Het einde van het jaar is weer aangebroken. Het jaar wordt afgesloten met twee weken van feest. De kerstdagen en het inluiden van het nieuwe jaar. Om jullie nu fijne feestdagen te wensen vind ik niet gepast. Een zalig kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar, de standaard betekenisloze verwensingen. Laten we nu eens stilstaan waarbij het hier nu echt om gaat. Vanzelfsprekend heeft niet iedereen een goed jaar achter de rug. Het verlies van een geliefde, het vechten tegen een ziekte, ruzie met vrienden of familie, eenzaamheid, persoonlijkheid conflicten, honger, oorlog en zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan. Het staat vast dat niet iedereen de Kerst met open armen tegemoet ziet.

Kerst is het vieren van de geboorte van Jezus Christus, de Zoon van God. Het is niet alleen de geboorte dat we vieren, we vieren zijn bestaan, zijn moreel, zijn normen en waarden en vooral zijn geloof. Zijn geloof in de mens, zijn geloof in jou en mij. Hij is voor ons gemarteld, gegeseld, opgehangen en gestorven. Maar zijn erfenis leeft in ons voort.

Het is de tijd van samen zijn, familie en vrienden weer bij elkaar om knus dezer dagen te doorstaan. Maar sta ook even stil bij al dat wat er in de wereld gaande is, maar ook in je naaste omgeving. Het is de tijd van verzoening, vergiffenis en verlossing. Maak het weer goed met de persoon waar je geen woord meer tegen zegt, die je niet meer ziet. Vergeef de mensen die jou kwaad hebben gedaan, vergeef hen die een tweede kans verdienen. Heb spijt van je zonden, daden en woorden die anderen pijn hebben gedaan of kunnen doen. Vraag om vergiffenis, om genade. Vraag om liefde.

Waar het bij Kerst echt om gaat is dat wij weer één durven te zijn. Dat wij weer mens durven te zijn. Hoe zwaar en moeilijk je het ook hebt, haal energie, kracht en liefde uit dezer dagen, zodat je het nieuwe jaar weer met volle moed durft in te gaan. Geef de hoop niet op, raak elkaar niet kwijt.

Bij deze wil ik dan ook mijn excuses aanbieden, uit het diepst van mijn hart, aan diegene die zich door mij bedrogen, bestolen en gekwetst voelen. Hopelijk kan je het mij vergeven, zoals ik alle anderen zal vergeven. Laten we het glas heffen voor een nieuwe ronde, een nieuwe kans.

Ik wens jullie allen een liefdevolle, hoopvolle en een zinvolle Kerst. En pak de kansen en koester de momenten die je creëert of krijgt in het komende jaar. Proost.

Categorieën: Actualiteiten

BuddhaWriter

Geen vogel vliegt te hoog die met zijn eigen vleugels vliegt

4 reacties

Mien · 23 december 2009 op 17:26

Verfrissende zuivering.
Net als van Gary naar Garuda.

Mien proost back.

Prlwytskovsky · 23 december 2009 op 18:06

Om even aan te haken aan je derde regel …
Meen je dat nou? Die normen en waarden? Wordt daarom de wereld in de pan gehakt door volkeren die alleen maar oorlog kennen en daarmee andere volken om zeep helpen?
Nou, als dat de erfenis is dan mag hij hem houden.

Voor jou ook een fijne feestdagen, Garuda. Cheerio!! :pint:

LouisP · 23 december 2009 op 19:39

G.
‘k vind ’t ingetogen en proper geschreven….
voor u ook prettige feesten en een goed 2010

Louis

DACS1973 · 24 december 2009 op 13:03

[quote]Een zalig kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar, de standaard betekenisloze verwensingen.[/quote]
‘Verwensingen’ zijn nare scheldwoorden en ongeneeslijke ziektes die men elkaar in het geval van slaande ruzie naar het hoofd slingert. Ik neem aan dat je ‘wensen’ bedoelt.

Het is een goed bedoelde column, en ik geloof dat je het meent, maar veel nieuws breng je er niet mee. Het is als zo vaak gezegd (maar dat kan op zich geen kwaad).

Geef een reactie

Avatar plaatshouder