[i]Ik maak je deelgenoot van een ode aan Bowie, mijn favoriete 1-pk. [/i]
Ik ben een klein kwetsbaar wijfie, jij mijn kleine stoere vent. Ik een Hollandse, jij een Haflinger. Samen zes benen en twee armen. Twee hoofden, twee konten, vier billen. De jouwe rond en gespierd, de mijne klein en zacht. Jouw lange blonde manen staan in contrast tot mijn korte donkere haar. Wij zijn afhankelijk van elkaar maar dagen elkaar uit, op zoek naar onze grenzen. Stout zijn we absoluut, fout zeker niet. Pure en eerlijke pony, hoewel je mij soms op beestachtig menselijke wijze probeert onderuit te halen. Je gooit je dikke kont dan hoog in de lucht om mij eraf te smijten. Deze strijd heb ik tot nu toe gewonnen, maar ik weet dat jij niet opgeeft, dondersteen, scharrelfrikadel in spé!
Ik heb spierpijn van mijn haarwortels tot mijn teennagels en ben helemaal gesloopt na onze strandrit. Moe maar voldaan pink ik een traantje van ontroering weg na onze belevenis. Gelukkig waren wij door de manege als vanouds gekoppeld, de twee kleintjes bij elkaar zoals het hoort te zijn.
De wereld om ons heen vervaagde toen wij als een raket met 60 km. per uur jouw grote broers voorbij vlogen. Mijn zicht vertroebelde door tranen, ons snot op mijn kin. Jouw manen sneden in mijn handen en gezicht. Trillend van sensatie en met tegenzin nam ik je terug en jij liet je onder protest afremmen.
Op stal nam ik de tijd om je lieve snoet met een zachte borstel te strelen. Jij leunde met je hoofd op mijn schouder, je ogen half gesloten en wij genoten stil. Spektakel en rust gaan hand in hand, het is perfect met jou!
De afgelopen maanden ontbrak mij de energie om de wekker te zetten op zondagmorgen. Deze zondag koos ik voor mijn gevoel en niet voor ratio en ik kreeg er ontlading voor terug. Als dàt geen mooi wisselgeld is?
Ik kan er weer tegen en de week vol leerboeken en gedoe die mij wacht kan bij voorbaat niet meer stuk. Bowie, bedankt! Ik beloof jou en mijzelf dat ik geen maanden meer wacht om je te zien.
[img]http://62.197.135.69/columnx/pics/bowie.jpg[/img]
15 reacties
Kees Schilder · 18 maart 2005 op 15:56
Ontroerend mooie column
WritersBlocq · 18 maart 2005 op 16:18
wat een ontroerend mooie reactie, voor iemand die niet van paarden, vlees laat staan paardenvlees houdt 😀 dank je Kees!
pepe · 18 maart 2005 op 18:48
“t is weer een hele mooie en ontroerende column
Je had me ook even op ’t verkeerde been met je ventje, jullie samen zes benen?? 😉
Zo kan ik lekker het weekend in, wetende dat ik niet de enige ben met af en toe spierpijn:-D Zo even zien of ik nog over het houten paard durf?
WritersBlocq · 18 maart 2005 op 19:58
KIJK uit Pepe, pak niet het paard van Pinokkio, je weet, als die gaat liegen… 😉
Mosje · 18 maart 2005 op 20:07
Wat vrouwen toch met paarden hebben? Die film zeker ook gezien Blocqje? Die met Robert Redford? De paardenfluisteraar?
Jakkes.
Ab · 18 maart 2005 op 23:06
Pauline, mooi,gevoelig en warm geschreven. En laat Bowie niet zo lang wachten.
Groetjes ab
WritersBlocq · 18 maart 2005 op 23:57
Ja Mosje, die film heb ik ook gezien, traaaaaaanenmet tuiten. Zelfs nadat ik het boek eerst had gelezen… ik ben ook maar een meissie!
Ab, ik ben 2e Paasdag weer van de partij, belofte maakt schuld en zulke schulden heb ik graag 😀
Ab · 19 maart 2005 op 00:00
Go wat heeft Bowie weer een mazzel. ab 😮
WritersBlocq · 19 maart 2005 op 00:17
en hij is pas 9 😀 😀 😀
Kees Schilder · 19 maart 2005 op 08:27
Ik hou van alle dieren,Writersbloq, zelfs van rioolspinnen. 😀
Louise · 19 maart 2005 op 08:47
Echte liefde…
KingArthur · 19 maart 2005 op 12:35
WEER op het verkeerde been gezet :-). Mooi geschreven hoor.
Dinah · 19 maart 2005 op 18:46
[quote]wat een ontroerend mooie reactie, voor iemand die niet van paarden, vlees laat staan paardenvlees houdt dank je Kees![/quote]
Moet Kees nu toch even bijval geven, wij zijn nog steeds in het bezit van een prachtige arabier die inmiddels zelfs getemd is. Zelfs Kees durft hem te aaien.
Mooie column, binnenkort samen een ritje ;langs het strand? 😉
WritersBlocq · 19 maart 2005 op 21:20
WAUW Dinah, ik ben van de partij, datum en plaats graag!!!!
King, het zijn ook wel heel veel benen hinnik hinnik, niet raar dat je op het verkeerde been gezet werd. Ik rij nog weleens op het verkeerde been, maar da’s weer een ander verhaal, paardrijtechnisch gezien.
Groetje, Pauline.
Wright · 20 maart 2005 op 18:54
Ik heb het helemaal niet op paarden.
Zeker niet nadat ik op 8 jarige leeftijd eens gelanceerd werd door zo’n dampend stuk paarderookvlees.
De prins op het witte paard heeft dus ook nooit mijn fantasie geprikkeld.
Maar de liefde voor knollemans zo mooi beschreven doet me wel wat, dat dan wel weer..