Nominatie

Op een van de weinige droge zaterdagen van augustus zitten we heerlijk op de boulevard van Scheveningen. Gelukkig hebben wij een mooie plek op een overdekt terras gevonden, vanwaar we met veel plezier het passerende volk bekijken. Voorbijgangers die nietsvermoedend een portie kibbeling of friet scoren bij een kraampje en niet weten dat wij inmiddels onze weddenschappen hebben ingezet.

Boven deze mensen cirkelt namelijk, in grote getale, een bedreigde diersoort in het rond, wachtend op het moment dat de portie kibbeling of friet klaar is. Sommige meeuwen maken sierlijke duikvlucht op jacht naar de vette hap, maar de meeste klappen er simpelweg bot op in. Die laatste tactiek blijkt zeer effectief, vooral bij jonge kinderen en meisjes in het bijzonder. Als inzet gebruiken we de nootjes op tafel en roepen we geheel in stijl rien-ne-va-plus als er niet meer ingezet mag worden. We blijken aanleg te hebben, want al snel bezitten we alle nootjes van het terras.

Dus besluiten we ons geluk maar te gaan beproeven in het casino. Dit blijkt minder leuk dan het spel met de meeuwen en ook een stukje duurder. Daarnaast worden we afkeurend aangekeken omdat wij de melodieën van de gokkasten mee zijn gaan neuriën. Inmiddels zit er een man naast ons die met zijn eerste druk op de knop direct tweeduizend euro wint. Blijkbaar heeft hij niet nodig, want het gewonnen geld gaat direct per 100 euro weer de gokkasten in.

Nu snap ik veel, maar dit toch echt niet en ik vraag hem dan ook of hij alles gaat vergokken, dat zou toch zonde zijn. Wat volgt is een bekend gezegde over iets met blikken en de dood. Mijn interesse is gewekt en mijn betoog gaat verder over verslavingszorg, nivelleren, sociale zekerheid, spaarrentes en de honderd aanbiedingen bij de C1000 voor maar één euro. Het doet deze man niets, hij blijft stoïcijns op de knoppen drukken en hij kan niet weglopen, want hij heeft nog voor driehonderd euro aan credits in de machine zitten.

Dan vraag ik hem of hij gehoord heeft over ALS, die verschrikkelijke ziekte. Geen behandeling, geen medicijnen, niets. Langzaam wegkwijnen tot een zekere dood. Er is nu een hype, dat men honderd euro kan doneren voor onderzoek. Dat is ook een gok, die honderd euro kan het verschil maken, of niet. Het kan ook veel opleveren, hoop en geluk. Het maakt niet uit, hij negeert me nog steeds. Ik laat hem achter en loop naar de bar en bestel een bak ijswater, het wordt tijd dat ik iemand nomineer.