Elfje voor één dag

16 April was het zo ver de Elf Fantasy Fair 2011! Na heel veel verhalen gehoord te hebben over hoe leuk het zou zijn besloot ik dat ik dan zelf ook maar moest kijken hoe het was om rond te lopen tussen de mythische wezens, sprookjesfiguren elfjes en andere uitgedoste figuren.
Ik moest er dus maar zelf aan geloven, en vroeg in de ochtend hees ik me in mijn eigen kostuum in de hoop niet uit de toon te vallen. Op het station is het nog even spanning of mijn vriendin ook het lef heeft gehad een kostuum aan te trekken maar gelukkig ben ik vandaag niet de enige die nagestaard gaat worden in de trein. In de trein wensten we dat we iets eerder vertrokken waren want er was praktisch niemand anders meer met een kostuum, die waren allemaal al eerder gegaan. Elke keer als ik iemand met een raar kapsel of zo iets zie en zeg: “je zult er maar zo bijlopen” word ik er op niet al te subtiele wijze op gewezen door mij vriendin dat ik eerst eens naar mezelf moest kijken. Oh ja dat is waar ook… Mijn elfenkostuum valt in smaak bij de kleine kindjes, bewonderend wordt ik nagestaard en wordt er naar me gezwaaid. De mensen van mijn leeftijd zijn echter wat minder begripvol, zij vinden het vooral erg raar. Ach ja, dat is ook best begrijpelijk.
Eenmaal aangekomen bij de laatste trein stroomt “het vreemde volk” langzaam binnen. Overal komen mensen met toverstokjes en elfenoortjes tevoorschijn. Gelukkig maar, nu zijn wij niet de enige idioten die hier rondlopen. Bij Haarzuilens ben ik blij dat ik een kostuum heb aangetrokken, er zijn maar weinig mensen die niets aanhebben en die worden op dezelfde manier aangekeken als wij in de trein.
Goed, het is dus een festival dat jaarlijks gehouden wordt op het terrein van kasteel Haarzuilens (ook wel bekend uit de serie Ernst en Bobbie). Op verschillende plekken vinden er verscheidene activiteiten plaats. We begonnen onze reis in the fantasy avenue waar piraten hun intrek hadden genomen. Je kon er PiratenMede (honingwijn) kopen, iets dat we ondanks de hoge prijs ook zeker gedaan hebben. Vervolgens liepen we door over the Boulevard of Books and Arts. Je kon hier een workshop filmmaken krijgen en je boeken laten signeren door bekende schrijvers. Volgens de website had Tais Teng er moeten zijn maar we konden de beste man niet vinden, erg jammer want ik had nog wel een boek meegesleept om te laten signeren. Bij the court of Tales stond een bandje middeleeuwse muziek te maken en keken wij onze ogen uit naar mensen die echt de meest waanzinnige kostuums droegen. Bij de kapel zat een kereltje op een muurtje verkleed als een minion (uit de film verschrikkelijke ikke). The medieval field in het bos was omgetoverd tot een middeleeuws dorp, waar mensen alledaagse dingen uit de middeleeuwen aan het doen waren. Naast the Medieval Road, op Odin’s Elysum vonden LARP (life action roleplay) gevechten plaats en kon men zich met rubberen zwaardjes uitleven. In the darkwoods stonden de “koninklijke vertrekken” en kon je het hof van koning Midas bezichtigen. Alles en iedereen was in goud gehuld. Toen we door the darkwoods heen banjerden kwamen we een erg bijzondere verschijning tegen die mijn vriendin toch echt moest volgen. Het was iemand die verkleed was als een actiefiguur uit haar favoriete game. Deze persoon was zeker een voorbeeld van hoe ver sommige mensen gaan voor hun kostuum. Het kostuum was perfect uitgewerkt en de persoon in kwestie bleef de hele tijd in zijn rol. Na meegesleurd te zijn door mijn vriendin waren kwamen we aan in the Dragon Alley en waren we hem ineens kwijt. In the dragon alley werd een indrukwekkende chinese zelfverdedigingcursus gegeven, maar wij hadden beide een lange rok aan en besloten dat dit dus niet zo handig was.Via the witches circle door naar Walhalla dan maar. Bij het Walhalla stage waren The Dolmen net aan de gang met een optreden. De muziekstijl die The Dolmen spelen wordt ook wel FolkRock of FolkMetal genoemd. Dit is dus een mengelmoes van middeleeuwsklinkende folk muziek en rock/metal. Enkele enthousiastelingen begaven zich op de dansvloer en lieten hun danskunsten zien.
Op het andere podium bij het labyrint kon je meedoen met een workshop balfolk dans, dat was echt super!
Helemaal uitgeput belandden wij die avond in de trein. Nog steeds in kostuums maar dat boeit niet…
Het was dus een geslaagde dag, en volgend jaar gaan we zeker weer als het aan mij ligt! Het is een bijzondere ervaring en heel gaaf om te zien hoeveel tijd sommigen in hun kostuum stoppen! Een dag vol middeleeuwse fantasy cultuur en kunst, een dag om nooit te vergeten!