Dan zit je daar, loom op een bankje, omdat je je trein hebt zien wegrijden. Geen sprankeltje hoop of geluk, en het is warm. Maar dan verschijnt ze. Een meisje met een uitstraling. Lief schattig en avontuurlijk. Ze zag me zitten, maar liep door en ging zo achter een paal Lees meer…
“Meneer, wilt u bij de volgende halte stoppen?”… Geen antwoord. Ik zucht en herhaal mijn vraag, maar dan met heel wat decibellen meer. Waar is dat verdomde stopknopje als je het nodig hebt? Meneer Fossiel achter het stuur antwoordt ietwat verontwaardigd dat hij echt wel stopt bij de “kerrik”. “Kerrik”, Lees meer…
Zoals zoveel vrouwen heb ik een hekel aan die altijd, nooit afnemende was. Vroeger was het vervolg van die was, strijken! Vroeger? Ja, vroeger. Ik werd namelijk heel inventief. Ik kocht strijkvrije kleding. Als mijn jongens iets leuk vonden wat gestreken moest worden, dan loog ik keihard dat de kleur Lees meer…
Het leven wordt vooruit geleefd en achteruit begrepen. We maken een fietstocht en de leuze van opa zaliger sluipt mijn gedachten binnen. De zon speelt met de golven van gillende ramptoeristbootjes op de reien van Brugge en ik denk aan het hoopje cellen dat ons sinds kort verbindt. Kleine grote Lees meer…
Het afgelopen lange Hemelsvaartsweekend was het rondom de Amsterdamse Arena een drukte van jewelste. Zowel Marco Borsato als de Toppers gaven hun concerten. De ene in de Ziggo Dome, de anderen in de Arena zelf. Vele tienduizenden mensen scharrelden rond deze tempels in vrolijke kledij, zichzelf bedienend van bier, wijn, Lees meer…
