Heerlijk is het de duik te nemen van je leven. Niet dagelijks maar zo af en toe duik ik heel graag, niet in het zwembad, dat is weer te gewoon. Iets in mij roept dan: ‘het is weer een tijd voor een lekkere duik.’ Huisgenoten kijken mij dan aan en weten hoe laat het is. Niet al te enthousiast gaan ze wel mee om te kijken. Zo ook die keer, ik had mee gedaan aan een of andere loterij en ik won een duik. Met de winnaresbrief ging ik die zaterdag naar de plek waar het allemaal ging gebeuren. Ik had er al dagen naar toe geleefd en had er enorm veel zin in.
De kinderen keken mij bedenkelijk aan, zo van ‘mam, zou je het nu wel doen?’
Helaas voor hen was er maar een antwoord een zeer bewuste: ‘JA, natuurlijk ga ik die duik nemen.’
Met de brief in de hand liep ik naar een van de mannen van de organisatie en liet de brief zien. Nog een paar minuten moest ik wachten, ik lachte even naar man en kinderen die achter een hek stonden en toe keken.
Ik nam plaats en met vier mannen gingen ze in de weer om te zorgen dat alles goed vast zou zitten. Gordels werden aan getrokken en alles werd dubbel gecheckt. Toen begon ook mijn hart wel iets harder te bonken, maar ik genoot toen zijn mij omhoog trokken. Zo’n 50 meter boven de grond hing ik in afwachting van wat er ging gebeuren. Om mij heen kijkend zag ik de hele stad, de piepkleine mensjes onder me. En dat is kicken.
Geen waterplas, geen zee waar ik in zou duiken, maar gewoon lucht. Met daaronder straatstenen niets meer of minder.
Het moment dat ik zittend in een smart(auto) met een supersnelheid naar beneden vloog, dat was helemaal te gek. Ik hou van spanning en dit gaf me spanning genoeg, om dit later nog eens te doen, maar dan wilde ik wel zelf springen zonder auto.
In een Oostblokland nam ik later dat jaar, dus nog eens zo’n duik, gebonden aan de voeten, sprong ik die keer zelf, wel boven water naar beneden. Het vliegen is geweldig, ik voelde me een vogeltje, zo vrij en gedachteloos.
Zoiets moet je zelf ervaren denk ik, om te begrijpen wat ik bedoel. Heb je hoogtevrees of vliegangst begin er dan maar niet aan. Ben je nergens bang voor, dan zeg ik doe het minstens een keer in je leven. Het is geweldig gaaf.
14 reacties
Louise · 13 april 2005 op 12:08
Op z’n tijd, maar liefst zo vaak mogelijk, neem ik een duik in het leven. Compleet met vrije val en alles erop en eraan.
Maar dan wel in de figuurlijke zin van het woord, dat ge-bungee-jump is echt niets voor mij en mijn hoogtevrees.
(goh pepe, wat een lef! Ben onder de indruk hoor 🙂 )
Mosje · 13 april 2005 op 12:20
Duiken doe ik niet. Val altijd tussen wal en schip, en van m’n voetstuk.
Knap hoor, dat jij het wel durft.
WritersBlocq · 13 april 2005 op 12:52
Oewáááááh brrrr ENG! Petje af dat je dit doet, en gaaf dat je het knopje hebt gevonden waar je je kick uit haalt. Niks voor mij, behalve als Louise nog een antihoogtevresertje over heeft? Dan gaan we samen!
Ik proost, dankzij jouw hulp met het fotootje, op je volgende duik :pint:
Kees Schilder · 13 april 2005 op 13:43
Zeker knap dat je daar aan begint. Ik ben al genoeg gevallen en weer opgestaan.
De column is geweldig pepe
champagne · 13 april 2005 op 14:26
ik sluit me bij Louise aan, ik neem vooral regematig een duik in het leven…
Ik kan me voorstellen dat bunjee jumpen een kick oplevert, maar mijn ‘kicks’ haal ik toch echt liever uit andere dingen..
Leuke column. 🙂
Ma3anne · 13 april 2005 op 15:24
En je bent nog steeds heel? Knap!
Angelique · 13 april 2005 op 16:32
[quote]Het vliegen is geweldig, ik voelde me een vogeltje, zo vrij en gedachteloos.[/quote]
Dat gevoel ken ik, maar gelukkig hoefde ik niet aan een touw te bungelen … jij hebt lef zeg ! 😮
[quote]Huisgenoten kijken mij dan aan en weten hoe laat het is[/quote]
Ze zijn vast wel wat gewend … 😀
Heerlijk lezen groetjes Angelique
Angelique · 13 april 2005 op 16:32
[quote]Het vliegen is geweldig, ik voelde me een vogeltje, zo vrij en gedachteloos.[/quote]
Dat gevoel ken ik, maar gelukkig hoefde ik niet aan een touw te bungelen … jij hebt lef zeg ! 😮
[quote]Huisgenoten kijken mij dan aan en weten hoe laat het is[/quote]
Ze zijn vast wel wat gewend … 😀
Heerlijk lezen groetjes Angelique
Wright · 13 april 2005 op 20:23
[quote]Heb je hoogtevrees of vliegangst begin er dan maar niet aan[/quote]
Ik heb al hoogtevrees als ik een stoepje af moet.. 😮
Heb dan ook de grootste bewondering voor waaghalzen als jij, Pepe![img]http://images.fok.nl/s/worshippy.gif[/img]
KingArthur · 13 april 2005 op 21:17
Een duikvlucht in mijn leven vond ik wel voldoende en ik hoop het daarbij te houden.
Li · 14 april 2005 op 00:20
Mag ik de volgende keer mee?
Ik ben wel in voor zoiets en daar is niks ‘zweverigs’ aan!
sally · 14 april 2005 op 22:38
Ooit “gezwoven” in een luchtballon.
Veilig in een mandje. Maar wat mij betreft al angstaanjagend genoeg.
In gedachten zweef ik heel wat af. Ook heerlijk.
Met mijn gedachten ergens anders… zweef ik altijd overal.
liefs Sally
pepe · 15 april 2005 op 07:50
Iedereen bedankt voor de reacties en Li mochten we ooit de kans krijgen duiken we samen, lijkt me heel leuk.
😛 😛 😛
WritersBlocq · 15 april 2005 op 16:31
en ik ga mee met Louise en d’r hele koffer vol met rommel. Dan zijn we sneller beneden met het gewicht van alles dat ze nog niet aan Mosje verpatst heeft. Ik sta liever met 2 (of 4 paarden-)benen op de grond, maar als Louise meegaat, ga ik ook!!