Ik dacht 5, hooguit 10. Ik had er een hard hoofd in. De eerste keer waren er meer dan 100 mensen geweest, maar dat was natuurlijk eenmalig en zou nooit geëvenaard worden. Mijn harde hoofd joeg ik (of joeg mijn brein mij?) per stalen ros naar de galerie, waar ik het beestje behoedzaam tegen de witgekalkte buitenzijmuur van het oude Gemeentehuis uit 1886 plaatste en op slot deed. Ik stapte de galerie binnen en hoewel er slechts 3 mensen aanwezig waren, was het al een bedrijvigheid van belang. Een muzikaal duo was al druk in de weer met hun geluidsinstallatie.

Langzaam stroomde de galerie voller. Nóg een geluidsinstallatie, verschillende film- en fotocamera’s, her en der statieven, een katheder – even dacht ik ‘er is meer apparatuur dan publiek’, maar toen het 2 uur geworden was, zat de galerie tjokvol. Door 2 mensen werd, onafhankelijk van elkaar, vastgesteld dat het publiek meer dan 50 mensen telde.

Mijn sombere voorspelling was in het geheel niet uitgekomen, maar was zo niet tien- dan toch vijfvoudig overtroffen! Uiteraard hebben we de eerste keer niet geëvenaard. Maar ruim 50 mensen publiek is niet niks voor een poëzie- en muziekmiddag.

De bewering dat de bekende onbekende ‘men’ geen behoefte heeft aan kunst en cultuur is daarmee, voor de tweede maal, gelogenstraft. Samen met andere evenementen, veel groter en grootser dan een kleinschalige galerie, bewijzen mensen dat ze naast ‘brood’ wel degelijk ‘rozen’ willen.

Categorieën: Algemeen

2 reacties

Libelle · 23 februari 2012 op 13:56

Je zult wel perfect kunnen uitleggen wat een roos met cultuur en kunst te maken heeft. Zolang de mensen het maar niet claimen, die eens in de vier jaar en nooit meer daarna, rozen uitdelen.

JanBontje · 23 februari 2012 op 22:37

De uitdrukking brood en rozen is in de 19de eeuw in de VS ontstaan, toen de vrouwen ook daar voor hun rechten begonnen te strijden. Zij zongen een strijdlied: Brood en rozen (wij willen brood maar ook graag rozen), waarmee ze uitdrukking gaven aan hun hartstochtelijk verlangen naar welvaart en welzijn, naar rechtvaardigheid en solidariteit, liefde, medemenselijkheid.
De roos staat ook symbool voor liefde (Shakespeare!)…

Geef een reactie

Avatar plaatshouder