Dubbelzin

Ze kijkt hem doordringend aan en tongstreelt haar ijsje met opgaande bewegingen. Dan steekt ze het hoorntje volledig in haar mond, spant haar lippen, en trekt het er tergend langzaam weer uit. Een druppeltje vanille glijdt over haar kin. “Lekker” zegt ze zachtjes. Haar handelingen laten hem niet onberoerd. Hij heeft minder ijs dan zij en duwt zijn tong diep in het wafeltje, op zoek naar een laatste zinneprikkeling.
“Heel erg lekker,” zegt hij “zullen we er nog eentje nemen?”
Zijn ogen verraden een onmiskenbare hunker.
“Is goed,” antwoordt ze “maar dan wel met twee bolletjes, dan kan ik er lekker lang over doen.”