Welke dertiger kent het niet? Het gezeur van ‘oude’ mensen vroeger over hoe alles beter was. Hoe deze nieuwe generatie het te gemakkelijk zou hebben. De generatie die karakter zou ontberen, de patatgeneratie. Grappig om zo terug te kijken. Zeker nu je zelf kritiek kan hebben op de nieuwe generatie. De technologie is enorm vooruit gegaan in de laatste tien jaar en zo ook het aanbod op tv/internet. Mocht je vroeger blij zijn als je af en toe een uurtje tv kon kijken en zo je favoriete tekenfilm kon zien. Tegenwoordig zijn er talloze kinderzenders die 24/7 uitzenden. Veel kinderen van nu worden al op zeer jonge leeftijd gehypnotiseerd door deze programma’s. In een aantal gezinnen die ik ken staat de tv de hele dag aan. Buiten spelen is er bijna niet meer bij. Mocht de tv gaan vervelen is er nog geen man overboord. Een tablet, I Phone4 of Playstation 3 kan dan nog uitkomst bieden. Er wordt zelfs al baby tv aangeboden op sommige zenders, je kan immers niet jong genoeg beginnen. Opvoeden is een kunst die niet iedereen beheerst. Terwijl je vroeger nog gedwongen werd groenten te eten is voor veel ouders ‘ik lust het niet’ reden om knakworstjes te geven in plaats van spruiten. Ook als het kind een probleem heeft op straat of op school staan ouders vaak klaar. Zelf problemen leren oplossen is er vaak niet bij. Mamma of Papa doet dat wel. Overal op straat en in het openbaar vervoer kan je deze nieuwe generatie al zien. Niemand spreekt meer echt met elkaar in de trein. Men is te druk met staren naar het beeldscherm van de telefoon. Zelfs op de fiets moet je tegenwoordig alert zijn op tegenliggers die meer aandacht hebben voor hun mobieltje dan voor eventuele tegenliggers. Ook in de supermarkt zie je zat tieners die geen enkel respect voor ouderen meer hebben. Een simpel dankjewel of een reactie op het goedemiddag van de caissière kan er niet meer vanaf. Niet belangrijk genoeg, zeker niet zo belangrijk als het laatste bericht op Whatsapp. Een groot gedeelte van deze nieuwe generatie (nog geen naam voor bedacht) groeit op zonder te leren dingen zelf op te lossen. Ook zullen ze nooit leren dingen echt te verdienen of te waarderen. Het probleem zal echter groter zijn in de generaties erna. De grenzen zijn open en de wereld wordt steeds meer één. Mensen uit armere landen gaan in de toekomst meer en meer concurreren met mensen uit Nederland. Het zou handig zijn als onze toekomstige generatie wat meer ruggengraat zou krijgen. Eens komt er namelijk een dag dat mama en pappa het niet meer op kunnen lossen. Ik wil niet zeggen dat het vroeger allemaal beter was. Of dat ouders beter waren in opvoeden. Ze hadden simpelweg niet de optie om het aan de tv of computer over te laten. Ik ben nu al benieuwd wat ik te zeuren heb als ik zestig ben.
Categorieën: Algemeen
Yoshimitsu
Ik ben een beginnend schrijver. Het lijkt me leuk om zo nu en dan een column te plaatsen.
15 reacties
Meralixe · 2 november 2013 op 09:27
Welkom op column x;
Maar… he… Wat je zal te zeuren hebben als je zestig bent? Dat wil ik echt niet weten hoor! :rotfl:
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 14:42
Dank je 🙂
Libelle · 2 november 2013 op 10:05
Welkom! Die laatste zin oefent een enorme zuigkracht uit op mij. Het is de vreemde eend in de bijt ook. Want ik vind deze column helemaal geen gezeur. Het instantvermaak is zo overweldigend, je kunt alleen maar hopen dat ze daar niet van af hoeven te kikken. Veel succes Yos.
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 14:43
Dank je wel. Ja die laatste zin is misschien niet zo goed. Ik kom ook net kijken.
Mien · 2 november 2013 op 11:15
Helaas vergeet je te vermelden dat er ook positieve kanten zitten aan de nieuwe media. Ze worden namelijk ook ingezet voor educatieve programma’s, voor alle leeftijden. Bovendien zorgt het er voor dat mensen die aan de rand van de maatschappij leven, alleen, in eenzaamheid, ziek en gezond, lotgenoten vinden en daarmee kunnen communiceren. Voortgang kun je niet tegenhouden. Terugkijken wel. Is altijd makkelijk. Als je deze nuance ook in je column had verwoord was jouw boodschap sterker geweest. Laat niet onverlet dat ik het ook met je eens ben over de keerzijde van de nieuwe media. Welkom bij ColumnX. Een goed debuut. Ben benieuwd naar je volgende bijdrage.
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 14:47
Daar heb je een punt, het is ook een echte zeurcolumn. Bedankt voor de kritiek, ik ben een beginner op dit gebied en wil er graag beter in worden.
Yfs · 2 november 2013 op 12:07
De titel maakt al meteen nieuwsgierig. Ik heb je column met een (trieste) glimlach van herkenning gelezen! Vooral die knakworstjes die het winnen van de spruitjes! Helemaal top geschreven. Met heel veel plezier gelezen! Chill dude 😉
Van harte welkom op CX! :yes:
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 14:50
Dank je 🙂 . Ja zeker knakworstjes hahaha (ik ben nog steeds getraumatiseerd van de witlof die ik vroeger moest eten)
Ferrara · 2 november 2013 op 13:13
Ik vind de technologie de laatste 60 jaar enorm vooruit gegaan en heb er veel goede dingen van gezien. Maar dat gestaar op een schermpje en de mens naast je niet meer waarnemen vind ik achteruitgang. Mijn generatie heeft voor de patat-generatie gezorgd, ik begrijp dat jij daar het slachtoffer 😉 van bent, doe het anders met de app-generatie. Het is aan volwassenen de jongeren te onderwijzen en op te voeden met en zonder digitale hulpmiddelen.
Lezenswaardig debuut. Succes hier.
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 14:53
🙂 slachtoffer is een groot woord. Misschien is app-generatie een goede ja.
Blanchefort · 2 november 2013 op 15:54
Goed verhaal.
Welkom.
Yoshimitsu · 2 november 2013 op 16:26
Thanks 🙂
Bart Brompot · 3 november 2013 op 10:56
Ik ben bijna…. 60. Heb net afgelopen week een column geschreven over dit fenomeen. Lekker “oude-lullerig” over de jeugd van tegenwoordig. Was volgens mij niet goed genoeg voor columnX maar wellicht zie je hierin enige herkenning… http://brompot7.blogspot.nl/2013/11/scheefhanger.html
Yoshimitsu · 3 november 2013 op 21:19
🙂 Ja zeker, goed column.
pally · 5 november 2013 op 12:20
Prima debuutcolumn, Josh. Ben het eens met de nuancering van Mien.
Welkom hier.