Een gedenkwaardige maandagavond?

Elf april van dit jaar was een gedenkwaardige maandagavond! Ik denk niet dat er veel mensen zijn die daar een speciale gedachte bij hebben. Maar eindelijk was het dan zo ver! Na 6 jaar ploeteren in de krochten van de Jupiler League is Sparta Rotterdam, de oudste betaald voetbalclub van Nederland, gepromoveerd en terug in het walhalla van de Eredivisie! De beelden op televisie en in de kranten spraken voor zich. Doldwaze spelers dronken van geluk, en natuurlijk van het gesponsorde gratis bier. Bestuursleden opgelucht en vol trots uitkijkend naar sportief en financieel betere jaren. En bekende Nederlanders (of Rotterdammers) vol in beeld met de nodige aandacht voor zichzelf maar ook voor de club. Zelf zat ik die avond aan de bar te genieten van een biertje in een nagenoeg lege Ierse pub bij mij in de stad. Lekker rustig kijkend naar de voor zich sprekende televisiebeelden vanuit een feestvierend stadion in Rotterdam op een scherm schuin achter de bar. De glimlach op het gezicht van de barkeeper was opvallend maar ook was er een blik in zijn ogen van gemis. De man had het postuur van een worstelaar met armen als scheepstrossen en zou door kunnen gaan als een noeste havenarbeider of dokwerker. Zonder wat te vragen kreeg ik een nieuw koud vers getapt biertje en raakte wij aan de praat terwijl op het scherm beelden verschijnen van dolgelukkige “Spartanen” van alle leeftijden. Rustig en bedeesd vertelt de barman dat hij eigenlijk zijn avonddienst had willen ruilen maar al zijn collega’s hadden andere verplichtingen. Op deze maandagavond had hij tussen de feestvierende en historie snuivende supporters op het veld moeten staan in “Het kasteel”. Hossend, juichend en sommigen huilend van geluk naar aanleiding van de geleverde prestatie. Vol trots vertelt de man hoe hij als klein kind aan de hand van zijn oma mee werd genomen naar het stadion waar hij getuige is geweest van prachtige spelers als Tonny van Ede, Dennis de Nooijer maar ook Louis van Gaal en Danny Blind. Deze avond had hij niet zijn klanten willen bedienen wat hij met zoveel liefde al jaren doet maar had hij samen met zijn oma, die hem de liefde voor de club heeft bijgebracht, op het prachtige groene voetbalveld moeten staan om vol trots te genieten van deze heerlijke, gedenkwaardige avond. Oma stond nu alleen tussen al die anderen. Hoe een “Spartaan” ver van Rotterdam en achter de bar in een Ierse pub zo vol liefde kan vertellen over zijn oma en hun gezamenlijke liefde en passie voor hun club, en zo een gedenkwaardige maandagavond nog meer waarde geeft!