De voordelen van dementie

Als iemand die aan dementie lijdt valt het me telkens weer op hoe negatief er over het algemeen over deze ziekte door buitenstaanders gepraat en geschreven wordt. Ik wil zeker niet ontkennen dat er aan het dement zijn nadelen verbonden zijn, maar daar staan mijns inziens voordelen tegenover.

Zo komt er verscheidene malen per dag een… eh… een… kom, hoe heten ze nou…, van die wezens met een jurk aan… o ja een vrouw! Er komt een vrouw die me iets te eten en/of te drinken komt brengen. Er komt een vrouw die me iets te eten en/of te drinken komt brengen. Ja. En dan ben ik verheugd, want ik ben een groot liefhebber van eten en drinken, daar kunnen ze me desnoods ’s nachts voor uit m’n bed halen.

Maar daar blijft het niet bij. Want die vrouw blijk ik dan niet te kennen, het is een volkomen onbekende vrouw. Dus vraag ik beleefd wie ze is en dan zegt ze haar naam, maar die heeft geen enkele betekenis voor me en dan legt ze uit dat ze mijn vrouw is. Mijn vrouw! En dan word ik uitbundig van vreugde want niet zelden zit ik te denken: Ik ben een oude, zieke man en welke vrouw wil er nou een oude, zieke man die ook nog moeilijk ter been is? En dan ben ik bevreesd dat ik nooit met een vrouw in het huwelijk zal kunnen treden. Maar dan blijkt dus dat ik me voor niets zorgen heb zitten maken omdat ik al een vrouw hèb! Mooie momenten zijn dat en ik beleef ze iedere dag meerdere keren. Volgens mijn vrouw.

En er is meer. Af en toe komen er een onbekende man en vrouw van middelbare leeftijd op bezoek en nadat ze hebben uitgelegd dat ze mijn kinderen zijn spring ik een gat in de lucht van blijdschap! Want ik heb altijd graag kinderen willen hebben, maar dacht dat dat er op mijn leeftijd, en ook mede gezien het feit dat ik geen vrouw heb, niet meer van zou komen.

En nòg zijn we er niet, want de onbekende vrouw die me steeds van etenswaren en drank voorziet en bij nader inzien telkens mijn echtgenote blijkt te zijn, klaagt vaak dat er zoveel herhalingen op de kijkbuis zijn en ze kan best gelijk hebben maar ik merk daar persoonlijk niets van. Integendeel, iedere avond kijk ik weer op van het verfrissende aanbod.

Zo is er een nieuwe, spannende serie van start gegaan waarin een man in nauwe samenwerking met een pratende auto onrecht en misdaad te lijf gaat. Ook kijk ik graag naar natuurprogramma’s en verbaas me er dan over hoeveel dieren er zijn waar ik nog nooit van gehoord heb. Zo zag ik laatst een dier met een hele, hele lange nek dat blaadjes van hoge bomen at. Nee, je kan natuurlijk beter gezond zijn, maar al met al ik vind dat ik het met mijn ziekte nog niet zo slecht getroffen heb. Stel je voor dat je alles zou onthouden, dat lijkt me veel erger.