Zinloos Geweld……
Te vaak staan de kranten en internet er vol van…
* jongen zwaar mishandeld door groep jongeren, toestand kritiek
* vrouw 86 mishandeld door 2 onbekende mannen
*man zwaar mishandeld nadat hij een groep jongeren aansprak wegens vernieling
*jongen overleden na zinloos geweld
Als moeder van 3 opgroeiende kinderen slaat de schrik me soms om het hart.
Moet ik mijn kinderen in deze maatschappij “loslaten”?
Wat heeft het voor zin om mijn kinderen normen en waarden bij te brengen, ze weerbaar te maken, ze te leren om bewust naar zichzelf en hun gedrag te kijken……als er groepen/individuen zijn die GEEN aanleiding nodig schijnen te hebben om iemand te mishandelen….om iemands leven te ruineren….om nabestaanden intens verdriet te bezorgen!
Die het wel stoer vinden om te laten zien hoe sterk en machtig ze zijn in groepsverband…die iemand van het leven beroven die ze waarschijnlijk niet eens kennen….
IEMAND die ouders heeft, broers, zussen, familie, vrienden of kinderen….IEMAND die nog een heel leven voor zich had….IEMAND die doelen in zijn/haar leven had….IEMAND die van het leven genoot…IEMAND die voor een ander WEL heel waardevol was!!
In een paar minuten tijd beslist zo’n groep of individu over het lot, en niet alleen van het slachtoffer, maar van vele mensen….VERSCHRIKKELIJK!
Een beslissing genomen door je medemens, een beslissing die je niet meer terug kunt draaien!
Diep van binnen schreeuwt mijn hart WAAROM? als ik die dingen lees.
Ik kan niet begrijpen wat een persoon beweegt om zoiets te doen….om het recht in handen te nemen en te beslissen over het lot van iemand anders? Over het lot van iemand die weerloos is, verstijfd van schrik, waarschijnlijk denkend aan de personen die hem/haar lief zijn! En er toch voor kiezen om door te blijven schoppen of slaan…..verblind door WAT???
Waar is hun innerlijke stem die ze verteld; dit is niet oké, dit kan niet, waar ben ik mee bezig!!
Is het de drugs…de alcohol…een gekrenkt EGO die die innerlijke stem verdringt??….of maken WIJ mensen elkaar zo haatdragend en egoïstisch??
Ik sta regelmatig versteld van uitspraken door mensen over andere mensen!
En tegenwoordig kunnen mensen OVERAL uitspraken doen zonder face-to-face tegenover elkaar te staan…..zonder te zien wat je “VRIJHEID VAN MENINGSUITING” met een ander doet!
Neem bv. whats app….mijn kinderen hebben het ook, maar als ik zie wat daar voor meningen op voorbij komen! Daar lusten de honden geen brood van.
Of Facebook….waar mensen stellingen op kunnen zetten waar je op kunt reageren, waar je meningen over andere mensen mag en kunt geven m.b.t hun huidskleur, nationaliteit, over homo’s of lesbiennes enz. enz.
Als ik ooit lees hoe mensen over elkaar of over een “bepaalde groep” mensen praten, zonder ze echt te kennen….iedereen over 1 kam scherend, behandelend als oud vuil, als nutteloos…..discussies die vanachter een computer gevoerd worden, waar mensen elkaar beledigen, de 1 nog harder is dan de ander, waar individuen bijval krijgen van mensen die er net zo over denken en dan groepsgewijs mensen gaan beledigen! Pfffffff
DUS……is het de drugs…..de alcohol…..een gekrenkt EGO die die innerlijke stem verdringt????……of maken WIJ mensen elkaar zo haatdragend, egoïstisch en grensoverschrijdend?!
Categorieën: Algemeen

6 reacties

troubadour · 6 mei 2014 op 16:17

Zelfs bij CX worden de reacties wel eens strikt op de man gespeeld Joice. Dan voel je je gedwongen om je te verdedigen en dan speelt alcohol bij mij wel eens rol in de keuze van de manier waarop, of zelfs bij het besluit om je überhaupt te willen verdedigen.
In jouw column dweep je jezelf enorm op, dat is meeslepend en heeft zijn waarde als moeder, maar je blijft daardoor wat te lang hangen bij de symptomen.

    joyce23 · 6 mei 2014 op 17:17

    hoi troubadour,

    Bedankt voor je reactie, en ik snap dat ook hier de reacties wel eens op de man af gespeeld worden. Heb ik ook geen problemen mee, maar ik mag toch hopen dat dit met een bepaald respect naar de persoon aan de andere kant van het schermpje gebeurd 😉
    En ook ik voel me wel eens gedwongen om mezelf te verdedigen, waar ik bij deze meteen even gebruik van maak 🙂
    Ik ben een gevoelsmens en mijn columns schrijf ik puur vanuit mijn emoties/gevoel, ik schrijf het als het ware van me af, leeg daardoor mijn hoofd en kan daardoor weer relativeren.
    Deze column heb ik geschreven toen ik in de telefoon van mijn 12 jarige zoon berichten vond zoals: kankerlijer, tyfusjood, niemand vind je leuk :-(( , en in diezelfde week een vriend van mijn familielid mishandeld is door een groep jongeren en het wrs niet haalt. Overmand door emoties pak ik dan mijn pen en begin te schrijven puur uit emotie……en blijf dan misschien wat te lang hangen bij de symptomen……maar ik blijf trouw aan mijn gevoel als moeder en schrijfster 😉
    Maar ik waardeer je positieve kritiek en je moeite om mijn column te lezen :yes:

Nachtzuster · 6 mei 2014 op 23:57

Ik begrijp dat deze column uit woede en emotie is geschreven. Met in het achterhoofd houdend wat er o.a. met een vriend van jouw familielid is gebeurt kan ik mij dat ook voorstellen. Soms is het beter om een column even te laten liggen en naderhand de wat storende factoren eruit halen, zoals al die woorden in caps Locks en puntjes. Voor mij voegt het in ieder geval niets extra’s toe. Zwaar onderwerp dat je aankaart en discussiegevoelig. Dat is altijd goed. Om op je laatste vraag in te gaan: ik denk dat milieu, opvoeding en snel beïnvloedbaar zijn (opkijken tegen anderen en stoer mee willen doen) ook een rol spelen.
Welkom hier. En sterkte met de vriend.

    joyce23 · 7 mei 2014 op 07:30

    Hoi Nachtzuster,

    Dank je wel voor de tips :yes:
    En idd het zullen verschillende factoren zijn die een rol spelen bij het verdringen van die innerlijke stem. Ik wilde alleen ook eens benadrukken, gezien mijn ervaring met mijn eigen kinderen, dat respect in de omgang met elkaar wel eens ver te zoeken is tegenwoordig omdat iedereen maar denkt alles te mogen zeggen.
    Maar ook jij bedankt voor het lezen van mijn column en de moeite die je neemt om er op te reageren.

Ferrara · 7 mei 2014 op 16:36

Wat je hier schrijft is niet niks. De woede en onmacht rollen al lezend van het scherm en ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Niet stoppen met het bijbrengen van normen en waarden, want dan is het eind helemaal zoek. Face-book, twitter, het is allemaal zo vluchtig. Ik wens je sterkte.

Schrijftechnisch ben ik het met Nachtzuster eens.
Succes hier.

Mien · 8 mei 2014 op 08:28

De mens een beest. Maar hij is ook lief. Die dubbelheid is van alle tijden. Soms ontspoort het. Maar ik zie geen trend. Ik begrijp je woede wel. Goed dat je er over schrijft. Dat helpt.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder