Gevoelens

Als woorden kunnen omschrijven hoe ik mij voel had ik een boekwerk.
Een opkomend gevoel van verafschuwing bekruipt mij.
Mijn handen jeuken, ik wil gooien, slaan, gillen.
Hoe dieper ik in mezelf naar mijn ziel zoek, des te groter wordt het zwarte gat. Als er een hel bestaat,zitten alle zondaars in mijn maag.
Het verscheuren van mijn geest, het huilen van mijn hart.
De hysterische innerlijke strijd die ik voer met mezelf.
Een oorlog tussen alles overheersende boosheid en ontoegankelijke onmacht.

Enkele minuten staar ik voor mezelf uit,of waren het uren.
Veeg de emoties van mijn gezicht, fatsoeneer mijn kleding, en loop naar de hal.
Richt nog een blik in de spiegel,en veeg het denkbeeldige schuim van mijn mondhoeken af voordat ik mijn jas pak.
Met een harde knal gooi ik de deur achter mij dicht.
Op hetzelfde moment loopt mijn buurman ook de deur uit, twijfelend kijkt hij mij aan.
Ik schroom geen moment, met glimlach begroet ik hem,
En zeg “mooi weertje hè” buurman.