tweede Kamer, te anoniem. Of het moeten de oud-leden van bijvoorbeeld vakbonden, Amnesty International of Greenpeace zijn, die hun idealen nu met politieke middelen proberen te bereiken. Maar hoe zit het dan met al die mensen die dit jaar van buiten de politiek kwamen om even snel een ministerspost of staatssecretariaat te bemannen? Precies! Dat waren de goudzoekers, mediageile en zelfingenomen lieden die de macht in de schoot geworpen kregen. Niks plaats in de schaduw van 149 Kamergenoten. Gewend als ze waren om in het middelpunt van de belangstelling te staan op hun specifieke vakgebied, gingen zij voor de hoofdprijs of een van de andere grote prijzen. Pim Fortuyn ging natuurlijk voor de hoofdprijs, het premierschap. Nawijn, Heinsbroek en Bomhoff gingen allen voor een plek in het pluche. En vochten voor die plek, als ordinaire straatvechters. En de LPF, het kabinet en de politiek gingen mee ten onder.

De gemuilkorfde, werkloze, gekwetste en op zijn ziel getrapte Bomhoff, die niets meer te verliezen had, zag zijn kans schoon om nog eenmaal en nu als enige in de spotlights te staan. Hij doopte zijn pen in azijn en schreef de waarheid. Het papier liegt immers niet. Gelukkig kregen we daarbij ook de ware aard van Bomhoff te zien. Als likkend en slijmend onderdeel van het levende behang.


0 reacties

Dees · 2 maart 2009 op 09:55

Kort geheugen hebben mensen toch… Het circus van de lpf in der herhaling, met een opgeblazen narcist in schaapshaar, wie zit daar verdomme op te wachten… 😕

SIMBA · 5 maart 2009 op 08:20

Ja, eng he!

Mien · 13 maart 2009 op 09:15

Dames en heren, geen nood.

Dit zijn geen verkiezingen.

Tijdens verkiezingen mag je 1x je stem uitbrengen.

Bij ColumnX kun je meerdere malen je stem uitbrengen.

Dat geeft dus een vertekend beeld.

Mien de Hondt (maakt de kat niks wijs)

JanBontje · 15 maart 2009 op 00:46

.

Die Wilders is een Grote Boze Wolf in schaapskleren. Zelfs zijn haar moest hij blonderen om er een beetje schaapachtig uit te zien… 😉

Deze man zet mensen aan tot haat jegens moslims. Dat zijn partij wellicht de grootste politieke partij van Nederland in het eerste decennium van de 21ste eeuw wordt, is een gotspe, een weerzinwekkend verschijnsel en bewijst maar weer eens dat de vrijdenker Anton Constandse gelijk had toe hij schreef dat de mensheid geregeerd wordt door dwazen en dat die dwazen geleid worden door angst. Angst was altijd al de basis voor vreemdelingenhaat, xenofobie, nationalisme…

Mensen, wordt verdomme toch eens wakker en plörr die bleekmiddel-gozer terug in het zwarte gat van de vergetelheid!!

JanBontje · 15 maart 2009 op 00:47

Als je inlogt kun je toch echt maar 1 keer stemmen en ook wordt je stem maar 1 keer geteld.

Mien · 15 maart 2009 op 19:02

Stemmen kan echt meerdere keren hoor.
Je kunt je stem zonder in te loggen laten gelden op een PC:
Van je werk.
Van je opleiding.
Van een familielid.
Van een vriend.
Van de Openbare Bibliotheek.
Van een internetcafe.
etc….

Dat tikt toch wel aan als je een fanatieke discipel bent van eender welke partij.

Mien Hondt (die de kat niets wijs maakt)

Dees · 22 maart 2009 op 18:31

29 zetels volgens Mouries. Een goed argument tegen de democratie, als je het mij vraagt. Het gaat niet alleen om zijn antimoslimprogramma, het gaat er ook om dat hij niets is. Gebakken lucht. Een ijdeltuit. Die ijdeltuiten om zich heen verzamelt die ook niets zijn. Die drama en instabiliteit veroorzaken als je ze een halve pink gaat geven.

Ik weet niet of het beeld hier vertekend is door meervoudige stemmers, maar ik vraag me wel af waarom mensen op de Peeveevee stemmen. wtf…

Mien · 31 maart 2009 op 07:18

Dat wordt een mooie coalitie: PvdA, PVV en D66
Ben benieuwd wie het eerste wegloopt!

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder