Als blij bezitter van een eigen hok kreeg ik naast een aanslag over de WOZ-waarde van mijn huis ook weer de rekening van de gemeentelijke belastingen gepresenteerd dit jaar. Een ongeluk komt nooit alleen en het stemde mij bepaald niet vrolijk. Reden om even mijn kop in het zand te steken in de gezelligheid van de kroeg. Tijdens het ommetje daar naartoe kon ik gelijk even de rekeningen op de bus doen, dan was ik daar tenminste vanaf. Aan het einde van de avond bleek de gezelligheid toch van een soort die wel een tijd kent zodat ik, met een temperatuur van vier centimeter onder nul, weer naar huis liep. Door de kou kwam er een plotselinge aandrang opzetten waardoor ik mijn pas lichtelijk versnelde in de hoop mijn huis nog op tijd te bereiken. Halverwege mijn wandeling begon ik toch overtuigd te raken dat deze doelstelling wat ambitieus was gesteld, toen het me er al bijna langs de pijpen uitgutste. Nu ben ik gelukkig van het mannelijk geslacht waardoor ik ben uitgerust met zo’n handige slurf. De nood brak blaas dus haastig ging ik op zoek naar een plek waar ik, in de bescherming van de schaduw, even stil kon staan om het te laten lopen. Het water stond mij nog net niet in de schoenen toen ik stampvoetend een geschikt plekje vond waar ik snel mijn gulp opende voor de openbaring.

Terwijl ik mijn Chinees dierenriem-teken eer aandeed, door mijn terratorium af te bakenen, werd het genot van het legen van mijn blaas ruw verstoord. Plotseling stond ik in de spotlights toen er met een zaklamp midden in mijn gezicht werd geschenen. “Wat zijn we aan het doen?” hoorde ik vanaf de lichtbron komen terwijl ik verblind werd door het felle schijnsel. Een intelligentere vraag had ik ook niet kunnen verwachten toen het licht uit mijn gezicht verdween en ik een neo-nazistisch uitziende skinhead in uniform, als weerspiegeling van onze samenleving, zag staan. Het was dan ook enkel de koninklijke aanspreekvorm die mij bewoog antwoord te geven op deze vraag. “Ik laat de kleine even uit” was mijn antwoord. Nadat ik eerder deze avond nog mijn afvalstoffenheffing had betaald, leek mij dit toch geen doodzonde. De badmuts wetsdienaar dacht daar anders over en trok zonder pardon zijn bonnenboekje om mij een rekening van vijfenzeventig euro op te spelden.

Als de gebeten hond probeerde ik de situatie nog uit te leggen maar het mocht niet baten, ik werd enkel afgeblaft. Omdat de pratende kut toch niet voor rede vatbaar bleek, besloot ik mijn betoog maar snel te staken voordat ik mijn zaak echt uit de hand liet lopen. Met mijn staart tussen mijn benen droop ik maar af. Wie het hier breed heeft mag het rustig breed laten hangen maar mag dan niet zeiken over de consequenties.

Categorieën: Diversen

12 reacties

Li · 9 maart 2006 op 20:06

Weer een heel andere Kingcolumn deze keer. Maar wel een hele leuke. De verontwaardiging spettert zo ongeveer van mijn scherm en ik kan me heel goed voorstellen dat je pissig bent. 😀

Li

DriekOplopers · 9 maart 2006 op 20:51

“Wat zijn we aan het doen” suggereert een gedeelde verantwoordelijkheid voor de daad. Vier mogelijkheden:

1. geen bekeuring, want uitlokking

2. bekeuring wordt voor de helft door Bromsnor betaald

3. ook Bromsnor krijgt bekeuring voor het volle pond

4. bekeuring vervalt, want Bromsnor heeft geen bon, en daders moeten gelijk behandeld worden

U ziet, met mijn carriere als jurist wordt het nooit wat 😀

Driek

wendy77 · 9 maart 2006 op 21:27

Ik vind dit je meest aangename column tot nu toe. Maar dat ligt misschien meer aan mij hoor. Ik hou nu eenmaal meer van dit soort columns dan van dat gelul in het duister 😀
Kortom, zo lust ik er wel meer van jou

Mosje · 9 maart 2006 op 21:47

Ik heb vanavond ook staan wildplassen. Tussen Assen en Hoogeveen. Daar schijnt het te mogen. Ik deed het zo’n beetje onder het toeziend oog van een stel agenten. Maar ja, we hebben het dan ook over Drente.

