Aardedonker is het vanmorgen. Regen en wind bovendien. Ik zit droog, achter het stuur, draai aan wat knopjes, beweeg wat schuifjes en constateer tevreden dat de techniek werkt. Dat is wel eens anders geweest. Ik check de spiegels, start de motor en klem mijn handen om het stuur. Tien voor Lees meer…
Omdat ik dacht dat ik de woorden niet kon vinden. Misschien juist daarom overviel het mij. Schreeuwend om aandacht en volgorde, struikelend over elkaar heen bleken er woorden te over en zinnen genoeg. Verwarrende hoeveelheden. Ik noteerde, schoof en trachtte te ordenen. Zo te ordenen dat ze uitdrukten, iets uitdrukten; Lees meer…
Het ging over iets met geloof. Hij, bos met grijze krullen en baard, we hadden hem die avond op het terras ontmoet, vertelde. Zijn thema was de afwezige vader. Zijn zus had daar iets over geschreven. Over het moederinstinct als vanzelfsprekendheid, Jezus als eenzame en God als manifeste maar feitelijk Lees meer…
Koeien zijn over het algemeen rustige grazers. Daarom viel het me op; rennende kalveren. Een stuk of vier. Mooie dieren. Zwart wit. Strak in de lak leek het; energiek, speels. Hun geren maakte dat de schapen op hetzelfde stuk land wat onrustig werden en in beweging kwamen. Dit verontruste de Lees meer…
Via de borst, de buik, langs de benen langzaam naar beneden, zo brengen we de aandacht naar de voeten. Richt je op de voeten. Concentreer je. Voel de tenen. Voel alle tenen. Voel je ze? De grote, de kleinere… voel ze allemaal. Beweeg ze ook maar even. De stem was Lees meer…
