Illegale houseparty in een kraakpand. Gevolg: brand. Gisterochtend in Amsterdam.
Ik stond erbij en keek ernaar. Op deze vroege, vrije zondagochtend rijden we richting A’dam. Een kijkje nemen in de studio’s waar een bekende televisieserie wordt opgenomen.
In de buurt van Utrecht valt ons een grote zwarte wolk op. Is het van een fabriek of is er ergens brand?
Hoe dichter we bij Amsterdam komen hoe zwarter en groter de wolk wordt. Is het nu de Arena die in de fik staat? Nee, het is niet de Arena. Maar komen nu steeds dichter en dichter bij. Politie is al terplekke, sirene’s van brandweerwagens en ambulances loeien in onze oren.
We merken al snel dat het bedrijventerrein waar we naartoe moeten met rood-wit lint is afgesloten en een politieagent gebaard ons door te rijden. Zetten de auto iets verderop neer en al snel zien we bekende gezichten. De gehele crew van de televisieserie komt aangereden.
De straat wordt nu gevuld met vieze oude bussen, krakers, feestgangers met ogen zo groot als schoteltjes, sensatiezoekers, joggers en cameracrews.
De vlammen schieten boven alle gebouwen uit. Nog meer branweerwagens komen aangescheurd. Traumahelicopters komen aanvliegen en ambulances zijn er in overvloed.
Ondertussen vertellen mensen van de televisieserie ons dat de brand is ontstaan in een kraakpand en dat de studio’s veilig zijn. Ze zijn voor de zekerheid weggegaan, geen spullen meegenomen omdat ze toch zo weer terug mogen.
De krakers zie op de straat zitten zien er vuil uit, helemaal van de kaart, sommigen huilen andere schreeuwen.
In het kraakpand waren ook kinderen aanwezig horen we. Meegenomen door papa en mama naar een feestje met nog 1000 anderen. We vragen ons af wie nou ziets doet?
Als er nog meer brandweerwagens komen aanrijden wordt de schrik groter en al snel blijkt dat de brand is overgeslagen naar de televisiestudio’s.
Twee vrouwen van de make-up en kleding beginnen te huilen. Hun werk is op dat moment in vlammen aan het opgaan. Alle spulletjes die zij de afgelopen jaren bij elkaar hebben gespaard is binnen een aantal seconden weg. De kleding die gebruikt wordt voor de acteurs wordt in de as gelegd.
Iedereen begint te beseffen wat de consequenties zijn. De camera’s, al het andere apparatuur, de scripts, persoonlijke spulletjes, decors en het gehele pand staat in gewoon in de fik.
Er wordt overlegd. Kunnen niets doen, hebben er niets aan om in de kou te blijven staan kijken.
De procucente stelt haar huis ter beschikking voor iedereen die daar behoefte aan heeft.
Aangekomen in Amsterdam oud zuid wordt meteen AT5 opgezocht, de radio aangezet en het nieuws is een feit. 1 dode, 6 zwaargewonden en het vuur is nog niet onder controle.
Iedereen is bezig met bellen en zaken te regelen. Het laatste nieuws wordt aan elkaar doorgegeven en hele hele huis ruikt naar verse koffie en er hangt al een flink rookgordijn.
Uiteindelijk blijkt dat er 2 camara’s zijn gered. Verder is alles weg. De dames van de make-up hebben hun werk op hun werk achtergelaten en hebben niets meer. Alle kleding is weg. Nog 2 afleveringen te gaan. Maar hoe? Zonder studio, zonder decor, zonder script. Maar gelukkig nog met de hele crew. Iedereen heeft het zekere voor het onzekere genomen. Op wie valt dit te verhalen? Het was een illegaal feest. De organisator is al opgepakt, maar hoe dit nu verder loopt is een groot vraagteken.
Brand verwoest meer dan dat men denkt…

Categorieën: Actualiteiten

6 reacties

sally · 16 november 2004 op 11:33

Een perfect verslag mar, van de gebeurtenissen.
Er komt vaak veel meer leed bij kijken dan je denkt…
groet
Sally
🙁

sally · 16 november 2004 op 11:33

sorry 2x 😀

Wright · 16 november 2004 op 13:40

[quote]Brand verwoest meer dan dat men denkt…[/quote]

Inderdaad heeft een brand vaak verstrekkende gevolgen.
Een paar jaar geleden is het huis van vrienden tot op de grond toe afgebrand.
God zij dank waren ze niet thuis, maar ze hadden niets meer!
Alle foto’s, video opnames, knuffels van de kinderen en persoonlijke bezittingen zijn voorgoed weg, onvervangbaar!
Met familie, vrienden en kennissen is er een boek gemaakt van alle foto’s die van dit gezin in omloop waren, het is maar een pleister op de bloedende wond.
Hoe erg dit is besef je pas als je het van dichtbij meemaakt.
Sindsdien hangen er bij mij in elke kamer rookmelders en is er een brandblusser aangeschaft.
Negatieven van foto’s zijn elders ondergebracht.
Ik hoop van harte dat de schade voor de benadeelden vergoed wordt!

Mooi beschreven, Mar!
Groet, Wright

Kees Schilder · 16 november 2004 op 16:52

[quote]Iedereen is bezig met bellen en zaken te regelen. Het laatste nieuws wordt aan elkaar doorgegeven en hele hele huis ruikt naar verse koffie en er hangt al een flink rookgordijn[/quote]
Smaakte de koffie een beetje of had het vanwege de dode een beetje ranzige afdronk?
Wel goed geschreven maar toch ook bizar om eerlijk te zijn

Mup · 16 november 2004 op 21:19

[quote]Meegenomen door papa en mama naar een feestje met nog 1000 anderen. We vragen ons af wie nou ziets doet?[/quote]

Volslagen idioten!
Knap hoe je het persoonlijk gebracht hebt, zonder het leed van andere over het hoofd te zien. De koffie als troost, denk ik, Kees. Zoals zo vaak bij een traumatische gebeurtenis doen de mensen de meest vreemde dingen. Waarschijnlijk zijn er maar weinige die zich de smaak kunnen herinneren,

Groet Mup.

Li · 17 november 2004 op 21:39

De realiteit is verschrikkelijk maar jouw column lijkt op een script van een spannende film met een open einde 😮

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder