Ik zie oranje gevels. Ik zie een oranje menigte, rondhossend in bijpassende kledij, het geluk straalt van hun gezichten. Ik zie mensen met oranje pruiken, T-shirts, petjes, sjaals. Ik zie slingers en vlaggen in de straten. Overal blije gezichten. Trots ook, dat ‘we’ het toch maar even hebben geflikt. In Lees meer…
Elk voordeel heb zijn nadeel. En mijn nadeel is dat ik er niet meer ben. Maar goed, als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg óf te laat. En als je te laat bent, moet je zorgen dat je op tijd vertrekt. Dan ken je wel gaan sprinten, Lees meer…
Je kan er niet omheen; het WK voetbal 2014 is begonnen. Wandel door een willekeurige wijk en je ziet oranje vlaggetjes, de rood-wit-blauw en levensgrote leeuwen. Op kantoor kan je meedoen met de WK-poule en al je vrienden op Facebook zijn ervaren voetbalanalisten. Van de week liep ik met een goede Lees meer…
In januari komt Willem Holleeder vrij. Piet Römer overlijdt, maar daar schijnt Willem niets mee te maken te hebben. Ondertussen strandt bij Italië het cruiseschip Costa Concordia omdat de kapitein vooral druk is met het dronken voeren van breezersletjes. Laura Dekker past wel goed op haar boot en voltooit in januari haar wereldreis. Knappe prestatie voor iemand die nog met een zeiltje in bed slaapt. Het beste nieuws van januari komt uit Peru, waar Joran van der Sloot 28 jaar cel krijgt. Het slechtste nieuws komt van ver. Nieuw Zeeland. Waar 182 mensen het leven verliezen door een reeks aardbevingen.
Voetbal is populair, voetbalplaatjes ook. Je kunt AH niet meer in of uit zonder belaagd te worden door hordes jongetjes belust op voetbalplaatjes. Jammer voor ze maar ik heb twee kleinzoons die ook aan die gekte meedoen. De tijden van de kauwgumplaatjes liggen ver achter ons, je kon er niet tegen kauwen. Nu zitten er 5 voetballers in een pakje, dat schiet lekker op. Hoewel ook nu weer die ene fel begeerde wel sporadisch verstopt zal zijn.
Donkere wolken pakten zich samen boven Leusden Centrum. Het was begin December en een gure wind streek langs de huizen in de Rozenstraat. In de keuken van nummer 13 schilde Anja van Bakel met woeste gebaren de aardappels. Anja was boos. Boos op de regering die had aangekondigd te gaan bezuinigen op de huursubsidie. Als bijstandsmoeder zou zij daarvan het slachtoffer worden. En ondertussen zouden de mensen met de hoogste inkomens er volgend jaar dankzij het nieuwe belastingstelsel weer eens op vooruitgaan.
Een ongetwijfeld onsympathiek heerschap heeft vorige week de dood gevonden in een woning in Diessen, een in de romeinse tijd niet onbelangrijk plaatsje vanwege de verering van de god Hercules Deusoniensis.
De campagne voor de komende verkiezingen is in alle hevigheid losgebarsten. De drie – of misschien wel zes – “main characters” (deze term dekt de lading voor mij meer dan “hoofdrolspelers”) hebben de hun toebedeelde rol ingenomen. Dit geldt ook voor de pakweg zes “supporting characters”. Daarnaast zijn er ook nog een paar figuranten, die enthousiast hun soms indrukwekkende kunsten vertonen, terwijl de camera’s een andere kant op gericht staan.
In een vorig stukje op een andere column-website deed ik mijn beklag over het gebrek aan een leider bij Oranje. Nu ik terugkijk schaam ik me oprecht dat ik uitlatingen doe over iets waar ik diep in mijn hart al geen waarde meer aan hecht: aan bijzaken. Aan voetbal, iets wat in alle opzichten fascinatie en aantrekkingskracht heeft. Toch was ik opgelucht, want ik maakte me druk om een bijzaak.
Eerste puntje: Het is niet zó een goed idee een column te schrijven die aan de tijd gerelateerd is. Grootste nadeel, laat men die een paar weken liggen, zoals nu in dit geval als het dan al vol zomerweer is, dan is muisklikken richting vuilbak het enige dat men nog kan doen met enkele uren zweet en vechten tegen het klavier.
Er schuilt optimisme in de aanhef van deze column!
Europa. Het leek zo’n goed idee. Al die landen zouden dezelfde munt moeten hanteren. De grenzen open. Een paspoort zou iets worden wat we nog herinnerden van vroeger en mocht er al eens een land onverhoopt in de problemen komen losten we dat gezamenlijk op. Prachtig. Samen één. De historie is inmiddels bekend. Het is hysterie geworden en we zijn er nog lang niet. Waar wij een stabiliteitsmechanisme zien als een noodfonds zullen andere landen het aangrijpen als een ideaal potje om de begroting sluitend te krijgen en begint de ellende weer opnieuw.
Op een oude oude, oude, oude, oude, voetbalschoen, geen woorden maar daden, maar leve koningin voetbal. Alles om mij heen kleurt oranje. Mijn bloed stroomt oranje. Ik eet, drink, slurp, snuit, adem, proest oranje. Oranje vlokken op mijn brood. En het is nog niet eens begonnen. Het kampioenschap. De proloog van de Oranje Spelen. Iedereen met Nederlandse aderen leeft mee. Michael Boogaard met oranje haar, Mies Bouwman in pliché. Zelfs het CDA kleurt van groen naar oranje, heel kleurrijk en bloedje fanatiek. Bleker voorop. Viva la Hollande in Polenaise, we dansen de Oe..oe..oe..oe..kra..iene. oefen nog maar even gauw en haak op tijd in. Op een sinaasappelkissie.