Crackersmoke

Drinken om te vergeten. Vergeten dat alles en iedereen me binnen tien seconden irriteert, verveelt of simpelweg de strot uitkomt. Vergeten dat het verleden meer ongeluk dan geluk heeft gebracht en vergeten dat de toekomst niet veel beter of slechter kan zijn, omdat alles zich constant herhaalt enkel soms in een andere vorm. Vergeten dat de rest van de ellende niet uit ellende bestaat maar slechts teveel mensen zijn en de omstandigheden erbij. Drinken voor de gezelligheid, omdat het lekker is of omdat anderen het zo nu en dan aanbieden wanneer lief kijkt of er dood gewoon geil uitziet. Drinken om te vergeten is eigenlijk een reden apart, omdat het altijd maar afwachten is in hoeverre het zijn uitwerking heeft. De ene keer vergeet je alles, andere keer deels en andere keer niets. Soms is het vergeten tijdelijk en komt het later nogmaals met drie klappen in het gezicht terug. Soms werkt het vergeten averechts en worden alle dingen die je wilt vergeten enkel tien keer uitvergroot.

Overal waar je kijkt zie je karakterloze verschijnselen, meningloze kippen, lege menselijke omhulsels die zo nu en dan met onzin worden volgepompt. De oppervlakte van het leven opzoeken om de diepte van alles niet te hoeven zien. Zwem omhoog waar je alles onrealistisch blauw ziet in plaats van donkerzwart van de diepte die iedereen liever wil ontkennen.
Eenmaal binnen wordt je omver gegooid met complimenten, aanspraak, mensen die zich als vrienden voordoen, verleidelijke en minder verleidelijke aanbiedingen en met enige lichte moeite zelfs zoveel seks als je wilt. Eenmaal buiten, uitgeslapen en nuchter zet iedereen weer zijn vrolijke masker af en wordt het ineens veel stiller, afstandelijker, gesloten en kouder. De mensen zijn ineens weer allemaal afzichtelijk, egoistisch en wantrouwend.

Waar was ik? Net gedouched dus mijn hoofd is weer verre van vol. En toch heb ik een waterhoofd. Water in plaats van hersenen. Of zou het de alcohol zijn? Ach, bespaart me weer een lever als het alcohol zich in mijn hoofd vormt. ’s Nachts douchen heeft ook wel wat, behalve dat je haar aan je gezicht en kussen plakt als tien jaar oude afscheiding. Haar droogt uiteindelijk wel weer, maar de tussenbeense natte dweil van een nymfomaan nooit. Alsof je schaamlipperige runderlap eeuwig druipt als een lekkende kraan. Even eraan sleutelen met één of andere draaitang helpt ook niet, want zelfs zo’n tang steken ze ver in hun baarmoeder.

Mijn adem stinkt naar de rook in combinatie met crackers met farmersalade. Is dat nu geen prachtige combinatie? Als je het zou ruiken zou je me willen zoenen. Wie weet tref je dan ook nog passoa, cassis, rode wodka en smirnoff aan. Een stoffelijk overschot nog niet aangezien ik nog adem. En aangezien…mooi woord is dat trouwens “aangezien”. Ik had ooit een hamster die enkel het woord “aangezien” kon uitspreken. Totdat hij op een dag in slaap viel enkel nog “desalnietemin” begon te snurken. Hierdoor bedenk ik mij ineens dat het nu wel eens tijd wordt om mij te begeven richting een matras met enkele dekbedden erop, ook wel een bed genaamd. Ze konden het geen banaan meer noemen, want dat woord was al in gebruik.

Dus slaap lekker en met wat geluk wordt je ook weer wakker.

Tot Shit