Raindog · 9 maart 2006 op 23:58

Vind het een erg leuk stukje King. Klein en eenvoudig en van minder bedoelde importantie dan sommige van je andere stukken. Ook dit gaat je erg goed af wat mij betreft. Een niemandalletje dat ons zo goed als allemaal had kunnen overkomen. En daarom erg leuk. De idee dat belasting betalen bepaalde privileges zou moeten scheppen herken ik als geen ander. 😉

senahponex · 10 maart 2006 op 00:41

[quote] “Ik laat de kleine even uit” was mijn antwoord. Nadat ik eerder deze avond nog mijn afvalstoffenheffing had betaald, leek mij dit toch geen doodzonde. De badmuts wetsdienaar dacht daar anders over en trok zonder pardon zijn bonnenboekje om mij een rekening van vijfenzeventig euro op te spelden[/quote]

Heel heel leuk geschreven en je moet blijvemn opletten met onze hermandad ze zijn allert we kunne rustig slapen de terroristen worden aangepakt GROOT en KLEIN 😀

Mup · 10 maart 2006 op 03:11

Gelukkig was je nog niet zo dronken, dat je aan de lul vroeg: ‘Heb ik wat in mijn handen?’ Als het antwoord dan negatief was geweets, had jij geroepen; ‘Shit, sta ik weer in mijn broek te zeiken’.

Geen beter vermaak dan leedvermaak, sorry:-) daarom een erg leuk stuk,

Groet Mup.

Wright · 10 maart 2006 op 09:37

Grmf, voor €75 had ik zijn schoenen nog even meegenomen. 😕
Leuk schrijfsel. 😛

Ma3anne · 10 maart 2006 op 10:33

Ik vind dat die agenten je toch minstens even hadden mogen helpen je gulp dicht te ritsen voor die 75 euro.

Ja, dit soort columns van jou lees ik ook graag!

KawaSutra · 10 maart 2006 op 13:57

Dus als ik het goed begrijp mag je buiten niet zeiken. En we hebben hier altijd de mond vol over onze vrijheid van meningsuiting! 😕

[quote]Het was dan ook enkel de koninklijke aanspreekvorm die mij bewoog antwoord te geven op deze vraag.[/quote]
Prachtig die woordspelingen in je betoog, een goed lezer kan er nog veel meer in terug vinden.

KingArthur · 11 maart 2006 op 12:45

Bedankt voor de leuke reacties weer. Ze doen mij altijd erg veel goed. Neem mij ook niet kwalijk dat ik zelf de laatste tijd nog zo weinig reageer maar de hectiek van mijn leven op dit moment zorgt ervoor dat ik hier bijna geen tijd meer voor heb. Mogelijk dat dit in toekomstige teksten duidelijker zal worden als ik mijn vele indrukken van de afgelopen tijd op een juiste manier heb gestructureerd. Nogmaals bedankt voor jullie reacties.

Dees · 11 maart 2006 op 16:26

[quote]Terwijl ik mijn Chinees dierenriem-teken eer aandeed, door mijn terratorium af te bakenen, werd het genot van het legen van mijn blaas ruw verstoord.[/quote]

Misschien moet je toch meer uien en knoflook eten en blijven ze dan wel uit de buurt. 😀

Ook ik ben meer fan van dit type column van je hand, minder franje, meer wol.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder