De moestuin 4 Slakattack

‘Dat hadden jullie niet verwacht hè, smeerlapjes, slijmjurken, snotsnuivers, dat de tuinman om half twee in de nacht met zijn Hema flashlight de kooltjes en de kropsla kwam inspecteren. Lekker knaagie knaagie aan mijn plantjes, huh het is donker hij ziet het toch niet en ondertussen een gezellig slakchatje…Maar nobody touches my vegetables nóbody.’ Het is duidelijk, Ik heb de tegenaanval ingezet.
‘De gastropoda of buikpotigen, zo genoemd omdat ze zich met hun gespierde buik voortbewegen raken actief in de schemering en fourageren ’s nachts.’
Jáhá, betrápt en nou denk je zeker dat je heel wat bent met je bewegende sixpack, maar big deal, want de grote tweevoeter heeft toevallig Wikipedia!’
Mijn zaklamp werpt een spookachtig licht door de duisternis als ik van bak naar bak wankel.Voor een toevallige voorbijganger moet het een luguber gezicht zijn. Mompelend als een maanzieke sjamaan, want een flesje Chileens rood voor bij het wachten, trek ik vingergrote bruine naaktslakken van de bladeren en verpulver ik de huisjesslakken.
Jazeker, die met die leuke antennetjes, die het zo goed doen op tekeningen in peuterboekjes..;
‘Op een mooie ochtend wordt Sjakie Slak wakker en steekt zijn kopje voorzichtig uit het huisje dat hij op zijn rug draagt.
Zien jullie dat jongens, dat is Sjakie..die gaat leuke avonturen beleven..’
Nou reken maar, daar ga je Sjakie..zo de sloot in met al je broertjes en zusjes.
De forse jongens, de sportschoolslakken, die goed zijn voor een compleet rode koolblad per nacht,hechten zich onmiddellijk als bloedzuigers aan mijn vingers en slijmen mijn handen onder.
Ondanks al mijn moed en vastberadenheid griezel ik toch even als ik ze met een langgerekt ‘Tsjaaap’ weet los te trekken.
De lange witte albino’s lijken geheel en al uit drab te bestaan en glibberen alle kanten op als ik ze aanpak.
Deze nacht maak ik 23 slachtoffers, morgen zet ik de streepjes op mijn schoffel..
En maak je geen illusies, I’ll be back!