Elk voordeel heb zijn nadeel. En mijn nadeel is dat ik er niet meer ben. Maar goed, als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg óf te laat. En als je te laat bent, moet je zorgen dat je op tijd vertrekt. Dan ken je wel gaan sprinten, maar dan ben je dus te laat vertrokken. Het leven is een spel van fouten. Maar voordat ik een fout maak, maak ik die fout niet. Dat ga je pas zien als je het door hebt. Ik had kanker. En kanker ken niet van je winnen, maar je ken wel van kanker verliezen. Kijk, ik stond voor rust met 2-0 voor. Maar je moet altijd zorgen dat je een doelpunt meer scoort als de ander. Maar zonder bal ken je niet winnen, want de bal is een essentieel onderdeel van het spel.

Ik heb op balbezit gespeeld, dan hoef je niet te verdedigen, want er is maar één bal. En als ik de bal heb, ken de kanker niet scoren. Maar ik had tijd te kort. Dan ken ik wel harder gaan lopen, maar in wezen bepaalde de kanker de snelheid van het spel. Maar wat is snelheid? Men verwisselt snelheid vaak met inzicht. Maar inzicht is geen snelheid. Want als ik iets eerder begin te lopen dan de ander, dan lijk ik sneller, terwijl ik misschien langzamer ben.

Ik geloof niet omdat ik dus niet gelovig ben, maar ik denk wel dat er iets anders is, maar daardoor geloof ik datgene wat ik dus denk dat er is en niet dat wat er niet is. Men noemde mij eigenwijs. Maar daar ben ik het niet mee eens. Ik ben in principe overal tegen. Tot ik een besluit neem, dan ben ik ervoor.

Het leven is simpel. Het moeilijkste is echter simpel leven. Want als ik je vraag te laten zien wat je kan, zou je laten zien wat je kan. Maar dan weet ik meteen ook wat je niet kan, want dat laat je niet zien. Ik ben er van overtuigd dat zoals ik het gedaan heb, het gedaan moest worden, want anders had ik het niet gedaan. Ik dacht dat ik zou winnen, maar ik heb verloren. Mijn verdediging was op het laatst een geitenkaas. Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt en dat is nu dus gebeurt. Misschien begrijp je me niet, maar als ik zou willen dat je mij begreep, had ik het wel beter uitgelegd. Dat is logisch.

Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl


Jan van Oranje

Onder het kopje 'In naam van Oranje...' publiceert columnist Jan van Oranje al enige tijd zijn goed gelezen columns. De columns zijn te lezen in Viva! Magazine maar ook op: www.janvanoranje.nl, facebook.com/jan.v.oranje, janvanoranje.blogspot.com en op twitter.com/janvoranje. Oh ja, Jan heeft extreem dyslectische vingers, dus vergeef hem zijn kleine schrijffoutjes.

10 reacties

Mien · 26 maart 2016 op 15:53

Mooi ode aan JC! :yes: :voetbal: :filosoof:

Esther Suzanna · 26 maart 2016 op 17:18

Prachtig!

Snarf · 26 maart 2016 op 18:53

Briljant …!

Meralixe · 26 maart 2016 op 18:54

Mooi maar hopelijk heb je niet te veel ‘gestolen’ van Johan. dan begint het een beetje te stinken naar plagiaat.

Fem · 27 maart 2016 op 08:42

Cuijfiaans….

arta · 28 maart 2016 op 22:14

Ondanks het onderwerp: Grappig geschreven.

Ook ik vroeg me af wat van jou was en wat van Johan, maar ach… Bij een ode maakt dat geen bal uit.

pally · 29 maart 2016 op 11:22

Ik vind hem leuk Cruijfiaans en tegelijkertijd heel erg wrang.
Prachtig!

Mosje · 29 maart 2016 op 22:26

Tja, als je van oranje bent, ben je dus niet van zwart-wit

Geef een reactie

Avatar plaatshouder