De wereld zonder ‘Hotmail & Hyves’

‘Ik heb een nieuwe tattoo, dat deed pijn, maar ben er blij mee@home’
Dit soort berichten vliegen je om de oren als je je aanmeld op je persoonlijke Hotmail of Hyves account. Hoe zou de wereld eruit zien zonder Hotmail of Hyves is de vraag die ik mezelf stel, terwijl ik naar buiten kijk en geniet van een lekker glas melk en twee overheerlijke koekjes.
‘Ik drink nu lekker en glas melk en geniet van twee lekkere koekjes@ home chillin’. Bij dit soort teksten zou ik als reactie krijgen RESPECT! Waarom eigenlijk, om dat ik thuis aan het zogezegd chillen ben of omdat ik aan het genieten ben van een glas melk en twee lekkere koekjes.
Ik denk dat mensen erg gericht zijn op wat andere aan het doen zijn. Dit komt doordat de hedendaagse programma’s alleen maar in het teken staan van wat we aan het doen zijn. Maar als je dat nou echt zo belangrijk vind om te weten wat een ander aan het doen is, 24 uur per dag. Want je hebt ze er tussen zitten, die ‘hyvend’ door het leven gaan en opzoek zijn naar ‘hot’mails. Wat ben jezelf dan eigenlijk aan het doen. Zijn we zo gefocust op een ander dat we onszelf vergeten.
En dan ga ik het niet eens hebben over reallife TV. Nou o.k. een klein beetje dan. Is het niet te gek voor worden,dat dit soort programma’s behoren tot de meest bekeken programma’s? Waar keken onze opa’s en oma’s naar als ze lekker gezellig op zaterdag avond met het gezin op de bank zaten. De tijd ‘Toen geluk ook echt nog heel gewoon was’!
Ik denk om weer even terug te komen op mijn eerder gestelde vraag. Dat de wereld er wat toegankelijker uit zou zien. Want al die ‘hyvers’ en ‘hotmailers’ zitten een groot deel van de dag met hun neus in hun telefoon. Je zou denken dat we op den duur te kampen krijgen met een toename van nekklachten. Misschien ook wel goed, want dat zou weer betekenen dat je wel weer contact met de mensen in de echte wereld zou moeten maken, die je nekklachten zouden kunnen verhelpen.
Begrijp me niet verkeerd ik vind de zogeheten digiwereld echt een doorbraak. Er is een hoop mogelijk binnen het communiceren, maar het maakt het communiceren ook wat oppervlakkiger. Je bent beperkt in het uiten van je emoties, nou daar hebben ze al weer wat op gevonden. De smileys. Wat dus betekent dat we onszelf moeten meten aan een gele M&M. Wat is het volgende?
Ik bedoel, zijn ze alweer aan het bedenken hoe je bijvoorbeeld de intonatie in je stem kan verduidelijken??
Wat ik heel erg mis is het voeren van een gesprek gewoon op de man af. Een gesprek tussen twee of meerdere mensen, waarin je gebruikt maakt van volledige en goedlopende zinnen. Een gesprek waarin je niet hoeft te vertellen waar je bent en met wie. Een gesprek waarin je de ander aankijkt en oprecht en direct kan reageren. Zodat je dus niet meer in spanning naar je telefoon of beeldscherm hoeft te staren in afwachting op een antwoord. Of niet meer hoeft te reageren op een geluidje dat aangeeft dat de ander antwoordt geeft.
Wij mensen zijn sociale wezens en geen asociale robots, die het lef hebben om midden in het gesprek je profiel ineens op afwezig te zetten. Zie je het al voor je sta je in de kroeg lekker te kletsen, besluit de ander om ineens zonder pardon je de rug toe te keren. ‘Ben zo terug’, ‘afwezig’ of ‘aan het ‘lunchen’. Het zou wel een handige tactiek zijn als je wordt lastig gevallen door een vieze gluiperd.
Maar weer even serieus. Ik daag jullie allemaal uit om eens een dag het leven aan te gaan zonder Hotmail of Hyves! Hopelijk gaat er dan een wereld voor je open. :eureka: