De Kerstgedachte

Vrede op aarde, ieder jaar rond de kerst weer een terugkerende mythe. Het hele jaar door ‘mag’ men elkaar keihard de waarheid vertellen, elkaar voor vies en vuil uitmaken, vooral NIET de ‘lieve vrede’ bewaren, BEHALVE als het Kerst is. Want dat heeft iemand (wie dan?) ooit zo bedacht. Nou, de krampachtigheid straalt je, als een verstopte endeldarm, tegemoet.
En bij ons thuis deden we natuurlijk mee aan die onzin. De spanning was in dikke plakken te snijden tijdens the most wonderfull time of the year. Verplicht 2 dagen ‘gezellig’ tegen elkaar doen. Mijn ouders waren het in de eerste plaats al helemaal niet gewend, want m’n vader was er vrijwel nooit door z’n drukke baan. Twee volle dagen op elkaars lip zitten ipv de gebruikelijke 1,5 uur per week is dan behoorlijk heftig.

Eerste kerstdag was standaard – maaaaaanden van tevoren- gereserveerd voor stomme opa en oma (m’n moeders ouders) en dat was dan eerste beproeving. Ze waren niet voor niets de ‘stomme’ opa en oma want er mocht NIKS. Mond houden en naar het kerstconcert op de radio luisteren. Onnatuurlijk stil zaten we stipt om 18.00 uur daar aan tafel een beetje stijf ons kerstdiner naar binnen te ‘langetanden’. De tweede beproeving..want zoals ieder jaar bestond dat uit konijn (die m’n zusje en ik uit sentimentele overwegingen nooit opaten), sprrrruiten en aardappelpuree met klonten.

M’n moeder probeerde ons dan, krampachtig lief tegenover de familie (ondertussen woedend sissend en armenknijpend), over te halen tot het ‘proeven’ van een hapje. Opa en oma ergerden zich bijna (maar helaas nooit helemaal) dood aan ons ,onopgevoede kleinkinderen.. M’n vader ergerde zich DAAR weer aan en schonk z’n wijnglas voor de zoveelste keer vol. Uiteindelijk was m’n vader meestal zwaar aangeschoten en m’n moeder witheet van ingehouden woede als we weer naar huis gingen.

Tweede kerstdag gingen we naar de andere opa en oma waar WEL alles mocht, zoals het leegeten van de overdadig be-kerstkransde boom. De bonbons met kersenlikeurvulling leegzuigen..tussendoor een gevuld ei..of 4..5..Koekjes, blokje kaas, een ijsje. Daarna verstoppertje doen. Tikkertje. Kortom..als we daar vandaan kwamen, en m’n ouders de keuken indoken om een overdadig kerstdiner inelkaar te flansen, hadden m’n zusje en ik eigenlijk al gegeten en gedronken en waren we rijp voor ons bed. Maar dat kon dan weer niet want we moesten, zoals dat nu heet, ‘qualitytime’ aan elkaar besteden. Uren stonden m’n ouders in de keuken te romertopfen, elkaar af te snauwen en tegen de tijd dat alles gereed was waren m’n zusje en ik ,door alle ongewone dingen die we die dag al hadden gegeten, kotsmisselijk, m’n ouders op het punt om elkaar af te maken… En bij de aanblik van de kookkunsten van m’n ouders riepen wij dan; GADVER! Gaan we DAT eten??

NatUUrlijk kreeg m’n vader de schuld, want het waren ‘zijn’ ouders die dat ‘expres’ hadden gedaan om haar te pesten. De bom barstte. Hevig. Mijn vader verdween altijd naar de buurman, m’n moeder huilend naar de slaapkamer en het duurde wel tot aan oud en nieuw voordat het weer werd bijgelegd.

Ieder jaar weer….

Fijne Kerstdagen iedereen!